Μάκης Συνοδινός

Το παγώνι στη σκεπή – Μάκης Συνοδινός

Ποιοι είναι οι τρεις μασκοφόροι που εισβάλλουν στο Θέατρο Ηρώδου του Αττικού, το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου του 1980, την ώρα που ο διάσημος μαέστρος Κλάους φον Βέρνερ διευθύνει την Πέμπτη Συμφωνία του Μάλερ; Γιατί έχει ο καθένας μπροστά του από έναν όμηρο δεμένο με σκοινί, μ’ ένα όπλο καρφωμένο σε κάθε πλάτη, και ένα πράσινο σκυλί να τρέχει απ’ άκρη σ’ άκρη στη σκηνή; Ποιοι είναι οι μασκοφόροι με τις παράξενες μεταμφιέσεις που παραπέμπουν σε κόμικς του ’60 και του ’70 – Ζορό, Νυχτερίδα και Γάτα;
Ποιος είναι, τελικά, αυτός ο γκροτέσκος θίασος; Και οι όμηροι; Τρεις ηλικιωμένοι άντρες, μόνο με τα εσώρουχά τους, έχοντας ο καθένας κρεμασμένο στο στήθος από ένα χαρτόνι που γράφει την ιδιότητά του: «ΠΑΠΑΣ», «ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑΣ», «ΔΑΣΚΑΛΟΣ».
Πρόκειται για τρομοκράτες; Αναρχικούς; Ανισόρροπους; Και πώς συνδέονται οι τρεις μασκαρεμένοι μεταξύ τους; Τι τους ενώνει με τους τρεις ομήρους, που εκπροσωπούν θεσμούς της πολιτείας; Και ποια είναι η Μαντάμ Ρακί; Πού οφείλεται η πυρκαγιά που έπιασε στον σκουπιδότοπο του Ελαιώνα τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς του 1980 και κάηκε η καλύβα της κι αυτή μαζί;
Ποιοι; Πότε; Πού; Τι; Γιατί; Οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα –και ακόμα περισσότερα– δίνονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου.

Μυθιστόρημα, Οσελότος, 2021, 438 σελ.

Άνδρας θλιμμένος σε παραλία – Μάκης Συνοδινός

Η σύντροφος του ζωγράφου Άγγελου Δετήνου, λίγες μέρες αφότου γεννάει κι ενώ βρίσκεται ακόμα στο μαιευτήριο, αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή της ίδιας και του νεογέννητου μωρού της, καθώς μαθαίνει ότι εκείνο είναι άρρωστο. Έτσι, αρχίζει η οδύσσεια του Άγγελου. Το πένθος και η απώλεια τον σημαδεύουν εσωτερικά και εξωτερικά.
Ακριβώς έναν χρόνο μετά, αφήνει με την ανατολή του ήλιου το σπίτι και εργαστήριό του στου Ψυρρή και ξεκινάει ένα οδοιπορικό που καταλήγει, με τη δύση του ήλιου, στο Καβούρι, πλάι στη θάλασσα.
Κατά την πεζοπορία του, κάνει κάποιες στάσεις για να πάρει ανάσα ή για να αντιμετωπίσει πρόσωπα, ζωντανά ή νεκρά, που συνέβαλαν στη διαμόρφωσή του ως προσωπικότητα και καλλιτέχνη – άλλα θετικά και άλλα αρνητικά. Κυρίως συνδιαλέγεται νοερά με την αυτόχειρα σύντροφό του. Η διαχείριση της απώλειάς της, άλλωστε, είναι το μεγάλο του ζητούμενο.
Πώς λύνεται αυτό το αίνιγμα; Πώς να μετρήσει το πένθος, την απώλεια, τον πόνο, την έκπτωσή του; Ποιο είναι το όριο όλων αυτών; Έναν χρόνο μετά, αυτός είναι ο ίδιος με τότε; Αναρωτιέται, είναι ζωντανός επειδή αναπνέει; Υπάρχει ως τι; Είναι οντότητα ή κάτι αόριστο, ίσως και αόρατο;
Στη διαδρομή του μέχρι το Καβούρι ταπεινώνεται, χλευάζεται, κάνει πράγματα που θα ντρεπόταν ακόμη και να σκεφτεί. Και όταν φτάνει στον προορισμό του, στη θάλασσα, το τέλος της οδύσσειάς του δίνεται διπλό. Ο αναγνώστης καλείται να διαλέξει την Ιθάκη που του ταιριάζει.

Μυθιστόρημα, Οσελότος, 2018, 654 σελ.

