Έχει σπουδάσει Φιλοσοφία, Παιδαγωγική και Ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή και Θεολογία, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Αγαπά τη ζωή, τα βιβλία και τους μαθητές της. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων. Έχει βραβευτεί σε πολλούς Πανελλήνιους και Διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχει διατελέσει ως μέλος κριτικής επιτροπής σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Ποιήματά της έχουν ανθολογηθεί σε Ανθολόγια και έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και λογοτεχνικούς διαδικτυακούς ιστοτόπους. Συνεντεύξεις της έχουν φιλοξενηθεί στο ραδιόφωνο, σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες και σε εφημερίδες.
Γράφει κυρίως ποίηση και υπογράφει ένα μικρό δείγμα γραφής της στο Ποιητικόν.
Της μούσας επίκληση (2017), Βεργίνα
Της ηλειόπετρας (2020), Δρόμων
Τα παιδιά της σελάνας (2021), Δρόμων
Δοκίμια-Μελέτες-Ερμηνεία και κριτική
Δοκίμιο: Κριτική αποτίμηση του λογοτεχνικού έργου της Παναγιώτας Χριστοπούλου-Ζαλώνη (2020), Βεργίνα
Συλλογικά έργα
2η Ομαδική ποιητική συλλογή (2015), Διάνυσμα
Τρενογραφίες (2016), ΤοΒιβλίο
Πανανθρώπινες αξίες (2016), Εχέδωρος Εκδοτική
Μονόλογοι (2017), ΤοΒιβλίο
Ηλείασις (2018), Βεργίνα
Τα παιδιά της σελάνας – Καλλιόπη Ι. Δημητροπούλου
Θα ’ρθει μια μέρα
που η μάνα θα μου δένει
πάλι φιόγκους στα μαλλιά
και θα με στέλνει για θελήματα
θα μου τραβάει η γειτόνισσα τ’ αυτί
γιατί διάβαζα στεντόρεια τη νύχτα
πάλι που θα μου βάζει άριστα η δασκάλα.
Το άριστα δεν έσωσε κανέναν, θα της πω
μονάχα τους πρωταθλητές της δόξας.
Εγώ στους άδοξους θα ανήκω
θα υφαίνω στίχους στο χαμηλό το χαμομήλι.
Εγώ θα απολαμβάνω την τεμπούρα μου στο Τόκιο
στου Μισσισιπή τα απόνερα θα κάνω μακροβούτια
στις πυραμίδες θα τρέχω αραμπάς.
Νύχτα θ’ αποστηθίσω τη φωτιά
τους κεραυνούς του Τσέγκις Χαν
θα λύνω γόρδιους στη Φρυγία
με τον Σοπέν θα ρίχνω ζάρια
ή ίσως να ρίχνω τη στάχτη μου
στο Ιόνιο που αγάπησα
και αύτανδρα μ’ αγάπησε κι εκείνο.
Ποίηση, Δρόμων, 2021, 80 σελ.
Δοκίμιο – Καλλιόπη Ι. Δημητροπούλου
Κριτική αποτίμηση
του λογοτεχνικού έργου
της Παναγιώτας Χριστοπούλου-Ζαλώνη
Η ποιήτρια αγιοποιεί καρτερικά τους πόθους της στα νυχτοήμερα. Ανασαίνει στοχαστικά, ελπίζει πεισματικά, αγαπά, ζει και προπά-
ντων γράφει ποίηση. Ποίηση απολογισμού, οξυδερκή, ποίηση δεσποτική, ασυμβίβαστη, που στέκεται πάντοτε σε θέση μάχης, αλλά και ποίηση που έχει θητεύσει στα δυτικά της λύπης και στα ανατολικά της χαράς.
Ερμηνεία και κριτική, Βεργίνα, 2020, 50 σελ.
Της ηλειόπετρας – Καλλιόπη Ι. Δημητροπούλου
Γη των ωραίων λογισμών
μπρούτζινη
στον πυρετό του θέρους
μοίρα ανέμου
στα γαλανά σου άρμενα
με το τραγουδισμένο αίμα
στα φουσκούνια
στους καλαμιώνες σου
εστίλβωσες την πέτρα.
Ποίηση, Δρόμων, 2020, 80 σελ.
Της μούσας επίκληση – Καλλιόπη Ι. Δημητροπούλου
ΤΗΣ ΜΟΥΣΑΣ ΕΠΙΚΛΗΣΗ
Από τον ομφαλό της ζωοφόρου πηγής
και του μαντείου τις χρυσές τις αναστηλώσεις,
ιέρεια στον άνεμο χρίζεται
η μελιστάλαχτη μούσα Καλλιόπη
και φιλοτεχνεί τον δύσμοιρο δρόμο τ’ ανθρώπου.
Με το λάλον ύδωρ της Κασταλίας γης λούζεται
και τρυπώνει στης πολιτείας τα ασύγγνωστα βράδια.
Στης πλατείας τα βουβά σκαλοπάτια,
στα στενά των ανέμων,
τις ανήφορες νύχτες στήνει σκηνές
και κατάσαρκα απλώνει τη λύπη της.
Ποίηση, Βεργίνα, 2017, 91 σελ.
Πηγές: Biblionet, Βεργίνα, Δρόμων
