Mona Perises

Όμ Άλι, το γλυκό της ζωής – Μέρος Πρώτο – Mona Perises

Η ζωή έχει ροή και όλα τα κρυφά μονοπάτια της έχουν ψυχή. Να αγαπάς με την ψυχή σου, να τον αγαπάς για την ψυχή του. Δεν θα τον αγαπάς μόνο για το κορμί και για τον έρωτα του. Είσαι σ’ εκείνο το μονοπάτι που ήσουν πάντα, αλλά ήρθε η αγάπη του και σου έφεξε το πιο σκοτεινό σου σημείο. Μαζί με την αγάπη θα φωτίζεται το μονοπάτι της κοινής σας ζωής. Αν αγαπάς, ποτέ να μη διστάσεις να το πεις, βροντοφώναξε το σ‘ αγαπώ, να μην το αφήσεις ποτέ για μετά.

Όμ Άλι, το γλυκό της ζωής – Μέρος Δεύτερο – Mona Perises

Το δεύτερο μέρος της μυθιστορηματικής μου βιογραφίας, είναι το δεύτερο μέρος της ζωής μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και το τελευταίο. Δεν θα πω ποτέ ότι είμαι ένας έκπτωτος άγγελος, αλλά ούτε θα αφήσω ποτέ να με εκτοπίσουν, αν δεν το θέλω εγώ. Η ζωή μου συνεχίζεται, με χαρές, δράματα, λύπες και δάκρυα, με συντροφιά και πολύ αγάπη, από τον σύζυγο μου. Σαν άνθρωπος δεν είμαι των λαφύρων, είμαι της ψυχής, των δακρύων, της ανθρωπιάς, της κατανόησης, του σεβασμού. .

Το όνομά μου είναι Χουσεΐν – Mona Perises

Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από τα όνειρα σου κι εσύ είσαι ο μοναδικός που μπορεί να τα κάνει πραγματικότητα. Όταν θα μπορέσεις να στεγάσεις την ψυχή σου εντός του εαυτού σου, τότε θα μπορέσεις να στεγάσεις και τη ζωή σου. Θα προχωράς και θα είσαι εσύ κι η καθαρή ματιά σου. Θα γελάς, θα χαίρεσαι, θα δίνεις, θα είσαι εσύ το κρυστάλλινο νερό… και κάποια στιγμή οι πολλοί, θα θελήσουν να το πιουν στην υγειά σου…

Μυθιστόρημα, Bookstars – Γιωγγαράς, 2015, 365 σελ.

Μουρμουρίζοντας… στο όνειρο – Mona Perises

Μουρμουρίζοντας
με το όνειρο,
αφήνω τα αγγίγματα
της ψυχής μου…!
Τ’ ακουμπάς
με τρυφερότητα,
για να πάρεις
τη φλόγα τους…
που δεν είναι εκείνη
που θα σε κάψει,
αλλά είναι αυτή…
που θα σε γιατρέψει…!

Έρωτας στην Κασπία Θάλασσα – Μέρος Πρώτο – Mona Perises

Για επαγγελματικούς λόγους αποφάσισα να κάνω ένα ταξίδι στο Ιράν, όμως ποτέ μου δεν φαντάστηκα πως εκεί θα με περίμενε ο νέος δρόμος της ζωής μου και θα άφηνα για πάντα την καρδιά μου σε μια λίμνη θάλασσα. Εκεί στο Ιράν η τύχη μου είχε πολλά φυλαγμένα και θέλησε να περάσω από πολλά στενά περάσματα… Κάποια ήταν πολύ δυσάρεστα, οδυνηρά κι είδα κατάματα ακόμα και τον ίδιο τον θάνατο…

