Ποτέ δεν έθεσε ως στόχο να γίνει συγγραφέας, είχε όμως πάντα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την ανάγνωση. Δραστηριοποιήθηκε στον τομέα των επιχειρήσεων από εμπορικό δαιμόνιο, αλλά ποτέ δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελε να κάνει. Με το πλήρωμα του χρόνου η αγάπη της για την ανάγνωση μεταστοιχειώνεται σε πάθος για τη συγγραφή και την ποίηση. Το 1994, υποτάσσεται στην ακατανίκητη επιθυμία της και με πλοηγό την πένα της, αφήνεται να ταξιδέψει στις θάλασσες του δημιουργικού νου, χωρίς όρια. Το βιβλίο με τίτλο “Το ποτέ είναι χρόνος πολύς” ήταν το πρώτο συγγραφικό της έργο και ολοκληρώθηκε στα μέσα του 2013. Περί τα τέλη του 2013, εμπνέεται από μια αληθινή ιστορία, από εκείνες που σηματοδοτούν τη θλιμμένη πλευρά της ζωής και γράφει το δεύτερο βιβλίο της, με τίτλο: “Μια καταδίκη… δίχως μια δίκη…”. Το βραβευμένο ποίημα της, με τίτλο “Ούτε πανί… Ούτε στεριά” το 2009, απέσπασε το Β’ Βραβείο καλύτερου ποιήματος, της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Το ποτέ είναι χρόνος πολύς (2013)
Μια καταδίκη… δίχως μιά δίκη… (2015), Εκδόσεις Φυλάτος
Έρωτας στην νεροσπηλιά (2016), Όστρια Βιβλίο
Έρωτας και θάνατος (2017), Όστρια Βιβλίο
Θεόσταλτος (2019), Όστρια Βιβλίο
Δείπνο θανάτου (2021), Δερέ Εκδόσεις
Ποίηση
Μονόλογος γυναίκας (2016), Όστρια Βιβλίο
Μονόλογος ανδρός (2017), Όστρια Βιβλίο
Δείπνο θανάτου – Μίκα Μαυρογιάννη
Η Πηνελόπη νιώθει να απειλείται από κάτι ανεξήγητο: από μια σκοτεινή, αόρατη οντότητα που πλανάται ανάμεσα στις φυλλωσιές. Ένας μυστηριώδης φόβος την κυριεύει, καθώς θυμάται όσα φημολογούνταν παλιά για τούτο το πάρκο. Η γυναίκα σαστίζει προς στιγμήν και κοντοστέκεται, κάνοντας τον σταυρό της. Ύστερα, οπλίζεται με θάρρος και ανοίγει το βήμα της. Βιάζεται να φτάσει στο σπίτι της όσο γρηγορότερα γίνεται. Προσπαθώντας να διασχίσει τον δρόμο, παρατηρεί πως το φανάρι για τους πεζούς είναι κόκκινο. Γυρίζει το κεφάλι της, μια αριστερά και μια δεξιά, για να ελέγξει την κίνηση. Ο δρόμος είναι άδειος, ευτυχώς. Αστραπιαία, η άκρη του ματιού της πιάνει μια λάμψη από φώτα και από το πουθενά εμφανίζεται ένα ταξί με μαύρα τζάμια, τρέχοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Στο κλάσμα του δευτερολέπτου που ακολουθεί, προτού την παρασύρει, η εντύπωση που της δημιουργείται είναι πως μέσα στο ταξί δεν υπάρχει ούτε οδηγός ούτε επιβάτες…
Η Πηνελόπη κείτεται πεσμένη μπροστά σε έναν τσιμεντένιο στύλο ηλεκτροδότησης, εντελώς ανήμπορη να κουνηθεί από μια σκιά που βλέπει να της καταπλακώνει το σώμα. Η σκιά την πιέζει… την πιέζει ολοένα και περισσότερο κεντρικά στο στήθος και προς τα κάτω, επάνω στο έδαφος…
Νιώθει ότι κάτι τη σπρώχνει… τη σπρώχνει… όλο και πιο κάτω, τόσο που να αισθάνεται ένα με το χώμα. Κι ενώ η ίδια θέλει να σηκωθεί, το σώμα της είναι κολλημένο εκεί, σαν να είναι χτισμένο.
Μυθιστόρημα, Δερέ Εκδόσεις, 2021, 564 σελ.
