Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πατρών και δημοσιογραφία στην Αθήνα. Ζει στον Βόλο κι εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Το 1997 δημοσιεύτηκε το βιβλίο της “Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας” εκδόσεις Καστανιώτης. Το 2003-2004 εκδόθηκε η εργασία της “Η Ευέλικτη Ζώνη στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση” (συνεργασία εκπαιδευτικών και μαθητών), από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο-Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Το 2011 εκδόθηκε το μυθιστόρημα «Τώρα είναι αργά», το 2014 ακολούθησε η ποιητική συλλογή «Μυθική μέρα», η οποία υπήρξε υποψήφια για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή “Γιάννης Βαρβέρης” και το 2016 τα διηγήματα «Παράξενο καλοκαίρι». Γράφει στο Press-Gr και στο ΝΤΟΥέΝΤΕ.
Τώρα είναι αργά (2011), Απόπειρα
Διηγήματα
Παράξενο καλοκαίρι (2016), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Αφηγήσεις
Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας (1997), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ποίηση
Μυθική μέρα (2014), Ενδυμίων
Ισόβιο πρόσωπο (2018), Μελάνι
Συλλογικά έργα
Ξύπνησα σε μια χώρα: Ελληνική ποίηση σε ενεστώτα χρόνο (2019), Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ – Παράρτημα Ελλάδας
Ισόβιο πρόσωπο – Λίνα Φυτιλή
Ψεύτη ντουνιά
τι σε μέλλει εσένα
αν έχει
λίγο ζουμί παραπάνω
αυτή η ιστορία
αν άρχισε
εν έτει
χίλια εννιακόσια εβδομήντα
τέσσερα
στα τέλη Γενάρη
αν η μαθητική ποδιά
σκίστηκε
ένα μεσημέρι
στην αλιφασκιά
ή αν το πάτωμα ράγισε
από πρόσωπα ισόβια
που βρήκαν ανοιχτή
την πόρτα
και μπήκαν
αν ακόμη
ο γύρος του ήλιου
έκλεισε
μες στο χιόνι
σε μια σιδηρά πειθαρχία,
κρυμμένη καλά
κάτω από την υποψία
ενός ψιθύρου.
Στο κέντρο του κάδρου
ο ουρανός
ήταν για όλους
μια πληγή ανοιχτή
το μικρό μαυρόπευκο
έγερνε λοξά
κάποιοι κορόιδευαν
το φεγγάρι
που φώτιζε
-κρεμασμένο στα μανταλάκια-
μια άλλη εκδοχή
του αιώνα.
Ποίηση, Μελάνι, 2018, 44 σελ.
Παράξενο καλοκαίρι – Λίνα Φυτιλή
“Κουνάω το κεφάλι και σκέφτομαι ότι μπορεί αυτές οι ιστορίες να είναι γέννημα-θρέμμα της φαντασίας της, ότι τις κατεβάζει από το μυαλό της, μόνο και μόνο για να μ’ εντυπωσιάσει. Αλλά δεν είμαι σίγουρη. Έτσι δεν λέω τίποτα, ρίχνω μια ματιά στον σκοτεινό δρόμο, στην πινακίδα απέναντι, που με το ζόρι ξεχωρίζει πια, στις φιγούρες μας που αχνοφέγγουν στο τζάμι και στις ξεχειλωμένες σκιές μας που απλώνονται στο δωμάτιο. Για μια στιγμή νομίζω ότι είναι οι πλασματικές μορφές άλλων ανθρώπων, προγόνων από το παρελθόν, που μας επισκέφθηκαν απόψε, έτσι για να πάρουν μια ιδέα από τον σύγχρονο κόσμο και ν’ ακούσουν τις κουβέντες μας, να δουν αν σκεφτόμαστε καθόλου τα περασμένα ή τα ‘χουμε ξεχάσει”.