Έρωτας στην Κασπία Θάλασσα – Μέρος Δεύτερο – Mona Perises

Η ζωή μας είναι ένας αγώνας στην αρένα της βιοπάλης και θυσιάζουμε στο βωμό της καθημερινότητας μας πολλά από τα όνειρα μας και ξεχνάμε να αγαπάμε. Ξεχνάμε ότι υπάρχει η αγάπη, πρέπει να την ψάξουμε και να την ξαναβρούμε… Δυστυχώς κομμάτια κάνουμε την ζωή μας και την σκορπάμε παντού, σαν τα φύλλα από τα δέντρα, σαν τα χιόνια στα βουνά που λιώνουν και γίνονται ποτάμια και περιμένουμε να πάρουν μαζί τους τις πίκρες, τις θύελλες της ζωής και της ψυχής μας…

Pushpaj, ο Ινδός αντιρρησίας – Mona Perises

H απόλαυση του έρωτα, δεν είναι στο κορμί, άλλα είναι κάπου αλλού, είναι στην ψυχή. Τον ”ΈΡΩΤΑ” τον νιώθεις, τον ζεις και τον απολαμβάνεις, μόνο όταν κάνεις αποφλοίωση κι αποσαφήνιση του ”ΕΑΥΤΟΥ” σου, από το ”ΕΓΩ” του και στην θέση του βάλεις ”ΕΣΕΝΑ”. Από σένα εξαρτάται να το καταφέρεις και να ζήσεις τον ”ΈΡΩΤΑ” με όλη την σημασία του. Ο έρωτας δεν είναι η πράξη, είναι αυτό που με πολύ σαφήνεια και λεπτομέρεια περιγράφει και ζει ο ήρωας μου. Μείνε για λίγο καιρό μόνος σου, ψάξε και βρες την ψυχή σου, άλλαξε τις κακές συνήθειες κι αποτίναξε από μέσα σου όλα τα ταμπού, τις προκαταλήψεις και τα κοινωνικά πλαίσια που σε δυναστεύουν. Ο ”ΕΡΩΤΑΣ” θέλει χώρο, χρόνο, θέλει μόνο ”ΕΣΕΝΑ”. Δώστα όλα με σένα, μαζί με σένα, για σένα και μαζί με το άλλο ”ΜΙΣΟ” σου, θα τον ζήσεις στο απόλυτο της ”ΥΠΑΡΞΗΣ” σου. Το απόλυτο είναι τα ενεργειακά κύματα του πυρήνα σου, εκεί είναι το βαθύ στρώμα του ”ΕΑΥΤΟΥ” σου. Δεν είναι η δύναμη στο σώμα σου, στον έρωτα η ύλη δεν υπάρχει καθόλου. Μάθε την ”ΥΠΑΡΞΗ” σου, τι είναι να είσαι ”ΕΣΥ” κι όχι το ”ΕΓΩ” σου, μάθε να είσαι ο ”ΕΑΥΤΟΣ” σου. Ζήσε τον έρωτα και χωρίς την πράξη, μόνο με την ψυχή, χωρίς ψυχή ο έρωτας είναι ο πρώτος που πεθαίνει… Κοίταξε γύρω σου πόσοι είναι δυστυχισμένοι… Λένε πως κάποτε ερωτεύτηκαν κι όμως ο έρωτας δεν κατοίκησε ποτέ μέσα τους, ίσως να ήρθε για λίγο, δεν βρήκε ψυχή, αγάπη και πέθανε, ή έφυγε πολύ μακριά.

Μυθιστόρημα, Bookstars – Γιωγγαράς, 2015, 472 σελ.

O έρωτας ήρθε από την στέπα – Mona Perises

Φτιασιδωνόσουν κάθε μέρα και κάθε νύχτα και ξεχνούσες ν’ ακούσεις, την φωνή της ψυχής σου. Φόραγες πάνω στο κορμί σου κουρέλια και λογιών λογιών χρωματιστά, πλουμίδια και πάντα, ξεχνούσες να φορέσεις το δάκρυ, της γνήσιας κι ατόφιας σου καταγωγής… Αγαθά υστεροφημίας, αποζητούσες και παραμιλούσες, λες κι ήσουν ένα θεριό, απαράμιλλο με των εχθρών σου, την καταγωγή… Έκλαιγες και πειραματιζόσουν, πάνω στο τίποτα και με κοιτούσες κάτω από τα πεσμένα σου βλέφαρα…

Μυθιστόρημα, Bookstars – Γιωγγαράς, 2016, 430 σελ.

