Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο ΑΠΘ και βιοπορίστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας, εκπονώντας μελέτες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.
Διακρίθηκε σε πανελλήνιους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Δίδαξε ως ωρομίσθιος καθηγητής στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης (1979-1985).
Επιστημονικές εκδόσεις (ιδίοις αναλώμασιν, 1972): “Το υδραυλικό πλήγμα” και “Ασκήσεις εδαφομηχανικής”. Επιστημονικές δημοσιεύσεις: (α) περί κτηριοδομικού κανονισμού (1983), (β) περί θερμομονώσεως (1985) στο δελτίο του Πανελληνίου Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών.
Από το 1978 έως το 2007 αρθρογράφησε σε περιοδικά (Γιατί, Εντευκτήριο, Κανονάκι, Cine 7), σε κινηματογραφικά φύλλα (Fix Carre, Εξώστης, Πρώτο Πλάνο) και σε εφημερίδες (Θεσσαλονίκη, Μακεδονία, Ελευθεροτυπία).
Στα βιβλία του περιλαμβάνονται τέσσερα μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων “Το ξύπνημα του γίγαντα”, εκδ. Νεφέλη, 1991 και “Ο τερματοφύλακας που σφύριζε “, εκδ. Παρατηρητής 1994, με εικονογράφηση και των δύο από τον Γιώργο Ακοκαλίδη (τα οποία αποτελούν τους δύο τόμους της σειράς ο Πουρός ΗΡΩΣ, η οποία αποτελεί συνδυασμένη παρωδία της ελληνικής πολιτικής σκηνής και του Μικρού ΗΡΩΑ), ενώ ως σύμβουλος του Τάσου Κοντέλη συνέβαλε στην συγγραφή του αστυνομικού “Σφαίρες Σωκράτη, όχι Κώνειο”, εκδ. Κέδρος, 2004.
Επίσης έχει γράψει τη νουβέλα: “Τελευταίο Δρομολόγιο – Μια ιστορία του Αστυνόμου Μπέκα”, εκδ. Αιγαίον, 2012, με εικονογράφηση του Γιώργου Ακοκαλίδη, έκδοση αφιερωμένη στη μνήμη του δημιουργού του Αστυνόμου Μπέκα, Γιάννη Μαρή (ψευδώνυμο του Γιάννη Τσιριμώκου, μετά από άδεια του υιού του Άγγελου).
Ανθολογημένα κείμενά του δημοσιεύτηκαν στα βιβλία: “Στα γήπεδα η πόλη αναστενάζει”, εκδ. Ιανός 1999 και “Καραολής και Δημητρίου: Η εκτέλεση που συγκλόνισε την Ελλάδα”, εκδ. Αιγαίον 2011.
Υπήρξε δημιουργός της δημοφιλέστατης το 1988-89 στη Βόρεια Ελλάδα χιουμοριστικής εκπομπής “Ο Πατέρας και το Τέρας της Μητέρας” (ΕΡΑ, FM 102).
Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ) και είχε τη διεύθυνση της σειράς “Αστυνομική Βιβλιοθήκη” των εκδόσεων Αιγαίον της Λευκωσίας.
Έφυγε από τη ζωή στις 2 Νοεμβρίου 2018, σε ηλικία 71 ετών.
