Από το 1972 ζει μόνιμα στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο, κινηματογράφο, σκηνογραφία, ενδυματολογία και γραφικές τέχνες. Το 1979 ίδρυσε την Εταιρεία Δωδεκανησιακού Θεάτρου. Το 1987 ίδρυσε το Μαγικό Θέατρο. Το 1997 ίδρυσε το Helix Action Theatre. Με παραστάσεις του έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και Ευρωπαϊκές Διοργανώσεις σε Μεγάλη Βρετανία, Πολωνία (Malta Festival), Μπελαρούς, Γαλλία, Ιταλία, Βουλγαρία, Σερβία, Κροατία, Κύπρο, Τουρκία, Αίγυπτο, Ινδία και Κίνα (31o Φεστιβάλ των Εθνών). Την περίοδο 1991-1995 διετέλεσε Διευθυντής του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Ρόδου. Από το 1997 – 2000 συνεργάστηκε ως σκηνοθέτης στο Εθνικό Θέατρο. Συνεργάτης της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης Θεσσαλονίκης και πολλών Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων. Από το 2009 διοργανώνει το “International Street Theatre Festival” στην Αθήνα. Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού προγράμματος “Helidra” και του Ευρωπαϊκού προγράμματος “Kaspar Machine” (leader) και συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα “Circus as way of life” (partner). Εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Πανευρωπαϊκό Νομαδικό Πανεπιστήμιο στο Πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου του Aurillac στη Γαλλία, που πραγματοποιήθηκε το 2008. Tο 2010 συμμετείχε ως προσκαλεσμένος στο Open Street International forum στο Fermo της Ιταλίας. Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Υποψηφιότητας της Ρόδου, για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021. Από το 2014 – 2016 διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής και παραγωγός του Θεάτρου «Προσκήνιο». Από το 2015 διοργανώνει το “Athens Suitcase Theatre Festival”. Έχει σκηνοθετήσει έργα των Σαίξπηρ, Μπεν Τζόνσον, Κρίστοφερ Μάρλοου, Μολιέρου, Κάρλο Γκολντόνι, Άντον Τσέχωφ, Φ. Γκαρθία Λόρκα, Σάμουελ Μπέκετ, Μπεθ Χένλυ, Μισέλ Ντε Γκελτνερόντ, Μάικλ Φρέιν, Γιούκιο Μισίμα, Hugo Claus, Πιραντέλο, Αριστοφάνη, Αισχύλο, Καζαντζάκη, Θεοτοκά, Ζιώγα, Μάτεσι, Μποστ, Σκούρτη, Κεχαΐδη, Μουρσελά, Λυμπεράκη, Ευθυμιάδη, Δωριάδη, Μοντσελέζε, Χουρμούζη, Χριστοφή κα. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Τα οκτώ διηγήματα της συλλογής «Νύχτα» αποτελούν το πρώτο του εγχείρημα στην πεζογραφία και το 2022 εκδόθηκε η ποιητική συλλογή “Lacrimosus” από τις Εκδόσεις «Όταν». Το 1995 προηγήθηκε η ποιητική συλλογή «Μύθου Αφήγησις Τέλος» Εκδόσεις «Δωδώνη». Έχει γράψει το θεατρικό «Οικογενειακή Σύναξη στην Πανσέληνο» και σενάρια για τον κινηματογράφο. Αυτό το διάστημα ετοιμάζει το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Το Κορίτσι που Κεντούσε Όνειρα». Το 2022 δίδαξε Θεατρική Σκηνοθεσία στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.
Νύχτα (2021), Εκδόσεις Όταν
Ποίηση
Μύθου αφήγησις τέλος (1996), Δωδώνη
Lacrimosus (2022), Εκδόσεις Όταν
Αυτός που ήθελε (2023), Εκδόσεις Όταν
Αυτός που ήθελε – Νίκος Χατζηπαπάς
…Αλλά η περίπτωση του Νίκου Χατζηπαπά είναι διαφορετική. Οι λέξεις του δεν είναι λογοτεχνικά στολίσματα, είναι αυτόνομες ποιητικές οντότητες όπως οι λέξεις του Παπαδιαμάντη, που «κατακρημνίζονται» ακαριαία και κυλούν σαν στρογγυλές πέτρες, ανάμεσα σε ανθρωπόμορφα αιωνόβια μυθικά δέντρα σε μια έρημη, συλλογισμένη ακρογιαλιά, μόλις τις αγγίξεις, για να διαμορφώσουν ένα τοπίο του λόγου θαλασσινό με βαθιές καμπύλες και καμάρες αλλά ομοιόμορφο, συμμετρικό και γνώριμο, βατό στον αναγνώστη. Ή σε επίπεδο εικαστικό, θα μπορούσα ίσως να πω σαν ένα στεριανό τοπίο του ονειρογράφου Ντελβώ, με τις πλανώμενες, ρευστές, εξαϋλωμένες μορφές και τα αγαλματώδη γυμνά σώματα, στις πόλεις του οποίου δεν ισχύουν πια οι αντιθέσεις ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, το αληθινό και το μη αληθινό, το ονειρικό και το εγρήγορο. Ένας τόπος πρωτογενούς μνήμης, που αναγεννάται αέναα με τις διαυγείς, διαλάμπουσες εικόνες του, όχι ένα τοπίο πρόσκαιρης και θνησιγενούς ανάμνησης με θαμπές κατοπτρικές εικόνες, που χάνονται πριν ακόμη υπάρξουν, σαν όνειρο που σβήνει την αυγή…
…Αυτήν την ίδια γλώσσα, πλούσια σε μεταφορές, συναντάμε στην εκλεκτή ποίηση των έκπαγλων θαμβωτικών εικόνων του Νίκου Χατζηπαπά: μια κάθετη, αξονική ποίηση δίχως άλλους χαρακτηρισμούς, που βρίσκεται στην καρδιά της μοντέρνας ποίησής μας. Με απώτερο πρόδρομο τον Καρυωτάκη, αλλά χωρίς τον ζόφο της απελπισίας του. Μιας ποίησης που επιτελεί τον προορισμό της άδοντας τον δικό μας ζωτικό μύθο, της εξόδου του ανθρώπου από το σκοτεινό σπήλαιο ενός ζωντανού θανάτου και μιας κακοφορμισμένης Ζωής εν τάφω…
Απόσπασμα του Λέανδρου Πολενάκη από τον πρόλογο για την ποίηση του Νίκου Χατζηπαπά
Πρόλογος: Λέανδρος Πολενάκης
Ποίηση, Εκδόσεις Όταν, 2023, 84 σελ.
