Σπούδασε θέατρο, χορό, αισθητική και ασχολήθηκε επαγγελματικά με όλους τους κύκλους των σπουδών της. Η αγάπη της για το θέατρο την οδήγησε στη Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη, από τη οποία αποφοίτησε το 1983. Αμέσως εντάχθηκε στη σκηνή του Παιδικού Θεάτρου “Παιδική Θεατρική Πρωτοπορία”, από την οποία αποχώρησε μετά από μία δεκαπενταετία. Το ίδιο χρονικό διάστημα εργάστηκε ως χορεύτρια ελληνικών δημοτικών χορών, ενώ παράλληλα συμμετείχε επιλεκτικά ως ηθοποιός σε ταινίες. Παράλληλα συγγράφει και γράφει διηγήματα για το Magic Radio Live.
Κι έλεγες πως μ’ αγαπάς (2002), Εμπειρία Εκδοτική
Μαζί και στο αύριο (2004), Εμπειρία Εκδοτική
Είναι που δεν με ξέρεις (2005), Εμπειρία Εκδοτική
Η αγάπη πάλι θα νικήσει (2006), Εμπειρία Εκδοτική
Το πέρασμα για τον Τσεσμέ (2012), Ωκεανός
Ποτέ ξανά (2014), Ωκεανός
Το Σ’ αγαπώ που δεν είπαμε (2016), Ωκεανός
Να ο πατέρας σου Βαγγελάκη (2017), Ωκεανός
Συλλογικά έργα
Ιστορίες από ένα παγκάκι (2013), Εκδόσεις Σαΐτα
Να ο πατέρας σου Βαγγελάκη – Μαρία Χανιώτου
Οκτώβρης του 1922 ήταν, όταν ο Βαγγέλης άκουσε τη φράση: “Νά ο πατέρας σου Βαγγελάκη!”
Οκτώβρης του 1923 ήταν, όταν η μάνα του έφερνε στο κόσμο άλλο ένα αγόρι. Οκτώβρης επίσης, όταν ο τοκογλύφος απειλούσε πως θα τους πετάξει έξω από το σπίτι, φέρνοντας στην καρδιά τους την απελπισία.
Οκτώβρης του 1929, όταν δεν θα μπορούσε να πάει σχολείο, όσο κι αν το λαχταρούσε, αλλά θα τον πουλούσαν αναγκαστικά σε έναν τσοπάνη στο Καμάρι για τριακόσιες δραχμές τον μήνα, και ένα φόρτωμα σιτάρι… για την επιβίωση…
Οκτώβρης ήταν ο μήνας των μεγάλων δυστυχιών του, μήνας επίφοβος…
Στις είκοσι οκτώ Οκτωβρίου του 1940 στρατολογήθηκε για τον πόλεμο με τους Ιταλούς.
12 Οκτώβρη 1944 έφυγαν οι Γερμανοί από την Αθήνα. Μα τότε άρχισε μια νέα περιπέτεια. Τη χαρά της απελευθέρωσης διαδέχτηκαν νέα δεινά, αδελφικό αιματοκύλισμα, οδυρμός…
Κι όμως, ο Βαγγέλης, στο πρόσωπο της γλυκιάς Αντωνίας θα βρει την ελπίδα και τη συναισθηματική θαλπωρή που πάντα του έλειψε, θα μάθει να μη φοβάται αυτόν τον πικρό μήνα Οκτώβρη της δύσκολης ζωής του. Η Αντωνία θα τον περάσει από την πύλη του φόβου, στα λιβάδια της αγάπης, της ελπίδας, της χαράς…
Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2017, 624 σελ.
Το Σ’ αγαπώ που δεν είπαμε – Μαρία Χανιώτου
Όλα ξεπερνιούνται”, “Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός”. Έτσι της έλεγαν όλοι, αλλά εκείνη ήξερε πως δεν ήταν αλήθεια στη δική της περίπτωση… Ο χρόνος που πέρασε λειτούργησε απλώς σαν αναλγητικό και όχι σαν φάρμακο που έφερε τη λήθη.
Η Εβίτα, έχοντας αλλάξει τα πάντα στη ζωή της, ακόμη και το όνομά της, θα ξεκινήσει ένα μακρύ ταξίδι σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από μια αγάπη που της έκοψε τα φτερά και τη χάραξε για μια ζωή. Θα ξεκινήσει ένα ταξίδι με ανοιχτά πανιά αναζητώντας μια καινούργια ζωή, χωρίς πόνο και θλίψη.
