Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Νίκος Βλαντής

Ο Νίκος Βλαντής γεννήθηκε το 1973 στην Αλεξανδρούπολη (με το όνομα Νίκος Μπαρμπόπουλος).
Σπούδασε πολιτικός μηχανικός κι έκανε το διδακτορικό του στο ΕΜΠ με θέμα τον σχεδιασμό της πόλης. Έχει εκδώσει το μυθιστόρημα “Αλκιβιάδης Δεσμώτης” (Απόπειρα, 2000), το αστυνομικό, σαρκαστικό θρίλερ “www.tospitimas.gr” (Περίπλους, 2002), το σατιρικό αφήγημα “Θέλω να μείνω λίγο μόνη μου να σκεφτώ” (Περίπλους, 2003) και τα μυθιστορήματα “Greek Psycho, η απόλυτη νεοελληνική ψύχωση” (Οξύ, 2004), “Η ανυπαρξία που σου αξίζει” (Οξύ 2004), “Μπάρτλεμπυ ο κομπιουτεράς: μια ιστορία της Σίλικον Στρητ” (Απόπειρα 2005), “Writersland: το νησί των συγγραφέων” (Κέδρος 2006) και “Λήθη” (Κέδρος 2008). Μαζί με τον Παύλο Μπαλτά, εξέδωσε ένα βιβλίο με θέμα τις αναπαραστάσεις της πόλης και τη μυθολογία της: “Επόμενη στάση: Χαμένες λεωφόροι, μια περιδιάβαση στην κοσμογονία της ευρωπαϊκής και της αμερικανικής μητρόπολης” (Futura 2004).
Συνεργάτης του δωρεάν περιοδικού βιβλίου “Index”, το άφησε το 2006 για να ιδρύσουν, μαζί με τη Μαρία Λεκάκη-Βλαντή, τον εκδοτικό οίκο “Μαγικό Κουτί”. Πέντε χρόνια αργότερα (2011) απομακρύνθηκε από τον ελλαδικό εκδοτικό χώρο, εμπιστευόμενος το “Μαγικό Κουτί” στον Σπύρο Παλούκη των εκδόσεων “Fata Morgana”, για να ασχοληθεί μαζί με τη Μαρία Βλαντή, με το www.cosmowave.in.
Μυθιστορήματα
Αλκιβιάδης Δεσμώτης (2000), Απόπειρα
www.tospitimas.gr (2002), Περίπλους
Η ανυπαρξία που σου αξίζει (2004), Οξύ
Greek Psycho (2004), Οξύ
Writersland (2006), Κέδρος
Λήθη (2008), Κέδρος

Νουβέλες
Μπάρτλεμπυ ο κομπιουτεράς (2005), Απόπειρα

Αφηγήματα
Θέλω να μείνω λίγο μόνη μου να σκεφτώ (2003), Περίπλους

Ποίηση
Ο αρνητής (2012), Μαγικό Κουτί & Fata Morgana

Δοκίμια-Μελέτες-Φιλοσοφία
Tractatus Magico-Philosophicus (2010), Μαγικό Κουτί & Fata Morgana
Κοσμορεύμα (2011), Ιδιωτική Έκδοση

Συλλογικά έργα
Νοσολόγιον (2004), Οξύ
Επόμενη στάση: Χαμένες λεωφόροι (2004), Futura
Α, όπως Αμερική (2007), Μαγικό Κουτί & Fata Morgana
Ποδήλατο (2007), Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας
Άγονη γραμμή (2008), Athens Voice
Ονόματα (2008), Κέδρος
Το βιβλίο του κακού (2009), Μαγικό Κουτί & Fata Morgana
Το ελληνικό φανταστικό διήγημα (2012), Αίολος

Ο αρνητής – Νίκος Βλαντής




Ο “Αρνητής” είναι ένα μακροσκελές ποίημα με οδηγό το “Ουρλιαχτό” του Άλλεν Γκίνσμπεργκ και με βαθιά επιρροή από την ποίηση του Ουώλτ Ουίτμαν. Ποίημα με χαλαρή ρίμα και ρυθμό, τεχνικά εισφέρει την αναγκαιότητα της επιστροφής στην προ-νεωτερική ποίηση, ενώ θεματικά αναζητεί την επιστροφή της πολιτικής στην λογοτεχνία.