Ο Ρωμαίος και η Διώνη – Mona Perises

Στα επτά του χρόνια τον φώναζαν “Juez”, που θα πει δικαστής, είχε μια τάση να καταδικάζει με δικές του αποφάσεις. Στο σώμα του είχε ζωγραφίσει όλη την πλάση και στο στήθος του είχε χαράξει μια καρδιά… Ήθελε να πετάξει μακριά από την υπόσταση του, για να νιώσει ποια είναι πραγματικά, η έννοια της ύπαρξης του… Η ψυχή του “Juez” δεν χωράει σε κλουβιά, σε φυλακές με ψηλούς τοίχους και δεν χωράει μέσα σε λόγια μεγάλα, είναι ελεύθερο πουλί, πετάει μαζί με το πνεύμα και την ύπαρξη του, είναι ο λόγος της ύπαρξης του… Τα μεγάλα λόγια τον μελαγχολούν, τα κλουβιά κι φυλακές με ψηλούς τοίχους τον σκλαβώνουν… κι ο “Juez” γεννήθηκε για να είναι ελεύθερος, να πετάει ψηλά και να ανταμώνει το φως του…
Ο ίδιος ο “Juez” πίστευε πως η πραγματική έννοια της ύπαρξης του ήταν πως έπρεπε συνέχεια να πολεμάει, να κερδίζει και να βάζει τις μάχες μέσα στη ψυχή του, σαν φυλαχτά… Ήταν δυνατός, ρωμαλέος, ψηλός μελαχροινός κι είχε σώμα σαν άγαλμα! Ήταν ερωτευμένος κι άφηνε τους άλλους να πιστεύουν, πως αγαπούσε πολλές… Εκείνος όμως αγαπούσε μόνο μία… που έκανε για 10!! Ήταν η χορεύτρια του φλαμένκο στο μπουλούκι των τσιγγάνων… Μαράζωνε από μοναξιά όταν εκείνη έφευγε μακριά και ζούσε τον έρωτα πρωτόγνωρα, όταν εκείνη γυρνούσε κοντά του…

Η έλευση ενός αγνώστου – Mona Perises

«Τίποτα δεν είμαι, εσύ είσαι τα πάντα. Το μέσα και το έξω σου είσαι εσύ και μόνο εσύ… Πίστεψε σε σένα και τη ψυχή σου, αυτή θα σου δώσει και θα σου δίνει τα πάντα!!»
«Που με βάζεις να βαδίσω και τι μου λες; Είμαι εδώ, είμαι και παντού; Μου λες για ψυχή και πως αυτή θα μου δώσει τα πάντα; Μου λες για κάποιο ουρανό, πως είμαι ευγενική, πατάω γερά πάνω στο έδαφος κι αντί να γράφω, εγώ φυτεύω σπόρους…;;; Δεν έχω κανέναν, είμαι ολομόναχη, σ’ αυτό τον κόσμο. Κάποτε και πριν από πολύ καιρό, είχα έναν αγαπημένο που τον έχασα, χωρίς λόγο κι αιτία.»

Φυλακίζοντας τον αέρα – Mona Perises

Canyoning περιπέτεια
Τα στραπάτσα που μας συμβαίνουν, δεν είναι για πάντα. Έρχονται πολύ απότομα και μας δίνουν μια κατακούτελα. Εσύ πέφτεις κάτω, γίνεσαι ανήμπορος, ίσως και γι’ αρκετό καιρό. Στο χέρι σου είναι να συνέλθεις, να πάψεις να κρύβεις τα πεπραγμένα σου και να πάρεις δύναμη από σένα. Να σηκωθείς και πάλι όρθιος, να σταθείς καλά, να πάρεις φόρα και να πεις…
«Είμαι καλά, είμαι εγώ, είμαι εδώ και πρέπει να συνεχίσω!»
Μόνο έτσι θα καταφέρεις να γίνεις και πάλι δυνατός. Όταν αποδέχεσαι τα λάθη σου, αποδέχεσαι και τα δεινά σου, που δεν στα έδωσε κανείς άλλος, αλλά τα έκανες από μόνος σου.