Ο πουρός ήρως: Το ξύπνημα του γίγαντα
1985. Ο Γιώργος Θαλάσσης, ο Μικρός ΗΡΩΣ, ζει γερασμένος και αποτραβηγμένος κάπου στου Βρυώνη, στον Πειραιά, στο ανακαινισμένο πατρικό σπίτι του, με την Κατερίνα, στην οποία ξαναγύρισε, μετά από έναν αποτυχημένο γάμο. Ο Σπίθας αντιθέτως έχει αποδειχθεί ένας δαιμόνιος του πολιτικού στίβου, κάθε άλλο δηλαδή παρά το καθυστερημένο παιδί που έμπλεκε σε περιπέτειες κατά την κατοχή σε περιπέτειες τους φίλους τους. Διαθέτει μάλιστα αρκετή πολιτική δύναμη ώστε να προορίζει για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον παλιόφιλό του, Ο Γιώργος Θαλάσσης, με τη σύμφωνη γνώμη του Χ-1, ο οποίος δεν παύει να του δίνει διαταγές, κάνει το λάθος να δελεαστεί και να δεχθεί, πιστεύοντας ότι ήρθε η στιγμή να σώσει πάλι την Ελλάδα. Δεν έχει αντιληφθεί όμως ότι πολύ πιο εύκολο ζήτημα ήταν να αντιμετωπίσει στην κατοχή τον Χίτλερ, τον Μουσολίνι, τον Χιροχίτο, και όλους τους δαιμόνιους πράκτορές τους, παρά να τα βάλει με τους Έλληνες πολιτικούς που τον εμπλέκουν στις δολοπλοκίες και στους ανταγωνισμούς τους, όταν μάλιστα και οι τρεις φίλοι μεταξύ τους έχουν πολιτικές διαφορές, που όποτε αναδύονται, το καζάνι βράζει. Το αποτέλεσμα λίγο, πολύ, αναμενόμενο: το πρώην Παιδί Φάντασμα τα βρίσκει μπαστούνια και για πρώτη φορά στην ζωή του ηττάται και μάλιστα από συμπατριώτες του: από τον Ζηλόφθονα Μεγάλο, από τον Γαλάζιο Εωσφόρο με την Δαιμονική Κόρη και από τον Φιλόδοξο Αντρέα. Στον πρώτο τόμο, όπως και στις πρωτότυπες περιπέτειες, η Αριστερά είναι σαν μην υπάρχει.
Πρόκειται για παρωδία των περιπετειών του Μικρού ΗΡΩΑ, συνδυασμένη με σάτιρα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη σκιά πραγματικών πολιτικών γεγονότων του 1985, από τα οποία επηρεάζεται, αλλά και τα επηρεάζει. Ο χαρακτήρας των γερασμένων ηρώων έχει αλλάξει ριζικά. Διατηρούν βεβαίως το παρελθόν τους, όπως το είχε περιγράψει ο δημιουργός τους Στέλιος Ανεμοδουράς και κάτι από τα νεανικά χαρακτηριστικά τους, όπως τα είχε παρουσιάσει ο εικονογράφος Βύρων Απτόσογλου, αλλά τα χρόνια που κύλησαν αλλοίωσαν τους χαρακτήρες και έφεραν στην επιφάνεια για τον μεν Γιώργο και την Κατερίνα ανέλπιστες αδυναμίες, ενώ για τον Σπίθα αντιθέτως μία ανέλπιστη δυναμική! Η ιδιαιτερότητα της εκτύπωσης έγκειται στο γεγονός ότι τα κεφάλαια του βιβλίου παρουσιάζονται όπως τα εβδομαδιαίας κυκλοφορίας 798 συνολικά τευχάκια του Μικρού ΗΡΩΑ, της δεκαπενταετίας 1952-1967, έτσι ώστε κάθε ένα από αυτά τα 8 + 1 νέα τεύχη (το συν ένα αναφέρεται στο τεύχος Μηδέν της εισαγωγής) να διαθέτει ανάλογη με τα παλιά δομή, δηλαδή: έγχρωμο εξώφυλλο και οπισθόφυλλο, αφήγηση στο εσωτερικό του, ο οποία συνοδεύεται από ασπρόμαυρη εικονογράφηση και διαχωριστικές της αφήγησης βινιέτες, οι οποίες από άποψη εμφάνισης καθιστούν στον μέγιστο δυνατό βαθμό ολοκληρωμένη την αναφορά στο πρωτότυπο έργο.
250 σελ.