Ο “Αρνητής”, με αφετηριακό σημείο το “Αρνούμαι” του Αντώνη Σαμαράκη, εξερευνά και εκφράζει με σφρίγος μία πολιτική θέση θεμελιωδώς α-πολιτική. Αποδομεί τις ακραίες ιδεολογικές θεωρήσεις της σημερινής εποχής, που έχουν προκύψει από τη δημοφιλία άκρας αριστεράς και δεξιάς, και ψάχνει άφοβα μέσα από το σκοτάδι του σύγχρονου παραλογισμού, την αχτίδα μιας νέας, αισιόδοξης θεώρησης των πραγμάτων, μακριά από την ιδεολογική ταύτιση με οποιαδήποτε πολιτική ομάδα, με εξαίρεση όσους έχουν αγαναχτήσει με την πολιτική την ίδια.

Ο “Αρνητής” μοιάζει και με μια απόπειρα να προκύψει ποιητικό αποτέλεσμα συμβολικό, ίσως και σουρεαλιστικό, μέσα από τον καταλογισμό του παραλογισμού της κοινωνικής λογικής της εποχής μας: οι στίχοι του άφοβα εξερευνούν και αποδομούν αυτόν τον παραλογισμό, αναλύοντάς τον από μια ασφαλή απόσταση.

Γιατί, ο “Αρνητής” αποτελεί και ένα ποιητικό χρονικό αναχωρητισμού. Ο συγγραφέας του τον έγραψε αφότου αναχώρησε από την χώρα για τον τόπο της μυθοποιημένης ήδη αυτοεξορίας του: την νήσο Ουεσσάν της Γαλλίας στην οποία διαδραματίζεται το βιβλίο του Writersland.

Το ποίημα αποδίδεται εκδοτικά σε μία μινιμαλιστικής αισθητικής έκδοση που το κάνει να θυμίζει κόμικ με ήρωα τον Αρνητή που κρύβεται μέσα σε καθέναν από εμάς. Η έκδοση συνοδεύεται και από το site www.thenegator.wordpress.com, τον βιντεο-σύντροφο του βιβλίου, ένα κολάζ από ντοκυμαντέρ, κείμενα και εικόνες που εξακοντίζουν το μήνυμα του Αρνητή σε μία σκοτεινή εποχή.

Ήτανε τότε αυτή η μικρή λέξη:
ΑΡΝΟΥΜΑΙ που τη γράφανε στους τοίχους με μαύρη μπογιά και που δεν ήταν μονάχα μια μικρή λέξη.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ ήτανε η Αντίσταση στον κόσμο του Κατακτητή. (Αντώνης Σαμαράκης, Αρνούμαι)
ΑΡΝΗΤΕΣ ΑΝΩΝΥΜΟΙ
Αρνούνται. Αγανακτούν. Αναχωρούν.

Ποίηση, Μαγικό Κουτί & Fata Morgana, 2012, 48 σελ.

Κοσμορεύμα – Νίκος Βλαντής




Στο www.cosmowave.gr εκδόθηκε το βιβλίο-site του Νίκου Βλαντή με τίτλο “Κοσμο-Ρεύμα”. Προέκυψε από συνεργασία του συγγραφέα με τον Γιώργο Ίκαρο Μπαμπασάκη και η μεταφορά του περιεχομένου σε δυναμικό site ήταν ιδέα και πρωτοβουλία του Χρίστου Δρούγα. Η φόρμα δικαιώνεται από το περιεχόμενο. Είναι ένα βιβλίο-αρχείο πηγών, στις οποίες μπορεί κανείς να ανατρέξει απευθείας μέσω Ίντερνετ: λήμματα της wikipedia, ντοκιμαντέρ, επιστημονικά άρθρα, on line βιβλία, κ.ά. Το “Κοσμο-Ρεύμα” διαβάζεται σχεδόν μονοσήμαντα από Η/Υ, tablet, e-reader. Η εκτύπωσή του το δεσμεύει, περιορίζει δραματικά την εμπειρία της ανάγνωσής του. Το καθιστά λιγότερο χρήσιμο, διότι το παγιώνει, ενώ πρόκειται για ένα έργο σε εξέλιξη (θα γίνονται συχνά ανανεώσεις του) και (φιλοδοξεί να είναι) μια αφετηρία ερευνών από τον αναγνώστη.