Δώδεκα ιστορίες για τις ανθρώπινες σχέσεις και τα κενά που αφήνουν, για τη συγκυρία που θολώνει τη σκέψη, για όνειρα που ξαναγεννιούνται μέσα από τις στάχτες τους. Παρόν και παρελθόν βαδίζουν χέρι χέρι πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί. Άνθρωποι καθημερινοί αναζητούν τρόπους πίσω από σημαντικά ή ασήμαντα γεγονότα, για ν’ ανατρέψουν την πορεία της ζωής τους. Ψάχνουν τις αντιστάσεις τους σε έναν κόσμο όπου όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.
Διηγήματα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2016, 136 σελ.
Μυθική μέρα – Λίνα Φυτιλή
ΜΥΘΙΚΗ ΜΕΡΑ
Σε βλέπω στον ύπνο μου
είσαι δεκάξι
με την παλιά φωνή,
το γέλιο σου το φωταγωγημένο
και λέω
μήπως ξεχάσω τη χρονιά του ’90
που έμπασε τη θάλασσα στο σπίτι-
Θηρίο της αποκάλυψης-
αν έγραφα το ποίημα
απόψε-
θα είχες
κάτι από την αύρα
των ψυγείων
στα μαλλιά σου
Ποίηση, Ενδυμίων, 2014, 50 σελ.
Τώρα είναι αργά – Λίνα Φυτιλή
Οι ολιγοήμερες διακοπές σε μια πανσιόν ξυπνούν στον τελευταίο εν ζωή απόγονο μιας οικογένειας, αιχμηρές αναμνήσεις και συναισθήματα από το εξοχικό των παιδικών του χρόνων. Στην ανέμελη ατμόσφαιρα, πρόσωπα όπως η ιδιοκτήτρια της πανσιόν, η δεκαεξάχρονη ανιψιά της, ο αγαπημένος του φίλος παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Πλέγματα νέων σχέσεων δημιουργούνται, αποκαλύπτοντας σταδιακά γεγονότα του παρελθόντος.
Η νοσταλγία γίνεται ένας χείμαρρος που τους παρασύρει. Η σκιά της αδικοχαμένης Εύας επιστρέφει.
Η αλήθεια μοιάζει με “κουβάρι που ξετυλίγεται αργά”. Η φράση από το παιδικό τους παιχνίδι, επαληθεύεται.
Κουβέντες μετέωρες στριφογυρίζουν ακατάπαυστα σαν μόμπιλ, μέχρι να φανερωθεί η άλλη πλευρά, το κρυφό τους νόημα.
Κι ένας ανεκπλήρωτος έρωτας που αιωρείται, γεννώντας τον ιστό ενός ποιήματος, μιας αήττητης στιγμής μες στο καλοκαίρι.
Ένα μυθιστόρημα για τα κρυμμένα μυστικά που απειλούν τις εύθραυστες ισορροπίες των ανθρώπινων σχέσεων και την ακατανίκητη ορμή της εφηβείας μπροστά στην αβεβαιότητα μιας υπέροχης διαδρομής.
Μυθιστόρημα, Απόπειρα, 2011, 198 σελ.
Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας – Λίνα Φυτιλή
Οι «Νύχτες της άχρωμης κιμωλίας» είναι ένα «άγνωστο ταξίδι που γίνεται η αφορμή να ξετυλιχθούν ιστορίες θλιβερά ωραίων ανθρώπων». Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της εικοσιτριάχρονης Λίνας Φυτιλή. Είναι ένα ερωτικό αφήγημα που διαδραματίζεται σε ένα λεωφορείο. Η κάθαρση έρχεται με ένα δυστύχημα ενώ το ταξίδι δεν λειτουργεί ως μετακίνηση αλλά ως αφετηρία για λήψη αποφάσεων. Δύο από τους ήρωες αναβιώνουν το ερωτικό παρελθόν τους, ξεπερνώντας τα όριά τους.
Αφήγημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1997, 73 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Καστανιώτη, Απόπειρα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Μελάνι