Ο πουρός ήρως: Ο τερματοφύλακας που σφύριζε
Οι τρικλοποδιές που δέχθηκε ο Πουρός ΗΡΩΣ από τους Δεινόσαυρους της πολιτικής σκηνής (βλ. τον Α’ τόμο) τον εμπόδισαν τελικά το 1985 να εκλεγεί Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, σύμφωνα με τις εντολές της Λέσχης των Αοράτων, τις οποίες προώθησε ο Χ-1 στον Φιλόδοξο Αντρέα. Δεν εμπόδισαν όμως τον τελευταίο να παραμερίσει πολιτικά τον Ζηλόφθονα Μεγάλο, που είχε απαγάγει το πρώην Παιδί-Φάντασμα, για να μείνει εκείνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά και να εξουδετερώσει τον Γαλάζιο Εωσφόρο, ο οποίος άρπαξε τον Πουρό ΗΡΩΑ από τους απαγωγείς και του εμφύτεψε στο κεφάλι μία μικροσυσκευή υποταγής στην θέλησή του, για να επωφεληθεί και να αναδειχθεί πολιτικά. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το μπέρδεμα μεγάλωσε όταν η Δαιμονική Κόρη του Γαλάζιου Εωσφόρου ερωτεύτηκε τον θρυλικό ήρωα.
Με τον Β’ τόμο της σειράς έρχεται στην επιφάνεια η αληθινή ιστορία του Φιλόδοξου Αντρέα, ο οποίος από γκαφατζής νοσοκόμος του αμερικανικού ναυτικού κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, κατάφερε να γίνει ο Κολοσσός του Καστρίου, αλλά κυρίως ο μυστηριώδης λόγος για τον οποίο το Παιδί-Φάντασμα άφησε τελικά τον Δεκέμβριο του 1944μόνους και αβοήθητους τους συμπατριώτες του και τους Εγγλέζους ν’ αντιμετωπίσουν τον πολιορκητή της Αθήνας Ε.Λ.ΑΣ.. Κι’ αυτό παρ’ ότι αρχικά ρίχτηκε, όπως ήταν το σωστό ν’ αντιμετωπίσει και να σταματήσει την επελαύνουσα Αριστερά -η οποία πραγματοποιεί την πρώτη πανελλήνια εμφάνισή της σε περιπέτειές του- σε μια μάχη η οποία παρ’ ολίγο να καταστήσει τα επόμενα χρόνια και τους δύο ανύπαρκτους. Το μυστικό βρισκόταν θαμμένο στην σκληρή μονομαχία του σε μια χαράδρα με τον καπετάν Γιώτη εκείνες τις μαύρες για την Ελλάδα ημέρες, όπου για να σωθεί ο θρυλικός ήρωας από το μαχαίρι του αδυσώπητου αντάρτη χρειάστηκε να βάλει το χέρι ο Τερματοφύλακας Που Σφύριζε… Κάτι όμως που είχε τίμημα, από λόγους ευγνωμοσύνης, να πιαστεί στον Ιστό της Κόκκινης Αράχνης.
Πρόκειται για τον Β’ τόμο της παρωδίας των περιπετειών του Μικρού ΗΡΩΑ, οι οποίες συνδυάζονται με την σάτιρα πραγματικών γεγονότων της ελληνικής πολιτικής σκηνής, από τα οποία η δράση επηρεάζεται, αλλά και επηρεάζει την διαμόρφωσή τους. Όπως και στον Α’ τόμο (βλ. λήμμα: “Ο Πουρός ΗΡΩΣ: Το ξύπνημα του γίγαντα”) τα κεφάλαια του βιβλίου παρουσιάζονται όπως τα τευχάκια του Μικρού ΗΡΩΑ, δηλαδή με έγχρωμο εξώφυλλο-οπισθόφυλλο και με αφήγηση που συνοδεύεται από ασπρόμαυρη εικονογράφηση και βινιέτες, ως μία ολοκληρωμένη αναφορά στο πρωτότυπο, στον μέγιστο δυνατό βαθμό από άποψη εμφάνισης.
334 σελ.