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα – Mona Perises

Ένας ΜΥΘΟΣ για παιδιά και για μεγάλα παιδιά
Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να ζεστάνουμε την καρδιά, την ψυχή, την ζωή μας. Κάνουμε κύκλους στην ζωή μας, κουραζόμαστε και αποκάμουμε. Όταν βρούμε τα λουλούδια χωρίς όνομα, θα κοιτάμε τους ανθρώπους και θα είναι πανέμορφοι! Η ζωή μας θα είναι πολύ ωραία και εμείς θα ζήσουμε για πάντα! Θα κάνουμε πράγματα με ουσία, θα ονειρευόμαστε όνειρα αληθινά και θα είμαστε ευτυχισμένοι για πάντα!

Το κορίτσι που πετούσε – Mona Perises

Ένα παραμύθι για μικρά και μεγάλα παιδιά
Μια μέρα, γίνεται ένα θαύμα και τα κορίτσια μιας κάποιας ηλικίας, δε μεγαλώνουν ποτέ!! Κάνουν, όμορφα και παράξενα όνειρα. Με τη ψυχή τους, ξεπερνούν τα όρια, ορατά και μη ορατά. Με τη φαντασία τους, πετάνε εκεί που δε μπορεί, να τα φτάσει κανείς…

To μυστικό του κρυμμένου πάπυρου – Mona Perises

Η νεαρή Αιγύπτια αρχαιολόγος και ερευνήτρια Kholod Houastini, έχει πάρει την απόφαση να διερευνήσει και να επεξηγήσει πρώτα στον εαυτό της και μετά στον κόσμο, “Το μυστικό του κρυμμένου πάπυρου”. Εδώ και αρκετά χρόνια την τρώει ένα και μοναδικό ερώτημα. Για ποιο λόγο και πως χτίστηκαν οι πυραμίδες και ποιοι ήταν εκείνοι που τις έχτισαν; Πριν πάρει αυτή την απόφαση, γνωρίζει πολύ καλά τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει. Πρώτα από το καθεστώς της χώρας της και μετά από την παγκόσμια κοινή γνώμη. Οι γνώμες, οι μελέτες και οι αποφάσεις των περισσοτέρων διίστανται. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά, από τις ανασκαφές που κατά καιρούς έχει λάβει μέρος η ίδια. Θεωρεί υποχρέωση της να ψάξει και να βρει το μυστικό, που δεν το ξέρει κανείς.
Το αποσιωπούν για να μη μαθευτεί, πως κάποτε οι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες, είχαν κοινό πολιτισμό!! Οι πρώτοι Φαραώ ήταν Έλληνες, όπως και η τελευταία η Κλεοπάτρα, που ήταν κόρη Πτολεμαίων!! Αυτή είναι αλήθεια και από την Ελληνική μυθολογία γνωρίζεις ότι ο Άκτις ήταν ένας από τους επτά Ηλιάδες και μετέβη στην κειμένη χώρα Αιγαίου Υπτίως και ίδρυσε την Ηλιούπολη προς τιμήν του πατρός του Απόλλωνος – Ηλίου – Ρα, που αργότερα ονομάσθηκε σε Θήβες. Ο Τριπτόλεμος πήγε στην χώρα Αιγαίου Υπτίως πετώντας επάνω στον σιδερένιο του δράκοντα και δίδαξε στους κατοίκους την καλλιέργεια της γης και την σπορά, όπως τους τα δίδαξε η θεά Δήμητρα και πολλά άλλα ακόμη… Και ο Ερμής Τρισμέγιστος, ήταν για πολλά χρόνια εκεί. Ο Σόλων όταν πήγε στην Αίγυπτο, οι Αιγύπτιοι οι ιερείς του είπαν πως ότι ήξεραν, τα πήραν από τους Έλληνες!!