Το 1965 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Το 1966 πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό “Εποχές” του Άγγελου Τερζάκη με το διήγημα “Έντεκα γράμματα κι ένα υστερόγραφο”. Ακολούθησαν δημοσιεύσεις πεζών και ποιημάτων σε περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις. Το 1972 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο, μια ποιητική συλλογή με τίτλο “Ο δραπέτης στο δέντρο”. Από τότε μέχρι σήμερα έχει εκδώσει άλλα δεκαέξι βιβλία, τα περισσότερα μυθιστορήματα. Ποιήματα και πεζά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ξένες γλώσσες. Επίσης έχει ασχοληθεί και η ίδια με μεταφράσεις βιβλίων, κυρίως κοινωνικοπολιτικών. Το 2001 τιμήθηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για το μυθιστόρημά της “Σαν το μετάξι” (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1996).
Το ξένο σώμα (1985), Κέδρος
Ο δρόμος είναι η χαρά (1992)
Σαν το μετάξι (1996)
Μια στιγμή στον παράδεισο (1999), Εκδόσεις Καστανιώτη
Γλυκιά καλοκαιριάτικη βραδιά (2001), Εκδόσεις Καστανιώτη
The Joy is in the Journey (2001), Κέδρος
Σαν το μετάξι (2007), Εκδόσεις Καστανιώτη (E)
Εξι φορές η τύχη (2007), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ολοι αυτοί οι άνθρωποι (2008), Εκδόσεις Καστανιώτη
Κι όμως ανθίζει (2011), Μεταίχμιο
Ας είμαστε για μια φορά ευτυχισμένοι (2013), Μεταίχμιο
Ο δρόμος είναι η χαρά (2014), Κέδρος (E)
Οι σαράντα τρεις σιωπές (2018), Κέδρος
Μέρες και νύχτες της ζωής μας (2021), Κέδρος
Νουβέλες
Τα 92 συρτάρια (1983), Εξάντας
Η γυναίκα της άμμου (1988)
Η γυναίκα της άμμου (1996), Εκδόσεις Καστανιώτη (E)
Διηγήματα
Εξάλλου ο Λένιν ήτο πολύ καλής οικογενείας (1981), Εξάντας
Εξάλλου ο Λένιν ήτο πολύ καλής οικογενείας… (2003), Εκδόσεις Καστανιώτη (E)
Κρυμμένες εικόνες (2005), Εκδόσεις Καστανιώτη
Πεζογραφήματα
Οι κατακόμβες (1975), Ερμής
Ποίηση
Ο δραπέτης στο δέντρο (1972)
Στις κρύπτες του χρόνου (1997), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ταξίδια-Περιηγήσεις
Η Ελλάδα που αγαπήσαμε. Η Ελλάδα που αγαπούμε 1965-2015 (2016), Κέδρος
Παραμύθια
Τα μικρούτσικα (1979)
Τα μικρούτσικα (1985), Ερμής (E)
Μεταφράσεις
Gisela Bonn, Χιπισμός-Πρόκληση στην Κοινωνία της Ευημερίας
Albert Szent-Gyorgyi, Ο τρελός (sic) πίθηκος
Francis Vestin, Η εξουσία στα παιδιά
George Thayer, Tο Διεθνές εμπόριο όπλων (1971)
Lilian R. Furst & P.Skrine, Νατουραλισμός (1990), Ερμής
Ian Reid, Το διήγημα (1988), Ερμής
Max Frisch, Ο Μπίντερμαν και οι εμπρηστές
Watermark, Καπόν (2008)
Βραβεία
Το 1979 τιμήθηκε με το Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς για τα παραμύθια “Τα μικρούτσικα”
Το 2001 τιμήθηκε με το Α’ βραβείο Ιπεκτσί για το μυθιστόρημά της “Σαν το μετάξι” (1996)
Μέρες και νύχτες της ζωής μας – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Στα τέλη του 20ού αιώνα, στη Θεσσαλονίκη, η Δέσποινα, καθηγήτρια Αγγλικών, ανακαλύπτει μετά τον θάνατο των γονιών της κάποια στοιχεία που τη βάζουν σε υποψία. Αδυνατώντας να τα αγνοήσει, αρχίζει να αναζητά την αλήθεια. Όταν κάποτε της αποκαλύπτεται, αποδεικνύεται πολύ πιο οδυνηρή απ’ όσο μπορούσε να φανταστεί. Η μέχρι τότε ανέφελη ζωή της, αλλά και η ίδια η ύπαρξή της κλονίζονται συθέμελα. Από κει και πέρα δεν της απομένει παρά η αγωνία και ο αγώνας για να δαμάσει αυτό το άγριο πράγμα που λέγεται αλήθεια. Θα τα καταφέρει; Κι αν ναι, με ποιο τίμημα;
Παράλληλα, σε μια πολίχνη της Γερμανίας, ένας δασολόγος, ο Κουρτ – ορφανός πολέμου, μεγαλωμένος από μια κρυπτοναζί γιαγιά – ανακαλύπτει και αυτός με οδύνη ότι έχει ζήσει όλη τη ζωή του σε μια πλάνη. Ιχνηλατώντας τη δικιά του αλήθεια φτάνει στη Θεσσαλονίκη. Εκεί, σε μια μοιραία συνάντηση με τη Δέσποινα, θα αποκαλυφθεί και στους δύο το τελευταίο μυστικό.