Τελευταίο δρομολόγιο
Μια ιστορία του αστυνόμου Μπέκα από το μέλλον
Πόσα άραγε έχει να συνεισφέρει το ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα στον αναγνώστη, από την εποχή που άφησε πίσω του “Το Έγκλημα Του Ψυχικού”, του Παύλου Νιρβάνα, “Τα Καλλιστεία Του Θανάτου”, του Χρήστου Χαιρόπουλου και το “Έγκλημα Στο Κολωνάκι”, του Γιάννη Μαρή;
Την δική τους απάντηση, από τις εκδόσεις “Αιγαίον”, θα δώσουν σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς, που, παίρνοντας από εκείνους την σκυτάλη, βγήκαν από τα όρια της κοινωνικής παθογένειας και εκτάθηκαν ως τα εγκλήματα της πολιτικής, του ανταγωνισμού των επιχειρήσεων και της οργανωμένης παρανομίας, προσπαθώντας συνάμα να κατακτήσουν την μοιραία εκείνη γυναίκα, η οποία αποτελεί εδώ και χρόνια τον πιο φανερό πόθο τους: την λογοτεχνικότητα.
Στο πρώτο βιβλίο της σειράς, ο Κρίτων Σαλπιγκτής αποτίει φόρο τιμής στον Γιάννη Μαρή, οδηγώντας τον ήρωά του Αστυνόμο Μπέκα σε μέρη απάτητα από την πέννα του δημιουργού του: στην Θεσσαλονίκη του 1954, όπου ένας Υπουργός, ανερχόμενος αστέρας της πολιτικής τότε, ταξιδεύει, αλλά απειλείται με φόνο. Κι’ ενώ η Χωροφυλακή σπεύδει ν’ αποτρέψει το κακό, ο Αθηναίος δημοσιογράφος Γιάννης Μακρής, ο οποίος ακολουθεί στο ταξίδι του τον Υπουργό, περιπλανάται στους δρόμους της πόλης και συναντά ανθρώπους της, με την ανησυχία ότι οι πολιτικοί φόνοι στην Νύμφη του Θερμαϊκού, εκτός από παρελθόν, θα έχουν και μέλλον. Μόνη ελπίδα του να μην γίνει το κακό ο Αστυνόμος Μπάκας.
Περιέχονται επίσης:
α) Εισαγωγικό σημείωμα του Τάσου Κοντέλη, με τίτλο “Στα χνάρια του Γιάννη Μαρή”
β) Δύο πρωτότυπα σκίτσα του Γιάννη Μαρή φιλοτεχνημένα από τον Γιώργο Ακοκαλίδη (πέρα από την λοιπή εικονογράφηση του βιβλίου)
γ) Επιλεγόμενα από τον συγγραφέα για τους ήρωες του Γ. Μαρή, για τα αληθινά πρόσωπα της πόλης που εμφανίζονται και για την τύχη που είχαν μερικές από τις ανθούσες επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης, την εποχή που εκτυλίσσεται η ιστορία (1954), καθώς και ένας διαχωρισμός των γεγονότων από τις συγγραφικές επινοήσεις.
δ) Επίμετρο από τον συγγραφέα για τον καμβά της ιστορίας και για τα πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται στην πλοκή.
ε) Εργογραφία του Γιάννη Μαρή, με επιμέλεια του Φίλιππου Φιλίππου.
155 σελ.
Καραολής και Δημητρίου
Η πανήγυρις των οδωνυμίων και η τρίτη αγχόνη
Με την έρευνα καταγράφτηκε στην Ελλάδα και στην Κύπρο κάθε μετονομασία οδού ή πλατείας σε “Καραολή” ή “Δημητρίου” ή και συνδυαστικά, η οποία ακολούθησε τον πρώτο απαγχονισμό αγωνιστών της ΕΟΚΑ, στον οποίο προχώρησαν οι βρετανικές δυνάμεις κατοχής της Κύπρου, στην Λευκωσία, το 1956. Η αριθμητική σύγκριση τους με τα οδωνύμια, με τα οποία μνημονεύονται τα γνωστότερα ονόματα της ελληνικής ιστορίας έδωσε ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα το οποίο συνεισφέρει στην ιστορία ένα αποκαλυπτικό πραγματολογικό στοιχείο της έκτασης του αντιβρετανικού πνεύματος, το οποίο επικράτησε τότε μεταξύ των Ελλήνων.
