Από το 1986 εργαζόταν στα κεντρικά γραφεία της ΑΝΕΚ, στο Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και τον ελεύθερο χρόνο της έγραφε ποιήματα. Ήταν μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου “Ο Χρυσόστομος”, καθώς επίσης και της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών του Νόμου Χανίων. Είχε διακριθεί σε πολλούς ποιητικούς και λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Έργα της που έχουν βραβευτεί συμπεριλαμβάνονται στην ποιητική συλλογή “Οι θαλασσινοί κήποι”. Ηταν μέλος της Παγκρήτιας Δημοσιογραφικής Ένωσης, της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Συλλόγου για την διάδοση της Ελληνικής γλώσσας, των Πνευματικών Δημιουργών του νόμου Χανίων, της Αμφικτιονίας Ελληνισμού (με έδρα τη Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει τις ποιητικές συλλογές ”Κύματα” και “Οι Θαλασσινοί κήποι” και τα διηγήματα ”Κόκκινο του Αιματίτη”.
Τιμητική διάκριση από Βραζιλία για το βιβλίο “Κύματα” αλλά και από την Αυστρία για το ποίημα “Σε τούτη τη γή”. Εμπνεόταν από την φύση της Κρήτης, από τον έρωτα και από τα ταξίδια. Στο βιβλίο της «Κύματα» μεταφέρει αυτό που έγραψε ο μεγάλος Νορβηγός δραματουργός Ερρίκος Ίψεν: «η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από ένα διαρκή αγώνα ενάντια στο κακό που είναι γύρω μας αλλά και που φωλιάζει μέσα μας. Η ποίηση είναι ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΗ». Τα τελευταία χρόνια η Μαρία Ζαβιανέλη-Διαμαντάκη ήταν συνεργάτιδα της Cretavoice.gr.
Έφυγε από τη ζωή στις 14 Νοεμβρίου του 2016 από ανακοπή καρδιάς.
Κόκκινο του αιματίτη (2012), Σμυρνιωτάκη
Ποίηση
Κύματα (2007)
Οι θαλασσινοί κήποι (2016), Ραδάμανθυς
Συλλογικά έργα
Τα κείμενα (2009), Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Έδεσσας
Διακρίσεις
1) Γ΄ Παγκρήτιο βραβείο για το ποίημα “Φτεροκόπημα αφιερωμένο στον έρωτα” πολιτιστικού οργανισμού Δήμου Αγίου Νικολάου τονΑύγουστο του 2005.
2) Β ΄Παγκρήτιο βραβείο από τον σύνδεσμο φιλόλογων Νόμου Χανίων -για την συλλογή “Φλόγα που έγινες Ηφαίστειο” αφιερωμένη στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.
3) Β΄ Πανελλήνιο βραβείο για το ποίημα “Το πουκάμισο” από το πνευματικό κέντρο Δήμου Πετρούπολης.
4) Γ΄ Πανελλήνιο βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στους Δελφούς για το ποίημα “Σε τούτη τη γη” αφιερωμένο στην Ελλάδα.
5) Β΄ Πανελλήνιο βραβείο βιωματικής ποίησης για το ποίημα “Το πουκάμισο” στα Σικελιανά-Σαλαμίνας.
6) Γ΄ Πανελλήνιο βραβείο για το ποίημα “Φτεροκόπημα” στα Σικελιανά-Σαλαμίνα.
7) Α΄ Πανελλήνιο βραβείο σύγχρονης ποίησης για το ποίημα “Οτι έμεινε” από το λογοτεχνικό περιοδικό “Κελαινώ”. Ο διαγωνισμός είχε θέμα “Αλησμόνητες πατρίδες”. Πνευματικό κέντρο Δήμου Αθηνών.
8) Β΄ Πανελλήνιο βραβείο για το ποίημα “Ο νικητής” στα Σικελιανά Σαλαμίνας.
9) Έπαινος για το ποίημα “Ο Νικητής” από τους λογοτέχνες Ευρώπης. Θεσσαλονίκη.