Ένα μυθιστόρημα για το πώς η μοίρα, η πλάνη, το ψέμα και η αλήθεια παίζουν στα δάχτυλα τη ζωή μας.
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2021, 304 σελ.
Οι σαράντα τρεις σιωπές – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο.
Μια δεκαοχτάχρονη Ελληνίδα της Διασποράς έρχεται σε επαφή με την αρχαιολογική σκαπάνη. Πρώτη ανασκαφή, πρώτη αγάπη, πρώτη οδύνη. Η τελευταία προσώρας τραγωδία του ελληνισμού: “η διχόνοια η δολερή”, η προδοσία, η τουρκική εισβολή και κατοχή, η χαίνουσα πληγή των αγνοουμένων. Το ασήκωτο βάρος της απουσίας τους στη ζωή των παρόντων. Στη ζωή της Έλλης, που συνεχίζεται με πλάνες και επιτυχίες, με δοκιμασίες, εξάρσεις και χαρές, μα πίσω απ’ όλα με μια βαθιά κρυμμένη νοσταλγία. Ώσπου να οδηγηθεί στο σχήμα της γαλήνης – ύστερα από σαράντα τρία ολόκληρα χρόνια, στην Κύπρο πάλι.
Ένα μυθιστόρημα για την προσωπική και συλλογική μνήμη. Τα όνειρα της πρώτης νιότης, ο πόλεμος, η μοναξιά. Το βάναυσο πέλμα της Ιστορίας. Η λεηλασία ενός πολιτισμού. Ένας έρωτας θανάτω θάνατον πατήσας. Μια κέδρινη λάρνακα που περιμένει.
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2018, 304 σελ.
Η Ελλάδα που αγαπήσαμε. Η Ελλάδα που αγαπούμε – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
(1965-2015)
Ένα βιβλίο για όσους αγαπούν την Ελλάδα, αγαπούν τα ταξίδια, αγαπούν να στοχάζονται. Από τον Έβρο έως την Κρήτη κι απ’ τη Μολυβδοσκέπαστη έως το Καστελόριζο, ταξιδεύουμε μέσα από την Ιστορία, τον μύθο, τη φύση, τη γλώσσα, τη λαογραφία, μέσα από στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής και συναντήσεις με αξιομνημόνευτους ανθρώπους. Ένα μακρύ ταξίδι όπου βιώνουμε τις στιγμές καθώς τις ζούμε, συνδέοντάς τες μ’ εκείνες του παρελθόντος, για να νιώσουμε τη θαυμαστή συνέχεια – μια συνέχεια που συχνά λανθάνει σε λεπτομέρειες: σ’ ένα τοπωνύμιο, σ’ ένα έθιμο, σε μια έκφραση ντοπιολαλιάς. Ταξίδι, τέλος, όπου αναδεικνύεται η ψυχή του κάθε τόπου και μαζί της η ομορφιά που σώζει. Ό,τι καλόν φίλον αεί.
Ταξίδια και περιηγήσεις, Κέδρος, 2016, 432 σελ.
Ο δρόμος είναι η χαρά – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Το βιβλίο βυθίζει τον αναγνώστη σ’ έναν κόσμο γεμάτο θάλασσα, χρώματα, φως, δροσερό αεράκι, αποδίδοντας αξία στα εκ πρώτης όψεως ασήμαντα πράγματα, στα απλά και καθημερινά – στα κατά Ευριπίδην εδώ της ζωής.