Η έρευνα συνοδεύεται από σύντομη εξιστόρηση όσων προηγήθηκαν της εκτέλεσης και φτάνει ως τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου το 1959, ενώ συνδυάζεται και με όσα ήρθαν στο φως αργότερα από επίσημα έγγραφα.
Καταγράφεται τέλος η επιπολαιότητα με την οποία η ελληνική διοίκηση άφησε να μνημονεύονται με νεότερες πινακίδες οδωνυμίων, από “Καραολή και Δημητρίου” συμπτυγμένα σε… ένα (Καραολή Δημητρίου), με πιο χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση του Δήμου Αθηναίων στο Κολωνάκι, όπου το όνομα των δύο αγωνιστών δόθηκε στον δρόμο όπου βρισκόταν τότε η πρεσβεία της χώρας η οποία τους εκτέλεσε (σήμερα βρίσκεται εκεί η οικία του πρέσβη του Ηνωμένου Βασιλείου). Η βρετανική πλευρά αγνοεί έκτοτε την επίσημη ονομασία του δρόμου σε Καραολή και Δημητρίου και επιμένει στην ιστοσελίδα της ότι το σχετικό οίκημά της βρίσκεται στην οδό Λουκιανού.
120 σελ.
Θρυμματισμένη φρυγανιά
“… με διέλυσε με την ίδια ευκολία που λιώνει στο τσάι μια θρυμματισμένη φρυγανιά”.
Δυο παλιοί γνώριμοι, από τη δεκαετία του ’50, ο Τέλης Δημητρέλης, δημοφιλής Έλληνας ποιητής, και ο Αλέξανδρος Τεφλιώνης ή Alex Teff, μεγάλης φήμης μαθηματικός με καριέρα στις ΗΠΑ και συγγραφέας ενός αστυνομικού μυθιστορήματος με διεθνή επιτυχία, συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια στη γενέθλια πόλη τους, τη Θεσσαλονίκη.
Η συνάντηση αυτή πυροδοτεί καταλυτικές εξελίξεις, καθώς ο Δημητρέλης αναλαμβάνει ρόλο ντετέκτιβ και φέρνει στο φως μια υπόθεση που έχει τις ρίζες της στα χρόνια της Κατοχής: έναν περιβόητο θησαυρό που ο θρύλος λέει πως κλάπηκε από τους Ναζί και έχει θαφτεί κάπου στη Βόρειο Ελλάδα.
Η πρώτη περιπέτεια του ποιητή Δημητρέλη υφαίνει τον καμβά ενός νουάρ μυθιστορήματος με αναρίθμητα θύματα, ανεξιχνίαστους φόνους, συμφέροντα οικογενειών και μυστικές υπηρεσίες υπερδυνάμεων, που αλληλεπιδρούν φέρνοντας στην επιφάνεια απόκρυφα γεγονότα και μυστικά.
564 σελ.
Ο πουρός ήρως: Το ξύπνημα του γίγαντα (1991), Νεφέλη
Ο πουρός ήρως: Ο τερματοφύλακας που σφύριζε (1994), Παρατηρητής
Θρυμματισμένη φρυγανιά (2018), Ίκαρος
Νουβέλες
Τελευταίο δρομολόγιο (2012), Αιγαίον
Κύπρος – Ιστορία
Καραολής και Δημητρίου (2014), Αιγαίον
Συλλογικά έργα
Στα γήπεδα η πόλη αναστενάζει (1999), Ιανός
Πηγές: Biblionet, Αιγαίον, Ίκαρος, Νεφέλη, Παρατηρητής
