Μαρία Συτμαλίδου

Ελληνες λογοτέχνες

Η Μαρία Συτμαλίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Τελείωσε την Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάζεται μόνιμα στην ίδια πόλη ως Ιατρός Ενδοκρινολόγος. Έχει βραβευτεί με το Τρίτο βραβείο στον ΙΔ’ Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό “Κούρος Ευρώπου” για την Ποιητική Συλλογή “Νυκτερινές ωδές” καθώς και με το Α’ Βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (16/12/2009) για το θεατρικό έργο “Οινανθή – Γαλήνη πίσω από τους καταρράκτες”. Το έργο “Ρατένσκα ή Μεσοκαλόκαιρο” είναι η πρώτη της νουβέλα, ενώ μεγάλο τμήμα του ίδιου έργου βραβεύτηκε ως θεατρικός μονόλογος στον Τρίτο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος (2014).

Ράτενσκα ή Μεσοκαλόκαιρο – Μαρία Συτμαλίδου

Πως μπορεί κάποιος να δώσει ένα όνομα σε κάτι που νομίζει ότι δεν υπάρχει; Τι κοινό μπορεί να έχουν ένας αργαλειός και μια ανασκαφή εκτός από το γεγονός ότι και οι δύο λέξεις αρχίζουν από Άλφα; Τι μπορεί να διδάξει η “Διάπλαση των Παίδων” του Ξενόπουλου σε μια Μάνα που δεν γέννησε ποτέ; Και πόσο είναι εφικτό ένα Πυροβολισμός να προκαλέσει το τέλος μιας γέννησης και την αρχή μιας άλλης στην ίδια πάντα ζωή; Ένα Μεσοκαλόκαιρο του καινούργιου αιώνα, μια νέα γυναίκα που ξέχασε το όνομά της και ένα νεκρό σώμα που όσο ζούσε το φώναζαν Ράτενσκα θα διηγηθούν τη δική τους ιστορία, περπατώντας πάνω στα ξεχασμένα γέλια παλιών σκελετών. Μια ιστορία Αγάπης και Μίσους, ζωών περιστρεφόμενων η μία μέσα στην άλλη, με τους τόνους, τα κόμματα και τις τελείες τους, όλα τα σύμβολα μιας γήινης γραφής. Θα πουν μια ιστορία που αρχίζει με Πι και τελειώνει με Πι, κι ας είναι το σύμβολο του τέλους το Ωμέγα.
“Το δεύτερο γράμμα, αυτό που έγραψε ο Ράτενσκα στην αστυνομία, το έδωσε σε ένα κακόμοιρο λαχειοπώλη, νέο μα μίζερο, Λευτέρη τον λένε, με την εντολή να το παραδώσει στην Αστυνομία σήμερα κατά τις πέντε. Του έδωσε ένα δεκάευρω πριν την παράδοση και θα του έδινε ένα άλλο μετά. Ο καημένος ο Λευτέρης, το γράμμα θα το έχει δώσει ήδη και τώρα θα βρίσκεται έξω από το σπίτι του Ράτενσκα, αναζητώντας έκπληκτος το δεκάευρώ του ανάμεσα στα γαρύφαλλα που θα στολίζουν το φέρετρο. Πολύ λυπάμαι! Νοιώθω ότι εγώ χρωστώ αυτά τα χρήματα. Ίσως κάποτε καταφέρω να του το ξεπληρώσω”.

Νουβέλα, Το Κεντρί, 2015, 100 σελ.

Οι κύκλοι των πουλιών – Μαρία Συτμαλίδου

Περιέχει CD
Συνθέτες: Αστέρης Κωνσταντίνου και Χρήστος Ελ. Παπαδόπουλος
Συμμετέχει η Ναταλία Λαμπαδάκη

Τραγούδια, Μετρονόμος, 2018, 32 σελ.

Σουίτα σε θήλυ μείζονα – Μαρία Συτμαλίδου

Τα στήθη της μάνας μου σπίτι ήταν
Τα πρώτα φίδια που είδα σε εικόνα ήταν της Μητέρας Θεάς σε βιβλίο σχολικό
Η πρώτη ερώτηση της ζωής μου διακλαδίστηκε όπως φλέβα σε μαστό
Κοιμήθηκε πρωτόπλαστη κι έφυγε γι’ άγνωστα σύνορα
Φορώ τις λέξεις τριάντα γυναικών χωρίς αφορισμού
Φωνάζω:
Αϊσέ, Αλεξάνδρα, Αλίκη, Άμυ, Ανκεσεναμούν, Ανώνυμη, Αρσινόη, Αρχιδάμεια, Ασκεπής, Δάφνη, Δηιάνειρα, Εύπλοια, Κάθριν, Καλλιόπη, Κάρμεν, Κυρία Φιόνα, Μαύρο Βουβάλι, Λάουρα, Λόρνα, Λουίζα, Μαρίνα, Νάνσυ και Θάλεια, Νίκη, Ουρανία, Πατουσώ, Ρούλα, Σμαρώ, Σύλβια, Συμέλα, Τρυπία
Χωρίς εσάς είμαι γυμνός
Εσείς είστε το φύλλο συκής μου