Lacrimosus – Νίκος Χατζηπαπάς
Στις περίκλειστες λίμνες
Λες καμωμένες από διάφανο κρύσταλλο
Αντικάτοπτρα βυθισμένων κόσμων
Εκεί όπου εφορμούν τα όνειρα
Σε μεταμεσονύκτιες τυμβωρυχίες
Με ελεύθερες καταδύσεις
Ολόγυμνα
Όπως παλιά οι σφουγγαράδες
Στις σκοτεινές αβύσσους
Για να αδράξουν
Λείψανα αρχαίων πόλεων
Λησμονημένα μνήμης ναυάγια
Θαμμένα στην υγρή σκόνη
Της υλής των πυθμένων
Ακρωτηριασμένα αγάλματα
Αγγέλων έκπτωτων
Κι ολόχρυσους τύμβους
Μύθους ασύλητους
Καταδύοντας
Στους σπειρωτούς λαβύρινθους
Εκεί στων υδάτων αδύτων τα άδυτα
Στις ρηγματώσεις υποθαλάσσιων ηφαιστείων
Και να φυτέψουν
Τουλίπες πέτρινες
Και διάφανα ηλιοτρόπια.
Ποίηση, Εκδόσεις Όταν, 2022, 52 σελ.
Νύχτα – Νίκος Χατζηπαπάς
Αληθινές ιστορίες
… «Νυχτώνει. Ξέρω φοβάσαι…
τους βλέπεις όλους αυτούς… τώρα που πέφτει το φως κι έρχεται η νύχτα, φοβούνται όπως εσύ. Αυτό τον τρόμο της νύχτας εγώ τον ζω από τα είκοσί μου και είμαι πενήντα. Τριάντα χρόνια τώρα ζω αυτό το ατέρμονο μονοπάτι της νύχτας. Αυτός δέκα, ετούτος σαράντα, αυτός πενήντα. Σε λίγο τα φώτα θα σβήσουν. Θα μείνουν ελάχιστα. Ίσα-ίσα να διαγράφονται οι σκιές μας στους τοίχους, στο ξερό χώμα, στα κελιά και τα αποχωρητήρια, οι σκιές μας, εμείς δηλαδή. Έλα πάμε μέσα. Θα ζήσεις το μεγαλείο της νύχτας στο άσυλο. Έτσι δεν θα μας ξεχάσεις ποτέ. Τη νύχτα οι περισσότεροι φοβούνται να κοιμηθούν. Περιμένουν άγρυπνοι να ανατείλει ο ήλιος για να μπορέσουν λίγο να ησυχάσουν. Να τους πάρει λίγο ο ύπνος για να αντέξουν. Τη νύχτα το άσυλο δεν ησυχάζει ποτέ. Θα δεις. Έλα, τρέμεις; Όλοι τρέμουν εδώ, δεν είσαι μόνος»…
… «Ακόμα τρέμεις;», είπε ο συνομιλητής. «Κάτσε εδώ σε αυτό το χωρίς σκεπάσματα κρεβάτι. Απόλαυσε τη νύχτα. Όσο και να κουραστείς δεν πρόκειται να κοιμηθείς. Ο τρόμος σε κυριεύει! Η παράσταση που αρχίζει έχει πολύ ενδιαφέρον, αυθεντικότητα όπως θα έπρεπε να είναι η τέχνη σου. Σου εγγυώμαι ότι είναι μία σπουδαία παράσταση, καθόλου πληκτική, δεν θα την ξεχάσεις ποτέ, μέχρι να πεθάνεις»…
Διηγήματα, Εκδόσεις Όταν, 2021, 114 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Όταν, Δωδώνη
