Μαρία Χουρδάκη

Η Μαρία Χουρδάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών και ζει στην Αθήνα. Δημοσίευσε σε πεζό λόγο στο περιοδικό δε(κατα). Το πρώτο της βιβλίο “Εκ των ενόντων”, μια συλλογή ποιημάτων, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης το 2016.

Μυθιστορήματα
Στον Χάνδακα, εγώ, η Ματθαία (2019), Γαβριηλίδης
Ο κόσμος της Ματθαίας Ασάνη (2022), 24 γράμματα

Ποίηση
Εκ των ενόντων (2016), Γαβριηλίδης
Ανάμεσα στα φύλλα (2017), Γαβριηλίδης

Ο κόσμος της Ματθαίας Ασάνη – Μαρία Χουρδάκη

Κρήτη, 16ος αιώνας. Η Ματθαία Ασάνη, κόρη υποδηματοποιού, βλέπει τον μαΐστρο Ιωάννη Βαλαρέσσο και τους άλλους ζωγράφους να καλλιγραφούν, να διαβάζουν, να ζωγραφίζουν αγγέλους και αγίους, σε μια εκκλησία στη γη των Καντέρηδων. Μετέπειτα, εκείνη θα φτάσει στον Χάνδακα (το σημερινό Ηράκλειο), και μα- γεμένη ήδη, από την τέχνη της ζωγραφικής αλλά και την τέχνη της γλώσσας, ξέρει πως, μεγάλος σκοπός της ζωής της είναι να μάθει γραφή και ανάγνωση. Φέρνει μαζί της ως μόνη περιουσία, μια Οκτώηχο κι ένα χειρόγραφο τετράδιο βοτανολογίας, που θέλει κάποτε να μπορέσει να τα διαβάσει. Όμως, η φτώχεια της, η ορφάνια, κι ένας ανδροκρατούμενος κόσμος, δεν την ευνοούν. Γράφοντας μετά από χρόνια τα απομνημονεύματά της, ανακαλύπτουμε μια ζωή γεμάτη από το σιγανό ρεύμα του δημιουργικού ανθρώπου. Συναντάμε τον κόσμο των τεχνών και των γραμμάτων, την ομορφιά και τα μυστήρια του κόσμου που την συνεπαίρνουν, την πόλη με τις γιορτές, αλλά και συμφορές ανείπωτες, πρόσωπα που μοχθούν στο λιμάνι, στο Εξώπορτο, στην αγορά, στη ραπτική της τρομερής Μεσσάνδρας, στο εργαστήρι ζωγραφικής του Δομενέγου Παβία. Ένα μυθιστόρημα, όπου η προσωπική ζωή της ηρωίδας, συμπλέχτηκε με τη ζωή της πόλης του Χάνδακα, αναπλάθοντας έναν κόσμο, τον κόσμο της Ματθαίας Ασάνη και της εποχής.

Μυθιστόρημα, 24 γράμματα, 2022, 368 σελ.

Στον Χάνδακα, εγώ, η Ματθαία – Μαρία Χουρδάκη

Κρήτη, 16ος αιώνας. Η Ματθαία Ασάνη, ένα πρόσωπο υπαρκτό, ζωντανεύει ξανά κάπου ανάμεσα στην ιστορία και στον μύθο για να διηγηθεί τον καιρό της. Την κινούν πάθη που δεν αρμόζουν σε γυναίκες: οι τέχνες, τα γράμματα και τα μυστήρια του κόσμου. Γράφοντας τα απομνημονεύματά της πηγαίνει πίσω στον καιρό της νιότης, όταν θα εγκατασταθεί στον βενετοκρατούμενο Χάνδακα, ήδη κυριευμένη από δέος για την τέχνη της ζωγραφικής καθώς όμως και για την τέχνη της γλώσσας, κρατώντας σφιχτά στα χέρια της ως μόνη της περιουσία δύο βιβλία, μια Οκτώηχο και ένα χειρόγραφο τετράδιο βοτανολογίας, που της υπενθυμίζουν διαρκώς τον μεγάλο σκοπό της ζωής της: να μάθει γραφή και ανάγνωση. Επειδή, για εκείνη, κάθε ανθρώπινη τέχνη δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αναζήτηση απαντήσεων για το πώς και το γιατί της ζήσης, για την αρχιτεκτονική της οικουμένης, για τη φύση του ανθρώπου. Ο Χάνδακας θα γίνει ο τόπος όπου η Ματθαία θα μπει βαθιά στον κόσμο των τεχνών και των γραμμάτων, μα και ο τόπος όπου θ’ ανακαλύψει τις ρίζες της, ο τόπος όπου θα μάθει τι πραγματικά είναι ο άνθρωπος: πόνος και αγάπη, φόβος και συγχώρεση.