Κείμενο δοκιμιακής φύσης, συνιστά μια πρωτογενή απόπειρα κατάταξης της γνώσης και της πληροφορίας με την οποία βομβαρδίζεται σήμερα ο καθένας καθημερινά, κάτω από ένα σκεπτικό το οποίο δομήθηκε με κριτήριο την προστασία της ελεύθερης σκέψης από τη “δικτατορία των κάθε είδους ειδικών” και την αναδυόμενη – λόγω της κρίσης – ιδεολογική πόλωση και φανατισμό. Υπόθεση εργασίας της έρευνας είναι πως η φυσική φιλοσοφία συνιστά τον ακρογωνιαίο λίθο που επηρεάζει ισχυρά την κοινωνική ανάπτυξη, την οικονομία, την πολιτική και ηθική στάση του ανθρώπου. Υπόθεση επαληθεύσιμη ίσως από την κοσμοθέαση του Χριστιανισμού που μεσουρανούσε τον Μεσαίωνα και την υπερβατική ηθική, το φεουδαρχικό σύστημα, την κοινωνική στασιμότητα που τον τροφοδοτούσε. Αλλά και από τη σημερινή μηχανιστική/ υλιστική αντίληψη του κόσμου, που γεννήθηκε από την επιστημονική επανάσταση (16-19ος αιώνας) και γέννησε τον καπιταλισμό, τον κομμουνισμό, την κερδοσκοπία, τη νεωτερική κοινωνία στην οποία ακόμη ζούμε.

Ωστόσο, από τα τέλη του 19ου αιώνα και ένθεν, έχει ξεσπάσει μία νέα επιστημονική επανάσταση: μέσα από τα πειράματα του Μάξγουελ πάνω στον ηλεκτρισμό, τις πρωτοποριακές εφευρέσεις του Τέσλα, την ανακάλυψη του πυρήνα του ατόμου από τον Ράδερφοντ, τις εντυπωσιακές θεωρίες του Αϊνστάιν, τις εξακριβωτικές κβαντικές έρευνες του μεταπολέμου και ώς τα σημερινά συναρπαστικά πειράματα-θαύματα του C.E.R.N., μία νέα κοσμοθέαση έχει γεννηθεί. Αποδεικνύει πειραματικά πως ο κόσμος γύρω μας είναι εύπλαστος, μη συμπαγής, ευμετάβλητος. Η νέα θέαση του κόσμου εμποδίζεται από το να κατευθύνει την κοινωνική ανάπτυξη, την οικονομία, να γεννήσει μια νέα ηθική και πολιτική προσέγγιση και νέες αξίες, από την παγιωμένη μηχανιστική-υλιστική θέαση, που έχει εδραιωθεί χάρη στα αμετακίνητα συμφέροντα των τραπεζικών μονοπωλίων, αλλά και από τη θεοποίηση, εκ μέρους των σκεπτόμενων ανθρώπων, ορισμένων στοχαστών…

Κοινωνικές επιστήμες, e-book, Ιδιωτική Έκδοση, 2011

Tractatus Magico-Philosophicus – Νίκος Βλαντής




Μια έρευνα πάνω στα θεμέλια της λογικής του δυτικού κόσμου και μια απόπειρα σκιαγράφησης μιας μελλοντικής ουτοπίας
“Αυτή είναι και η αρχή της διανοητικής και συναισθηματικής περιπέτειας που καταγράφει αυτό το βιβλίο: η ανάγκη για μία εκ νέου κατανόηση του κόσμου με βάση τη λογική, αλλά και το συναίσθημα -μακριά από τις δεσμεύσεις του δυτικού κοσμοειδώλου. Για να συλλάβουμε την πραγματικότητα στην ολότητά της – ισχυρίζεται ο συγγραφέας – πρέπει να αποφύγουμε την ερμηνεία της βασιζόμενοι σε μεθόδους που έχουν μία ψεύτικη συνοχή και συνέπεια. Δεν πρέπει, δηλαδή, να αποκλείουμε εκ προοιμίου τίποτα στην προσπάθειά μας να επαναπροσδιοριστούμε στον κόσμο. Κι αυτό που χρειάζεται, είναι ένας νέος Διαφωτισμός και όχι ασφαλώς μία επιστροφή στον σκοταδισμό. Κατά τα άλλα, το “Tractatus Magico-Philosophicus” αποτελεί το προσωπικό χρονικό μιας συναρπαστικής διανοητικής και συναισθηματικής περιδίνησης στον χώρο των ιδεών – στη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία – μέσα από την οποία αποτυπώνεται δεξιοτεχνικά, συχνά με τρόπο θαυμαστό, η γνήσια αγωνία ενός νου να αντικρίσει την πραγματικότητα απογυμνωμένη και να μπορέσει να κατανοήσει – όσο γίνεται – τον κόσμο. Εκείνο, όμως, που πάνω απ’ όλα επιτυγχάνει το βιβλίο αυτό είναι ότι αναδεικνύει – εν τέλει – εντυπωσιακά κάτι που το υποψιαζόμαστε αλλά προτιμούμε να το παραβλέπουμε: εκείνη η γραμμή που υποτίθεται ότι διαχωρίζει τον πολιτισμό από το χάος, την επιστήμη από τις δεισιδαιμονίες, την αυστηρή μέθοδο από την ιδεοληπτική εμμονή και τη λογική απ’ την παράνοια, είναι εξαιρετικά λεπτή, σχεδόν δυσδιάκριτη, ενίοτε αδιόρατη- ενδεχομένως ανύπαρκτη…”
(από τον πρόλογο του Γιώργου Βαϊλάκη)