“Όποιος ευχαριστιέται με τα μικρά και με τα λίγα, γεμάτη λαχεία είναι η ζωή”, λέει η ηλικιωμένη ηρωίδα, που φυγαδεύτηκε ως βρέφος μέσα απ’ τις φλόγες της Σμύρνης, για να βρει καινούργια πατρίδα και οικογένεια σ’ ένα νησί του Αιγαίου. Αυτή είναι η Ελένη, μια αγράμματη νησιώτισσα, που κατέχει τη δυσκολότερη απ’ όλες τις τέχνες: την τέχνη της ζωής. Το “ιαματικό” αυτό βιβλίο εξιστορεί τον πολυκύμαντο βίο της, βίο παράλληλο με εκείνον της νεότερης Ελλάδας.
Καίτοι γραμμένο πριν από είκοσι τέσσερα χρόνια, το μυθιστόρημα της Λ.Μ.-Σ. μοιάζει εντυπωσιακά επίκαιρο κι αποτελεί αληθινό αντίδοτο στη σημερινή εποχή του άγχους, της αβεβαιότητας, της σύγχυσης και της αθάνατης πολιτικής κενολογίας.
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2014, 436 σελ.
Ας είμαστε για μια φορά ευτυχισμένοι – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Πώς είναι δυνατόν μια εκθαμβωτική γυναίκα, μια γυναίκα μοιραία όπως η Τάνια, αυτοδημιούργητη, ιδιαίτερα πετυχημένη επιχειρηματίας, να βασανίζεται από αιφνίδιες κρίσεις ανασφάλειας; Γιατί δεν μπορεί να οικοδομήσει φιλίες; Γατί δεν εμπιστεύεται κανέναν άλλον πέρα απ’ την Κατίνα, την οικιακή της βοηθό; Γατί είναι ανίκανη να αγαπήσει, ανίκανη να κρατήσει κοντά της ακόμα και τον Χρίστο, τον ιδανικότερο εραστή που είχε ποτέ; “Έχεις μια παγωμένη λίμνη μέσα σου!” της προσάπτει, όταν χωρίζουνε. Ώσπου η μοίρα αποφασίζει να στείλει μέσα από μια διαδρομή παρανομίας και εγκλήματος, το πρόσωπο που θα λιώσει την παγωμένη επιφάνεια. Τώρα πια η Τάνια είναι σε θέση να αντικρίσει εκείνο το μακρινό κομμάτι της ζωής της που ήθελε να μην το είχε ζήσει…
Eπιμέλεια σειράς: Ελένη Μπούρα
Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2013, 332 σελ.
Κι όμως ανθίζει… – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Οι άνεμοι των βαλκανικών πολέμων ξεριζώνουν μια ελληνική οικογένεια από τις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης. Οι επιζήσαντες βρίσκουν καταφύγιο στην απελευθερωμένη Μακεδονία. Στην κοσμοπολίτικη Καβάλα, την τότε “πόλη των δολαρίων”, ιδρύουν ένα από τα πρώτα πολυκαταστήματα του ελλαδικού χώρου την εποχή της δόξας των καπνών. Εκεί γεννιέται η Ηλέκτρα µε το γονίδιο της γενναιοδωρίας. Εκεί μεγαλώνει σαν πριγκιπέσα. Και ξαφνικά νέος πόλεμος, ελληνοϊταλικός, βουλγαρική κατοχή και νέα φυγή της οικογένειας στη γερμανοκρατούμενη Θεσσαλονίκη. Καινούργιο ξεκίνημα απ’ το ναδίρ, καινούργια προκοπή.
Ένας έρωτας που δοκιμάζεται από τη δίνη του πολέμου. Μια ακριβοπληρωμένη ευτυχία.
Τα όνειρα και οι προσδοκίες που σαρώνει ο εμφύλιος.
Το πένθος της Ελλάδας, το πένθος της Ηλέκτρας.
Κι έπειτα πάλι αγώνας, πάλι δημιουργία, πάλι προκοπή. Η μαχητική Ηλέκτρα στήνει στην Αθήνα μια ζηλευτή επιχείρηση, ώσπου κάποτε έρχεται η ώρα να καταστραφεί κι αυτή. Όχι από πόλεμο ετούτη τη φορά, αλλά από την πιο μεγάλη προδοσία. Η Ηλέκτρα της γενναιοδωρίας, η μεγαλωμένη στα πούπουλα, περπατάει ξυπόλυτη στ’ αγκάθια, αλλά µε το κεφάλι πάντα ψηλά.