Σε αντίθεση με τη στασιμότητα της ψυχής της, θα περιπλανηθεί έως την άκρη της Ελλάδας, θα συνδεθεί με ανθρώπους και θα κοινωνήσει στις ομορφιές της Πλάσης για να καταλάβει πως η αληθινή αγάπη θα βρει τον τρόπο να ανθίσει ακόμη και μετά από δεκαεννέα στείρα χρόνια αναμονής.
Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2016, 368 σελ.
Ποτέ ξανά – Μαρία Χανιώτου
Όλος ο κόσμος της γκρεμίστηκε σαν χάρτινος πύργος και η Φαίδρα έμεινε να κοιτάζει τα συντρίμμια. Μέσα της μεγάλωνε ένα παιδί και αυτή ένιωθε φοβισμένη, χαρούμενη και μπερδεμένη. Ν’ αναρωτιέται πού πήγαν όλοι όσους αγάπησε. Το κρεβάτι του πατέρα άδειο. Αλλά σε εκείνον πρόλαβε να πει ένα αντίο πριν φύγει για πάντα. Το σπίτι άδειο, από την απουσία του Νικόλα, αλλά σε εκείνον δεν ήθελε να πει αντίο. Δεν ήθελε να του πει τίποτα πια. Ήθελε να μοιραστεί τα πάντα με τη φίλη της τη Βικτώρια. Μα και εκείνη απούσα. Πού είσαι; Γιατί με πρόδωσες; Όταν το τηλέφωνο μια άγια νύχτα χτύπησε κι άκουσε την φωνή της να της λέει: “Ζω, είμαι καλά, δεν σε πρόδωσα”, όλα έγιναν ασήμαντα. Το πιο σημαντικό ήταν που την ξαναβρήκε. Τη φίλη, την αδελφή, την τσακισμένη, μα πάντα δυνατή Βικτώρια. Βρήκαν το κουράγιο να κοιτάξουν τη ζωή στα μάτια, να γελάσουν και να ορκιστούν πως δεν θα δώσουν σε κανέναν το δικαίωμα να τις πληγώσει ποτέ. Ποτέ ξανά.
Όταν η ζωή υφαίνει ανθρώπινες ιστορίες τα παραμύθια παραμένουν παραμύθια.
Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2014, 560 σελ.
Το πέρασμα για τον Τσεσμέ – Μαρία Χανιώτου
Η Βασιλεία είναι η δεύτερη κόρη μιας φτωχής ικαριώτικης οικογένειας. Η μάνα της, γυναίκα βασανισμένη, παρατημένη από τον άντρα της, θα αναγκαστεί να στείλει την δωδεκάχρονη Βασιλεία υπηρέτρια σε ένα σπίτι στην Αθήνα. Η μικρή Βασιλεία θα ζήσει δύσκολα χρόνια δίπλα σε μια κυρά που την βασανίζει με τις ιδιοτροπίες και τη σκληρότητά της. Όμως έφηβη πια, σε μια επίσκεψη στο σπίτι του αγαπημένου της θείου, θα δεχτεί κατάστηθα τα βέλη του Έρωτα, απ’ το δοξάρι του γοητευτικού τυχοδιώκτη μουσικού, του Σταύρου.
Ο Σταύρος, συνεπαρμένος από την αέρινη έφηβη, θα την παντρευτεί, αλλά μόλις γευτεί το μέλι της, σύντομα θα την εγκαταλείψει… Η Βασιλεία πρέπει τώρα να σταθεί στα πόδια της μόνη…Το ξέσπασμα του πολέμου θα βυθίσει την χώρα στον ζόφο και στην πείνα, και η Βασιλεία για να σώσει τον εαυτό της και το μωρό της από την πείνα, θα βρεθεί στην Ικαρία, κι από κει στον Τσεσμέ, όπου την περιμένει μια απίστευτη περιπέτεια…
Ένα μυθιστόρημα για το κουράγιο της ανθρώπινης ψυχής, για τον τυφλό έρωτα, για την φιλία και την συντροφικότητα, απλό, συγκινητικό, επικό.
Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2012, 445 σελ.