Θεόσταλτος – Μίκα Μαυρογιάννη
Το 1618, χρονιά που συμβολίζει τον αριθμό της “Θεϊκής Αναλογίας” ιδρύεται από τον Μέγα Ασπάλαθο η μυστική αδελφότης το «Ιερό Λιοντάρι» που παίρνει το όνομά της από το Σπήλαιο του Λιονταριού, που βρίσκεται στον Υμηττό της Αττικής. Το Τάγμα της Αδελφότητας ακολουθεί πιστά τις επιταγές της Ηθικής και αποτελεί τη φωνή της συμπόνιας και της παρηγοριάς στους αδύναμους, σε έναν κόσμο που διαρκώς εκτροχιάζεται, για να επικρατεί η Παντοδυναμία του Καλού, εναντίον της Λεγεώνας του Κακού. Ο Ηγέτης του Τάγματος, στον ρόλο του Υπηρέτη του Ανθρώπινου Γένους, δεν πρέπει να τρέφει κανένα συναίσθημα όταν πολεμάει ενάντια στο κακό. Μια υπερβολικά μεγάλη ψυχή, δεν πρέπει να έχει καρδιά! Τα μέλη της Αδελφότητας ανήκουν στην αφρόκρεμα της Ελληνικής Κοινωνίας. Δρουν και κινούνται στα όρια, ανάμεσα στο μυστηριώδες και το αυτονόητο, το αφηρημένο και το ιδεολογικό. Μια μοιραία σειρά τραγικών αλυσιδωτών συμπτώσεων στήνει πλεκτάνη σε έναν αθώο άντρα και βρίσκεται σε λάθος σημείο, λάθος στιγμή. Το συμβόλαιο θανάτου του υπογράφεται. Δεν υπάρχουν περιθώρια για παρερμηνείες. Ο εφιάλτης έχει αρχίσει για τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας, Αντιστράτηγο Σίμο Τσελέπη, ο οποίος φημολογούνταν ότι διέθετε μάτια παντού, ότι ήταν ο ισχυρότερος αντίπαλος σε οποιονδήποτε διανοούνταν να παρανομήσει και ότι, δικαίως είχε αναρριχηθεί στα υψηλότατα αξιώματα του σώματος, ασκώντας τα καθήκοντά του με υπηρεσιακή ευσυνειδησία. Η σαρωτική πυρκαγιά στον παραθαλάσσιο οικισμό Μάτι, που ξεσπάει το καλοκαίρι του 2018, φαίνεται να κατακαίει όλα τα στοιχεία που θα τον οδηγούσαν να συνδέσει τα γεγονότα, πιάνοντας την άκρη του νήματος. Οι σκοτεινές δράσεις της Αδελφότητας, είναι μύθος ή αποτύπωση μιας τρομακτικής πραγματικότητας;
Το βιβλίο “Θεόσταλτος” είναι γεμάτο βαθυστόχαστες σκέψεις. Υφαίνει επιδέξια τις ιστορίες των ηρώων του και σκιαγραφεί έναν κόσμο που διαρκώς παραπαίει. Σέκτες, Δολοφονίες, Εμμονές, Ξέφρενος Ατομικισμός, Αινίγματα, Πλεκτάνες, Πεπρωμένο, Ύπαρξη, Θεός, μεταφέροντας και πολλές αληθινές ιστορίες συγκαλυμμένες…
Μυθιστόρημα, Όστρια Βιβλίο, 2019, 436 σελ.
Έρωτας και θάνατος – Μίκα Μαυρογιάννη
Έρωτας και Θάνατος!
Ακόμα μια συγκλονιστική ιστορία, με πολλά στοιχεία και απίστευτες πληροφορίες για το τόπο μας, την ιστορία μας και όχι μόνο!
Ο έρωτας είναι διάχυτος στο βιβλίο, όπως και όλα αυτά τα συναισθήματα που σου δημιουργεί!
Μυθιστόρημα, Όστρια Βιβλίο, 2017, 316 σελ.
Μονόλογος ανδρός – Μίκα Μαυρογιάννη
Ποίηση, Όστρια Βιβλίο, 2017, 90 σελ.
Έρωτας στην νεροσπηλιά – Μίκα Μαυρογιάννη
Όθρυς: η ακίνητη ορχήστρα του σύμπαντος, απόκρημνα ορθωμένη και τρομακτικά επιτακτική. Λες κι ο Θεός μοίρανε τούτο το βουνό μ’ όλες τις ευλογίες.
Σε μια απόμερη γωνιά της θηλυκής ψυχής της, όπου ανεμίζεται σαν χάδι η ευωδιά η άχραντη, ελαφριά σαν πούπουλο αγγέλου, σε μια βουνίσια αγκαλιά με έλατο πηχτό, τρέχει κατάσαρκα της γης κρυστάλλινο νερό. Τόπος σπηλαιογέννητων νυμφών, ριζωμένων σταλακτιτών, θαύμα γεωφυσικό, είναι η Νεροσπηλιά. Η βαθυπράσινη τριγύρω λαγκαδιά, θέλει να την σφίξει στον κόρφο της, ή να την κρύψει άραγε;
Εκεί, κοντά στο στόμιο της Νεροσπηλιάς, μια κοπέλα ανακαλύπτει τον έρωτα στο πρόσωπο ενός άντρα, που συναντά τυχαία. Μεθά απ’ το αψύ μύρο των θεών που της γνέφει πως ζει σε μια άλλη πλάση. Παράξενο που γίνεται το νόημα της ζωής που θέλει να τους ενώσει!
Η Μίκα Μαυρογιάννη συνθέτει τις συγχορδίες του έρωτα στις οποίες η ηρωίδα χάνεται… για να ξαναβρεί τον εαυτό της καλύτερο.
Μυθιστόρημα, Όστρια Βιβλίο, 2016, 394 σελ.
Μονόλογος γυναίκας – Μίκα Μαυρογιάννη
Μια γυναίκα παρατηρεί την πορεία της ζωής της, τον χρόνο που έφυγε τον χρόνο που φεύγει… Παραδίνεται σε ένα ταξίδι αναμνήσεων. Ένα ταξίδι από κείνα που περνούν πάνω από τις ψυχές και τις αφήνουν γυμνές και έρημες, τις σαρώνουν.
Ποίηση, Όστρια Βιβλίο, 2016, 58 σελ.
Μια καταδίκη δίχως δίκη – Μίκα Μαυρογιάννη
Το μυθιστόρημα σας προσκαλεί να βυθιστείτε στην μοναδική ιστορία, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Η μάνα που οδηγεί το αυτοκίνητο, συνάμα οδηγεί και τη μοίρα του παιδιού της στα χνάρια του θανάτου. Εκείνη σώζεται. Τι γίνεται όμως στη ζωή της μάνας μετά το ατύχημα;
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Φυλάτος, 2015, 252 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Φυλάτος, Όστρια Βιβλίο, Δερέ Εκδόσεις