Αστυνομικός Δ/ντής ε.α., πολιτευτής Ευρυτανίας, ασχολήθηκε και ασχολείται ενεργά με τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου του και την συγγραφή. Τακτικός αρθρογράφος στον περιοδικό τύπο της γενέτειράς του για πολιτικά, ιστορικά, πολιτιστικά και λαογραφικά θέματα. Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Λογοτεχνών από το 2005 και μέλος του Συνδέσμου Ευρυτάνων συγγραφέων και λογοτεχνών. Μέλος της Πανευρυτανικής Ένωσης και μέλος της Εταιρείας Ευρυτάνων Επιστημόνων.
Η «Λευκή των βράχων» είναι το 12ο βιβλίο του. Τα προηγούμενα έργα του είναι : Ο ζωντανός θρύλος των ελληνικών δασών, 2000. Κατσαντώνης, εποποιία και θρύλος, 2002. Τα τρία αγρίμια, 2003. Το Αγραφιώτικο συναξάρι, 2004. Ο Κώστας Μπαλάφας και η Ελλάδα του, 2010. Το κουντρί, αφιέρωμα στην αιώνια μάνα, 2013. Η Αλεξανδρινή των ανέμων, 2014. Το υπόγειο του Τσε, 2017. Πόλεμος και κυκλάμινα, 2018. Η επανέκδοση (β΄ έκδοση συμπληρωμένη) Κατσαντώνης, εποποιία και θρύλος, 2020 και Ο Κλεφταρματολός Γιάννης Φραγκίστας, πρωτοπαλίκαρο Κατσαντώνη-Καραϊσκάκη, 2021.
Η Λευκή των βράχων (2021), Μπατσιούλας Ν. & Σ.
Η Λευκή των βράχων – Κώστας Μπουμπουρής
Η Λευκή, αλαφιασμένη, απεριποίητη όπως ήταν, πήρε το μονοπάτι για τον μεγάλο βράχο με τον απειλητικό μπροστά του γκρεμό, δίπλα απ’ τον πύργο του Καραϊσκάκη. Φρόντισε και παρακαλούσε να μην βρει κανέναν στο δρόμο της, δεν ήθελε να δει και να ακούσει άνθρωπο τούτη τη στιγμή που περπατούσε για το τελευταίο της ταξίδι. Ερχόταν σιγά-σιγά το παγωμένο χειμωνιάτικο σύθαμπο με τις κατάμαυρες συννεφένιες πλεξούδες από ’πάνω, αλλά δεν είχε νυχτώσει. Έφτασε στον μεγάλο βράχο. Πριν ανέβει, έβγαλε τη ζακέτα της και την κρέμασε σε ένα θάμνο πάνω απ’ το μονοπάτι. Ήταν το σημάδι, πως κάπου εκεί θα έβρισκαν το σώμα της τσακισμένο, όταν θα την αναζητούσαν. Ανέβηκε αποφασισμένη στην κορυφή, κάτω μπροστά της απλωνόταν ατέλειωτος απέταγας. Έβγαλε τα παπούτσια της και τα τοποθέτησε στο χείλος του γκρεμού, ένα βήμα από τη μαύρη έρεβο του κάτω κόσμου…
Μυθιστόρημα, Μπατσιούλας Ν. & Σ., 2021, 394 σελ.
Πηγές: Biblionet, Μπατσιούλας Ν. & Σ.