Σήμερα, στο κατώφλι των ενενήντα της χρόνων, στέκεται όρθια, µε την ίδια πάντα
γενναιοδωρία, µε το ίδιο χαμόγελο καλημέρας. Αρκείται στην όποια καλοσύνη των ανθρώπων, στην ευγνωμοσύνη των ζώων, στην ευωδιά της γαζίας της, στο αεράκι που δροσίζει το βράδυ μιας αποπνικτικής μέρας. Έφυγαν τα νιάτα της, έχασε το βιος της, ναι, ωστόσο ξέρει όσο λίγοι να χαίρεται ό,τι καλό φέρνει η μέρα, γιατί το βιος της είναι ο εαυτός της.
Zωντανό κομμάτι της νεότερης Ιστορίας µας, μαρτυράει για όλα τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της καθώς και την πατρίδα µας, ενώ δεν παραλείπει να σχολιάζει µε χιούμορ αλλά και έγνοια για τον τόπο ετούτο τη δύσβατη σημερινή πραγματικότητα. Με τον τρόπο αυτό συμβάλλει στη νεοελληνική µας αυτογνωσία, αφήνοντάς µας μια θετική επίγευση παρ’ όλα αυτά.
Eπιμέλεια σειράς: Ελένη Μπούρα
Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2011, 420 σελ.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Με την αγορά ενός τούρκικου τσιφλικιού στη δυτική Μακεδονία του 19ου αιώνα ξεκινά το έπος μιας οικογένειας οινοποιών, που, παραδίδοντας τη σκυτάλη από γενιά σε γενιά, δημιουργούν μια από τις καλύτερες οινοποιίες του κόσμου. Η πορεία τους σημαδεύεται από πολέμους, αγώνες, έρωτες, επιτεύγματα, συμφορές. Από λάθη μοιραία, μυστικά, ανατροπές, από σχέσεις δύσκολες αλλά και λυτρωτικές, ανάμεσα σε αδέρφια, ανάμεσα σε γυναίκες και άντρες, σε μητέρες και κόρες, σε πατέρες και γιους.
Μια δραματική τοιχογραφία ανθρώπων και καταστάσεων, με φόντο τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο μας από την εποχή του μακεδονικού αγώνα μέχρι σήμερα. Ένα μυθιστόρημα όπου συμπρωταγωνιστεί ο ζωοδόχος οίνος και δοξάζεται ό,τι περισσότερο αξίζει να δοξαστεί: ο αυτοσκοπός της ζωής.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2008, 379 σελ.
Έξι φορές η τύχη – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
“Απ’ τη ζωή μας μπορούν ν’ αφαιρεθούν χιλιάδες μέρες, χωρίς να την αλλάξουν θεαματικά.
Υπάρχουν όμως και κάποιες, ελάχιστες είναι η αλήθεια, που αν εκλείψουν, η ζωή μας γίνεται
μια άλλη.”
Έξι τέτοιες μέρες καθορίζουν την πορεία και του ήρωα του βιβλίου: Ο Θεόδωρος, που γεννιέται για τη μουσική, απ’ την ορφάνια και την ένδεια οδηγείται σταδιακά στη δόξα και στα πλούτη. Γνωρίζει την αποθέωση στη Δύση και την Ανατολή. Γίνεται ίνδαλμα χιλιάδων γυναικών, παραμένοντας ωστόσο δέσμιος ενός κρυφού έρωτα. Ενώ όμως βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του η “Τύχη” για άλλη μια φορά προετοιμάζει τη μεγάλη ανατροπή.
Εμπνευσμένη απ’ τα γυρίσματα αυτής ακριβώς της “Τύχης”, η Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη δημιουργεί ένα πανοραμικό μυθιστόρημα, όπου σε πρώτο επίπεδο εξιστορεί την πολυκύμαντη διαδρομή ενός καλλιτέχνη, ενώ, σε ένα δεύτερο και πιο ουσιαστικό, καταδεικνύει τον καθοριστικό ρόλο της “αρχέγονης θεάς” στη ζωή των ανθρώπων.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2007, 325 σελ.