Η αγάπη πάλι θα νικήσει – Μαρία Χανιώτου
Μπορεί η αγάπη πάντα να νικά; Μπροστά σε ένα σύζυγο που το πραγματικό του πρόσωπο τώρα φαίνεται, η Νεφέλη μετρά χαρές και λύπες, νίκες και απώλειες, και είναι έτοιμη να φωνάξει περίτρανα ότι μόνο η αγάπη δε φτάνει. Άλλωστε όσα ζουν και οι τρεις φίλες της αυτό αποδεικνύουν·
μπορεί η αγάπη να είναι το όνειρο, όμως ο δρόμος για να πετύχεις την ευτυχία δεν είναι τόσο εύκολος…
Κι όμως, η ίδια η ζωή έρχεται να τη διαψεύσει… Η αναπάντεχη εμφάνιση του Φίλιππου στη ζωή της, ενός άντρα που της μαθαίνει ότι δεν αξίζει μόνο το όνειρο, αλλά και ο δρόμος που περπατάς για να
το προσεγγίσεις της δίνει τη δύναμη να τολμήσει ξανά, να χαράξει νέα σχέδια και να πιστέψει βαθιά μέσα στην καρδιά της ότι η αγάπη έχει τον τρόπο της πάλι να νικήσει…
Μυθιστόρημα, Εμπειρία Εκδοτική, 2006, 219 σελ.
Είναι που δεν με ξέρεις – Μαρία Χανιώτου
Υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται, θα ‘λεγε κανείς, με το χάρισμα της επικοινωνίας. Κι όταν καταφέρνουν να εμπνεύσουν και να χτίσουν την εμπιστοσύνη στους γύρω τους, αναπτύσσουν κι άλλα χαρίσματα, όπως της διαίσθησης και της καλής συμβουλής.
Αυτά για τις σχέσεις, τους έρωτες και τις ανασφάλειες των άλλων.
Τι γίνεται όμως όταν η μοίρα ανατρέπει τη δική τους ζωή; Ποια δύναμη, υλική ή πνευματική, θα σταθεί δίπλα τους για να πάρουν σωστές αποφάσεις;
Και πώς αισθάνεται κάποιος που πιστεύει πως γνωρίζει το σύντροφό του;
Και το σπουδαιότερο, πώς αιφνιδιάζεται όταν ο άνθρωπός του δε γνωρίζει ποιος είναι αυτός.
Μυθιστόρημα, Εμπειρία Εκδοτική, 2005, 223 σελ.
Μαζί και στο αύριο – Μαρία Χανιώτου
“Η ζωή είναι εκεί έξω και σε περιμένει να βγεις να τη συναντήσεις, να την αρπάξεις από τα μαλλιά σ’ όποιο σημείο του δρόμου κι αν βρίσκεσαι. Η ζωή είναι εκεί έξω και σε περιμένει να θέσεις νέες αφετηρίες, να χαράξεις καινούργιες διαδρομές, να βάλεις άλλους στόχους. Αρκεί να το θέλεις…”
Η Αναστασία επιστρέφει μόνη στο νησί της, τη Σαντορίνη, έπειτα από είκοσι πέντε χρόνια απουσίας. Εκεί τολμά να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και τον έρωτα, αφήνοντας πίσω ό,τι την πόνεσε πιο πολύ. Τώρα αρχίζει να μαθαίνει πως τόσο οι αντιξοότητες όσο και η αγάπη χρωστάνε σε όλους τους ανθρώπους. Κι αν οι πρώτες φέρνουν τα δύσκολα, η δεύτερη έρχεται να επανορθώσει με τη δική της δύναμη.
Μυθιστόρημα, Εμπειρία Εκδοτική, 2004, 288 σελ.
Κι έλεγες πως μ’ αγαπάς – Μαρία Χανιώτου
Τη στιγμή που η Στεφανία ετοιμαζόταν να πάρει μόνη της τη μεγάλη στροφή στο δρόμο της ζωής, κάτι συνέβη και ξανάκλεισε το μάτι στον έρωτα. Η μοίρα έφερε τον Οδυσσέα ξανά μπροστά της. Εκείνη τον αγάπησε ολοκληρωτικά… Κι εκείνος έτσι της είπε. Σχεδόν άγγιξαν το τέλειο. Η ζωή, έστω και τώρα, φάνηκε ότι ξεπλήρωσε το χρέος της στη Στεφανία. Όμως μόνο η δική της επιθυμία δεν ήταν αρκετή. Η αγάπη θέλει δύο σώματα, δύο πνεύματα, δύο ψυχές και… πολλή τόλμη. Η Στεφανία προχώρησε αποδεικνύοντας στον εαυτό της πως είναι δυνατή. Εκείνος…
Μυθιστόρημα, Εμπειρία Εκδοτική, 2002, 192 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εμπειρία Εκδοτική, Ωκεανός
