Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Καλλιόπη Τσούχλη

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Χίο.
Αποφάσισα να σπουδάσω στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού, όπου και αποφοιτώντας από τη Σχολή, κατείχα το δίπλωμα Πλοιάρχου Γ’ τάξεως. Ταξίδεψα σε πετρελαιοφόρα, ποντοπόρα πλοία και έτσι, μου δόθηκε η ευκαιρία μέσα από το επάγγελμα, που με αγάπη και όνειρα επέλεξα, να ταξιδέψω σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Τα ταξίδια μου ολοκληρώθηκαν πριν τρία περίπου χρόνια, όπου και αποφάσισα να συνεχίσω να εργάζομαι στον κλάδο της Ναυτιλίας από τη στεριά πια, ως Πλοίαρχος Β’ τάξεως πλέον, εργάζομαι σε Ναυτιλιακή Εταιρεία. Εκτός από την Θάλασσα που αγάπησα από μικρό παιδί, κάτι άλλο που με μάγεψε ήταν η γραφή κειμένων, από μια νουβέλα όπως και ποιήματα. Από μικρό παιδί, έγραφα το οτιδήποτε και οπουδήποτε. Ουσιαστικά, ξεκίνησα να γράφω πριν δέκα χρόνια, αλλά τα τελευταία περίπου τρία χρόνια αποφάσισα να γράφω και παράλληλα, να δημοσιεύω τα γραπτά μου, νιώθοντας κατά κάποιο τρόπο, πως μοιράζομαι συναισθήματα και εικόνες με τον κόσμο. Η γραφή, είναι για μένα, πηγή έμπνευσης και ζωής, διότι καταφέρνω να ταξιδεύω μέσα από το χαρτί, σε μέρη μακρινά, να δημιουργώ διάφορες εικόνες και παραστάσεις και να τις αποτυπώνω. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τον τίτλο “Θαλάσσης Μύρο”.» Έχει το όμορφο blog: Λογοτεχνικά κείμενα-Ανθολόγιο Καλλιόπης Τσούχλη.
Ποίηση
Θαλάσσης μύρο (2018), Αρισταρέτη

Θαλάσσης μύρο – Καλλιόπη Τσούχλη




Της θαλάσσης όρια, τα ανεξερεύνητα της αλμύρας βάθη της ψυχής,
εκεί που πηγάζει η ναυτοσύνη, εκεί που σιωπά ο άνεμος και το κύμα καταλαγιάζει, να ακούσει τον λόγο του σκαριού,
να εμπιστευθεί πυξίδα.
Κι είναι ο λόγος ευτυχής που ίλιγγο δεν γνωρίζει στεριανό,
μόνο τραγούδι του πελάγους αρθρώνει, κάπου στα ανοιχτά,
κάπου σιμά σε ακτή, σε μπάρκα ενήμερα της λυτρώσεως.
Της θαλάσσης μύρο, μιάς και το μύρο αναδίδει
την εικόνα της λευτεριάς στο ανοιχτόν όμμα,
μιάς και η ρίζα των λέξεων είναι πελαγινή,
σαν το αίμα του ντόπιου,
σαν τις λέξεις που ανεμίζουν στον ιστό…

Ποίηση, Αρισταρέτη, 2018, 80 σελ.

Πηγές: Biblionet, Αρισταρέτη