Σαν το μετάξι – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Κυκλάδες, Μοναστήρι, Κωνσταντινούπολη, Αϊδίνι, Καταστροφή, Πειραιάς, Νέα Ιωνία, Ευρώπη,
Αφρική, Αμερική.
Οι ρίζες και η ζωή ενός λαϊκού καλλιτέχνη, μια ζωή πλούσια σε περιπέτειες, σε αγώνες, σε μουσική, σε έρωτες, σε “νύχτες μαγικές κι ονειρεμένες”.
Φόντο ανάγλυφο σε όλο το βιβλίο η Ιστορία, που σφραγίζει με το βάρος της τη ζωή των καθημερινών ανθρώπων, την πορεία ενός λαού.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2007, 277 σελ.
Κρυμμένες εικόνες – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Ένας αριστοφανικός συλλέκτης ανεκδότων, ένας αινιγματικός Ωνάσης, πατέρες και γιοι σε εμπόλεμη κατάσταση, ένας επιχειρηματίας και η Pωσίδα του, μια γυναίκα κατά τη διάρκεια χημειοθεραπείας αναπολεί τη ζωή της, το ευφρόσυνο πλησίασμα μάνας και κόρης, η παράδοξη απειλή ενός αρμονικού γάμου, ένας περιχαρακωμένος άντρας χάνει τα δώρα της ζωής, το διπλό μυστικό μιας γυναίκας και του ομοφυλόφιλου μοναχογιού της, ένας απροσάρμοστος μπάρμαν, ένας γάμος σε πνεύμα Λουί Bουιτόν, ένας φλογερός εργολάβος αυθαιρέτων, γυναίκες και άντρες στην κρίση της μέσης ηλικίας, ο γιος που επιβάλλει εμπάργκο στους γέροντες γονείς, ένας οινολόγος στους δρόμους του κρασιού, μια απαξιωμένη καθηγήτρια Γαλλικών και πώς ο μεγάλος καύσωνας αλλάζει τη ζωή της. Άνθρωποι συνηθισμένοι ή ασυνήθιστοι, καθένας με την αλήθεια και το ψέμα του -“όλοι γνωρίζουμε τον εαυτό μας, αλλά προτιμούμε να έχουμε καλύτερη ιδέα γι’ αυτόν”, όπως λέει μια ηρωίδα-, διαβαίνουν φορτωμένοι το άχθος της μέρας. Aνάμεσά τους ένα αδέσποτο σκυλί μπαινοβγαίνει στα διηγήματα αναζητώντας, όμοια μ’ εκείνους, λίγη στοργή και αυτό.
Διηγήματα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2005, 189 σελ.
Η γυναίκα της άμμου – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Ποια είναι η Γυναίκα του Άμμου; Από πού έρχεται και τι μπορεί να φέρει σ’ έναν κόσμο αρσενικό, παραδομένο στη βία και στην απληστία; Μήπως η εμφάνισή της αποτελεί την απαρχή μιας αντίστροφης μέτρησης, αργής αλλά μοιραίας; Μήπως η Γυναίκα της Άμμου -μυστηριακή, ερωτική κι αιώνια- δεν είναι παρά μια απροσδόκητη περιπέτεια ελπίδας; Η δικιά μας περιπέτεια;
Ας είμαστε για μια φορά ευτυχισμένοι – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Πώς είναι δυνατόν μια εκθαμβωτική γυναίκα, μια γυναίκα μοιραία όπως η Τάνια, αυτοδημιούργητη, ιδιαίτερα πετυχημένη επιχειρηματίας, να βασανίζεται από αιφνίδιες κρίσεις ανασφάλειας; Γιατί δεν μπορεί να οικοδομήσει φιλίες; Γατί δεν εμπιστεύεται κανέναν άλλον πέρα απ’ την Κατίνα, την οικιακή της βοηθό; Γατί είναι ανίκανη να αγαπήσει, ανίκανη να κρατήσει κοντά της ακόμα και τον Χρίστο, τον ιδανικότερο εραστή που είχε ποτέ; “Έχεις μια παγωμένη λίμνη μέσα σου!” της προσάπτει, όταν χωρίζουνε. Ώσπου η μοίρα αποφασίζει να στείλει μέσα από μια διαδρομή παρανομίας και εγκλήματος, το πρόσωπο που θα λιώσει την παγωμένη επιφάνεια. Τώρα πια η Τάνια είναι σε θέση να αντικρίσει εκείνο το μακρινό κομμάτι της ζωής της που ήθελε να μην το είχε ζήσει…
Έξι φορές η τύχη – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
“Απ’ τη ζωή μας μπορούν ν’ αφαιρεθούν χιλιάδες μέρες, χωρίς να την αλλάξουν θεαματικά.