10)Τιμήθηκε με το βραβείο Υπάτου για το ποίημα “Ειρήνη” από την “Αμφικτιονία Ελληνισμού”. Ο Παγκόσμιος λογοτεχνικός διαγωνισμός είχε θέμα την ΕΙΡΗΝΗ.
11)Τιμητική διάκριση για το ποίημα “Ο Νικητής” από το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Πετρούπολης.
12) Βράβευση της ποιητικής συλλογής “Κύματα” από το λογοτεχνικό περιοδικό “Κελαινώ” στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ίλιον.
13) Α΄Βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (στους Δελφούς) 7-6-2008.
14) Β΄ Βραβείο στον παγκόσμιο λογοτεχνικό διαγωνισμό που προκύρηξε το Κέντρο Πολιτισμού Ν.Α Ευρώπης, ο Σύνδεσμος Εκδοτών Β.Ελλάδος και το τμήμα Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος με θέμα “Περιβάλλον-Φύση-Άνθρωπος”. Περγαμηνή «Τιμής Ένεκεν» από το Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών.
15) Β΄ Βραβείο από των Σύνδεσμο Φιλολόγων Νομού Χανίων. Για το ποίημα “Εξωτικό”.
16) Β΄ Πανελλήνιο βραβείο από τον Λογοτεχνικό διαγωνισμό του περιοδικού ΚΕΛΑΙΝΩ στο αφήγημα και στο ποίημα “Το κλειδωμένο εβένινο συρτάρι”.
Οι θαλασσινοί κήποι – Μαρία Ζαβιανέλη
Για ετούτη τη γη του δυόσμου και του θυμαριού…
Τη χώρα της πέτρας, των αρχαίων ναών, των βυζαντινών μοναστηριών που μοσχοβολά βασιλικό και αλμύρα…
Γράφουμε ποιήματα, ονειρευόμαστε, μα πάνω από όλα συμπλέουμε στα νερά της Μεσογείου! Που και που αγναντεύουμε τον ορίζοντα και ετοιμάζουμε ταξίδια, στην Εσπερία και τη σαγηνευτική Ανατολή.
Ένα καράβι είναι η Ελλάδα μας που αιώνες τώρα ταξιδεύει μέσα στις χαρές και στις πίκρες. Μια χώρα μαγευτική με μύθους, θρύλους και ανθρώπους που παλεύουν ηρωικά. Ματώνουν μα ακόμα και με λαβωματιές συνεχίζουν. Όρθιοι και θαρραλέοι μάχονται ηρωικά τους άνεμους, στους Κύκλωπες, στις τρικυμίες, στους Λαιστρυγόνες και τις σύμφορες… Για να ‘ναι το αίμα του ήλιου πάντα φως -δυνατό έτσι ώστε να λαμπυρίζει πάνω από τους ατελείωτους θαλασσινούς κήπους… Να γλυκαίνει τους καημούς της οικουμένης και να φωτίζει τα ονείρατα των ανθρώπων.
Ποίηση, Ραδάμανθυς, 2016, 60 σελ.
Κόκκινο του αιματίτη – Μαρία Ζαβιανέλη-Διαμαντάκη
Αυτοί είναι οι ήρωες μου: Η Σβέτλα, η Ερατώ, η Ελένη, ο Εμβέρ, ο Φιοντόρ, η Αϊσέ, η γιαγιά Ρεγγίνα…
Μαζί τους ταξίδεψα στην Σμύρνη, στο Λονδίνο, στην Αθήνα, στο Μόναχο, στη Θεσσαλονίκη, μετανάστευσα, κακοποιήθηκα, δολοφόνησα, έμεινα άστεγη, αγάπησα, μίσησα, ερωτεύτηκα…
Έζησα…
Τώρα τους εναποθέτω στα δικά σας χέρια.
Είναι “ραγισμένοι”… Εξάλλου ήταν πολύ “εύθραυστοι”.
Διηγήματα, Σμυρνιωτάκη, 2012, 120 σελ.
Πηγές: Biblionet, Σμυρνιωτάκη, Ραδάμανθυς
