Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Αγγλία και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, τη χαρακτική, την εικονογράφηση, την αγιογραφία και το σκίτσο. Τα έργα της κατά καιρούς εκτίθενται σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές και παραμύθια και έχει μεταφράσει βιβλία από τα αγγλικά και τα ιταλικά. Έχει συνεργαστεί με τις εκδόσεις Πατάκη, Ίτανος, Μορφή, Εντύποις, Μαΐστρος, ενώ από το 1999 έως το 2013 δραστηριοποιήθηκε με δικές της εκδόσεις (Δορκάς).
Το βιβλίο της “Το τέλος είναι μονάχα η αρχή” είναι το πρώτο της graphic novel. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει τρεις γιούς, κι οι τρεις καλλιτέχνες…
Αντί προσευχής (2012), Δορκάς
Graphic Novels
Το τέλος είναι μονάχα η αρχή (2019), Εν πλω
Μεταφράσεις
Selahvarzi, Chrysostom, Ισλάμ και ανθρώπινα δικαιώματα (2002), Δορκάς
Παΐσιος, Αγιορείτης Γέροντας, The Antichrist (2005), Δορκάς
Skobtsova, Maria, Η θυσία του αδελφού (2007), Δορκάς
Chamberlain, Menanto, Omajowa (2017), Εντύποις
Το τέλος είναι μονάχα η αρχή – Μελίτα Αντωνιάδου
Η συναρπαστική και ανατρεπτική πορεία ζωής ενός σύγχρονου αναζητητή της αλήθειας, του Κλάους Κένεθ. Το υπαρξιακό ταξίδι ενός ανθρώπου από τη διάλυση της προσωπικότητάς του στην ανέλπιστη επάνοδό του στην πραγματική ζωή και στο φως της Ορθοδοξίας, με καταληκτικό σταθμό αυτής της περιπλάνησης τη συνάντηση με τον γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ.
Η μοναδικότητα και η ελευθερία του ανθρώπινου προσώπου ως κατάφαση στην αγαπητική κλήση του Θεού, η αλήθεια ως προσωπική-υποστατική αρχή, το νόημα της ύπαρξης ως αγάπη και ελευθερία, δείχνουν έναν άλλον υπαρξιακό ορίζοντα, όπου ακόμη και η απελπισία βιώνεται ως προνόμιο που δεν οδηγεί ποτέ στην πικρή αίσθηση της απόγνωσης και του θανάτου, αλλά στην αναμονή και στην προσδοκία για την εκ νέου δεξίωση της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας. Έτσι, το τέλος είναι μονάχα η αρχή…
Eικονογράφηση: Μελίτα Αντωνιάδου
Graphic Novel, Εν πλω, 2019, 176 σελ.
Αντί προσευχής – Μελίτα Αντωνιάδου
Εκείνος ο αθώος παράδεισος
έγινε μια ανάμνηση δύσκολη κι απαγορευμένη
γιατί δεν ήταν τόπος –
ο τόπος, τα ωραία λουλούδια, η πυκνή σκιά
των δέντρων, ο καθαρός αέρας του βουνού
είναι όμορφο να τ’ αναπολείς
αλλά τον καιρό που ζούσες σαν ένα
με μια άλλη καρδιά δεν μπορείς
να το φέρεις στο νου σου χωρίς μεγάλο πόνο,
είναι θάνατος
δεν είναι θάνατος, είναι πριν το θάνατο,
όταν σου βγαίνει η ψυχή
δεν μπορείς, μόνο όποιος ξέρει
καταλαβαίνει πώς πονάει.
Ποίηση, Δορκάς, 2012, 28 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εν πλω, Δορκάς