Υπάρχουν όμως και κάποιες, ελάχιστες είναι η αλήθεια, που αν εκλείψουν, η ζωή μας γίνεται
μια άλλη.”
Έξι τέτοιες μέρες καθορίζουν την πορεία και του ήρωα του βιβλίου: Ο Θεόδωρος, που γεννιέται για τη μουσική, απ’ την ορφάνια και την ένδεια οδηγείται σταδιακά στη δόξα και στα πλούτη. Γνωρίζει την αποθέωση στη Δύση και την Ανατολή. Γίνεται ίνδαλμα χιλιάδων γυναικών, παραμένοντας ωστόσο δέσμιος ενός κρυφού έρωτα. Ενώ όμως βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του η “Τύχη” για άλλη μια φορά προετοιμάζει τη μεγάλη ανατροπή.
Εμπνευσμένη απ’ τα γυρίσματα αυτής ακριβώς της “Τύχης”, η Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη δημιουργεί ένα πανοραμικό μυθιστόρημα, όπου σε πρώτο επίπεδο εξιστορεί την πολυκύμαντη διαδρομή ενός καλλιτέχνη, ενώ, σε ένα δεύτερο και πιο ουσιαστικό, καταδεικνύει τον καθοριστικό ρόλο της “αρχέγονης θεάς” στη ζωή των ανθρώπων.
Ολοι αυτοί οι άνθρωποι – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Με την αγορά ενός τούρκικου τσιφλικιού στη δυτική Μακεδονία του 19ου αιώνα ξεκινά το έπος μιας οικογένειας οινοποιών, που, παραδίδοντας τη σκυτάλη από γενιά σε γενιά, δημιουργούν μια από τις καλύτερες οινοποιίες του κόσμου. Η πορεία τους σημαδεύεται από πολέμους, αγώνες, έρωτες, επιτεύγματα, συμφορές. Από λάθη μοιραία, μυστικά, ανατροπές, από σχέσεις δύσκολες αλλά και λυτρωτικές, ανάμεσα σε αδέρφια, ανάμεσα σε γυναίκες και άντρες, σε μητέρες και κόρες, σε πατέρες και γιους.
Μια δραματική τοιχογραφία ανθρώπων και καταστάσεων, με φόντο τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο μας από την εποχή του μακεδονικού αγώνα μέχρι σήμερα. Ενα μυθιστόρημα όπου συμπρωταγωνιστεί ο ζωοδόχος οίνος και δοξάζεται ό,τι περισσότερο αξίζει να δοξαστεί: ο αυτοσκοπός της ζωής.
Μια στιγμή στον παράδεισο – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
«Οι μεγάλοι έρωτες τελειώνουν μόνο και μόνο για να ξαναρχίσουν», λέει ο Καρλ. Δεκαετία του ’60, του ένα ένα τέσσερα και της δικτατορίας. Στη Γερμανία, δυο Ελληνες μετανάστες, ο καθένας με τις δικές του πληγές, βιώνουν έναν έρωτα μοιραίο, που δεσπόζει σε ολόκληρη τη ζωή τους. Ένα τέταρτο του αιώνα μετά, κυριευμένοι από νοσταλγία, επιστρέφουν στην Ελλάδα και στήνουν σε μια γειτονιά της Αθήνας την ταβέρνα της «Καλής Ελπίδας». Καλή ελπίδα για έναν κόσμο με λιγότερες προκαταλήψεις και περισσότερη ανθρωπιά.
Ο γύρος του κόσμου – Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Από τη συλλογή “Ο δραπέτης στο δέντρο” (1972)
Να ταξιδεύω με το κορμί σου
σ’ ένα τοπίο υπερφωτισμένο
μέσα σε ηδονές
που κυλούν
σαν παχύρρευστα μέταλλα:
αργά
και βαριά
κι αθεράπευτα.
Πηγές: Biblionet, Κέδρος, Εκδόσεις Καστανιώτη, Εξάντας, Ερμής