Σκοτεινή Saga – Μάκης Συνοδινός

Μέσα από σαράντα μία επιστολές που γράφτηκαν στη διάρκεια λίγων μηνών με την κρυφή προτροπή ενός ψυχιάτρου, η έγκλειστη σε ιδιωτική ψυχιατρική κλινική ηρωίδα περιγράφει την οικογενειακή της ιστορία στο διάστημα ενός αιώνα.
Κέντρο της αφήγησης οι δώδεκα τελευταίες ημέρες του 1994, όταν η ηρωίδα ακολουθεί τη δίδυμη αδερφή της στο άδειο εξοχικό σπίτι του παππού τους, στην Πάτρα, χωρίς να το γνωρίζει κανείς.
Η αδερφή της, συγγραφέας με διεθνή καριέρα, που πάσχει από ανίατη ασθένεια στο τελευταίο στάδιο, ήρθε κρυφά από το Παρίσι για να πεθάνει στα χέρια του πιο δικού της ανθρώπου.
Καθώς έχει ξεχάσει το πρώτο μισό της ζωής της, ζητάει από την αδερφή της να της διηγηθεί το κοινό τους παρελθόν…
Η ηρωίδα τη φροντίζει με αυταπάρνηση διηγούμενη ταυτόχρονα την ιστορία της οικογενείας τους, που πηγαίνει έναν αιώνα πίσω…
Παρελαύνουν πρόσωπα, εικόνες, περιστατικά, κρυμμένα μυστικά, ψέματα που κάλυπταν τα μυστικά, δράματα, παρανομίες και ανομίες…

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πατάκη, 2008, 614 σελ.

Η περιττή του Θεού – Μάκης Συνοδινός

Η Ελένη, η ηρωίδα του βιβλίου, διέπραξε συνειδητά δύο φόνους. Δολοφόνησε τον σύζυγό της και την φίλη τους Άννα. Παραδίδεται στην αστυνομία, περιγράφει τη διπλή δολοφονία και αμέσως μετά βυθίζεται σε μια εκούσια σιωπή. Όταν το δικαστήριο αποφασίζει δις ισόβια, τις νύχτες στο κελί της και ενώ οι άλλες τρεις συγκρατούμενές της κοιμούνται, αυτή εξομολογείται το πώς και γιατί έφτασε σ’ αυτή τη φοβερή πράξη, στην, από πολλά χρόνια νεκρή, παιδική της φίλη Ελμίνα. Μέσα από αυτή την εξομολόγηση μαθαίνουμε την προηγούμενη ζωή της Ελένης – το γάμο της με τον Ανδρέα, αλλά και το μεγάλο έρωτα που της ενέπνευσε η νεότερή της Άννα. Πώς λοιπόν μια σαρανταπεντάρα υπάλληλος και νοικοκυρά, με μια ήσυχη και μετρημένη ζωή, αρπάζεται από έναν «ανάρμοστο» έρωτα, ακυρώνει τα πάντα γύρω της και καταλήγει στο διπλό έγκλημα; Αυτό είναι το ερώτημα. Και απάντηση εκτός από τον συγγραφέα καλείται να δώσει και ο αναγνώστης. Κυρίως αυτός.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πατάκη, 2000, 339 σελ.

Τέσσερα δείπνα στον καθρέπτη – Μάκης Συνοδινός

Νερατζιές από δω κι από κει, έτοιμες να δεχτούν την επιδρομή παιδιών για νερατζοπόλεμο, περήφανες για την απόλαυση των σκυλιών σαν κατουράνε στους κορμούς τους, τον χαιρετούν που ξεμακραίνει. Νιώθει μια παρουσία πίσω του. Το φως θα ‘πρεπε να ρίχνει παχιά παχιά τη σκιά του κορμιού του στο έδαφος. Όμως σκιά πουθενά. Αρχίζει να στροβιλίζεται κυνηγώντας την απούσα σκιά του. Υποχωρεί πισωβαδίζοντας, φτάνει στην αρχή της πορείας του… Περίλυπος, μ’ ένα διαφανές πλήγμα στο μυαλό του, στέκεται και προσπαθεί να θρηνήσει την απώλεια της σκιάς του. Δεν έχει μείνει τίποτα απ’ αυτό που ήταν πριν. Μετάλλαξε ουσιαστικά σε κάτι άλλο… Ανάπηρος με ένα στοιχείο λιγότερο, τη σκιά του, νιώθει κατηγορούμενος από όλα τα αγαπημένα πρόσωπα, νιώθει προδότης φίλων και αδελφών, αυτή η ανημπόρια του να σκιάσει κάποιο κορμί αγαπημένο, όπως έκανε ο κύριος Νικόλαος Καζαντζάκης στην κυρία Ελένη κάποτε στην Αίγινα… που είχε σταθεί όρθιος κάτω από τον ήλιο προσφέροντας τη σκιά του στην αγαπημένη Ελένη… αχ! τι πόνος, τι πόνος…

Νουβέλα, Εξάντας, 1980, 96 σελ.