Μαρίκα Συμεωνίδου

Η Μαρίκα Συμεωνίδου γεννήθηκε στον Πειραιά, είναι πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών.
Έχει δύο μεταπτυχιακούς τίτλους στην Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ και την Εξέλιξη του παιδιού από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Εργάζεται στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το πρώτο της βιβλίο ήταν η ποιητική συλλογή “Με τα μάτια των άλλων”. Επίσης τα διηγήματα με τίτλο “Ζωή” (εκδόσεις Γαβριηλίδης). Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά όπως η “Ποιητική” , “Φρέαρ”, “Παρέμβαση” και μεταφράσεις της όπως και ποιήματα της στο “Unfollow” και στο “Οροπέδιο”.

Ποίηση
Με τα μάτια των άλλων (2010), Γαβριηλίδης
Πλάνη 18 (2014), Μανδραγόρας
Παράξενη εξήγηση 22 (2018), Γαβριηλίδης
Ξέρεις πού οδηγεί (2020), ΑΩ Εκδόσεις

Διηγήματα
Ζωή (2014), Γαβριηλίδης

Ξέρεις πού οδηγεί – Μαρίκα Συμεωνίδου

Παράξενος καιρός
Οκτώβρης
Ο Κάµµινγκς θα έλεγε
Γενέθλιος, ερωτικός
Ο Σαίξπηρ
Ζηλιάρης, εκδικητικός
Τα ετερώνυµα του POETA
“περιµένω να την ξαναδώ”
Κι η Οφηλία
Τι θα έλεγε άραγε;

Ποίηση, ΑΩ Εκδόσεις, 2020, 80 σελ.

Παράξενη εξήγηση 22 – Μαρίκα Συμεωνίδου

ΠΟΙΗΤΕΣ
Ένας ποιητής ήρθε και κάθισε δίπλα μου
Μου είπε σε στίχους όλα του τα μυστικά
Σονέτα καταστροφικά
Χαϊκού προσανατολισμού
Ερωτικά άγρια
Λυρικά, ρομαντικά…
Τον κοιτούσα
Δεν τον έβαλα στο κλουβί
Τον άφησα ελεύθερο.

Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2018, 96 σελ.

Ζωή – Μαρίκα Συμεωνίδου

Η Μαρία κάθε μέρα μετά από τη δουλειά ήταν στο νοσοκομείο. Το ίδιο κι όλες τις νύχτες. Έπλενε τον Άρη, του διάβαζε, τον τάιζε, του έλεγε αστεία… Ήταν οι πιο ευτυχισμένες νύχτες της ζωής της εκεί. Εκεί που σιχαινόταν τη μυρωδιά του θανάτου, εκεί αυτή ζούσε… Ζούσε. Ήταν δίπλα του, ήταν ήσυχα, αυτά μου έλεγε συνέχεια και τα μάτια της έλαμπαν. Με έναν θάνατο αρχίζει η ζωή και έτσι τελειώνει… Ήταν στο τέλος του καλοκαιριού, έμπαινε το φθινόπωρο και είχε ακόμα ζέστη. Η Μαρία είχε ανοίξει το πουκάμισό της κι ο Άρης της είπε: “Ξέρω ότι η όψη μου είναι αποκρουστική”. “Μα όχι…” πήγε να πει η Μαρία. “Μη λες τίποτα”. Λίγο πριν φύγει, της είπε να γδυθεί, να πέσει δίπλα του, να της χαϊδέψει το στήθος, να την φιλήσει στο στόμα και ν’ αποκοιμηθεί.

Διηγήματα, Γαβριηλίδης, 2014, 51 σελ.

Πλάνη 18 – Μαρίκα Συμεωνίδου

Το υλικό της Μαρίκας Συμεωνίδου αποτελείται από τρεις ενότητες με δεκαπέντε ποιήματα η πρώτη και από δεκατρία και δώδεκα χαϊκού οι άλλες δύο με τίτλους “Στο πόδι ανατροπή του Εγώ/ ενώ ετοιμαζόμουν να φύγω” και “Ο έρωτάς του για τη θάλασσα”, ισότιμα ακριβοδίκαια μοιρασμένο, τακτοποιημένο, μεστό νοημάτων/ουσίας, πλήρες αναφορών που λειτουργούν ουσιαστικά μέσα στο βιβλίο και παράγουν ποίηση πρωτογενή αυθύπαρκτη και κατ’ οικονομίαν δοσμένη.

SEVEN
Με ρώτησες αν έχεις αμαρτήσει.
Αυτός που ερωτεύτηκες
είναι και τα επτά
θανάσιμα αμαρτήματα.
Όχι καρδιά μου
η αγάπη δεν είναι Επαγωγή κι Αντιμετάθεση
είναι δύναμη

Ποίηση, Μανδραγόρας, 2014, 40 σελ.

Με τα μάτια των άλλων – Μαρίκα Συμεωνίδου

Η ΦΛΟΓΑ
Ανήμπορη να φτάσεις στο φινάλε
ανίκανη να πας στο πουθενά.
Σαν φλόγα μικρή και κόκκινη
θ σβήσει η μορφή του.
Σαν σφήγκα σκοτωμένη
σαπίζει το κεντρί του.