Φιλοσοφία-Λογοτεχνία, Μαγικό Κουτί & Fata Morgana, 2010, 242 σελ.

Λήθη – Νίκος Βλαντής




Εδώ, στη λίθινη πολιτεία, οι αδελφοί Καραμάζοφ ζουν και βασιλεύουν. Ο Αλεξέι τα ‘χει βρει με τον Μερσώ, κι ο πατέρας του κάνει παρέα με τον Χένρι Τσινάσκι, τα πίνουν σε καταγώγια και στοιχηματίζουν σε ύποπτους αγώνες μποξ.

Στο εβραϊκό γκέτο, ο Σάιλοκ κινεί τα νήματα, κι εκεί θα βρεις κι άλλους Εβραίους, βγαλμένους απ’ τα βιβλία του Σίνγκερ.

Τον Γκρέγκορ Σάμσα τον έχουν κλείσει σε υπόγειο, τους αστυνομικούς καμώνονται ο Φίλιπ Μάρλοου κι ο Σαμ Σπέιντ, ενώ το υπηρετικό προσωπικό το επανδρώνουν δεκάδες πανομοιότυποι Μπάρτλεμπυ-γραφιάδες.

Όσους ήρωες έχεις διαβάσει θα τους δεις εδώ να ζωντανεύουν, αρκεί να τους θυμάσαι.

Όπως τους θυμάμαι κι εγώ. Αιχμάλωτος στον τελευταίο όροφο ενός ουρανοξύστη, έγκλειστος σε μυθιστοριοτροφείο, γράφω τις ιστορίες τους… Μου έχουν υποσχεθεί πως θα μ’ ελευθερώσουν, μα κάθε μέρα που περνά αυτοί ζωντανεύουν κι εγώ ξεχνώ ποιος είμαι (ήμουν) και πού πρέπει να γυρίσω όταν (αν ποτέ) ελευθερωθώ…

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2008, 245 σελ.

Writersland – Νίκος Βλαντής

Το νησί των συγγραφέων


Στη “Writersland” αποδίδεται μυθιστορηματικά η μαγική και εκρηκτική συμβίωση γνωστών δημιουργών της ιστορίας της λογοτεχνίας. Ο Αλέξανδρος Δουμάς, ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, ο Έρνεστ Χεμινγουαίη, ο Φραντς Κάφκα, ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, poetesmaudits όπως ο Ρεμπώ, ο Μπωντλαίρ και ο Μπατάιγ, αλλά και σύγχρονοι λογοτέχνες σαν τον Τζέφρυ Ευγενίδη και τον Νικ Χόρνμπυ είναι μερικοί μόνον από τους συγγραφείς που ζωντανεύουν στις σελίδες του βιβλίου, ως λογοτεχνικοί χαρακτήρες.
Σε ένα μακρινό μέλλον, η ανάγνωση βιβλίων αποτελεί συνήθεια μόνον των μειονεκτικών τάξεων. Οι πλούσιοι δεν διαβάζουν λογοτεχνία, τη στιγμή που οποιοσδήποτε κόσμος της Ιστορίας ή της φαντασίας τούς είναι προσιτός σε όλες τους τις αισθήσεις, χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία. Σ’ αυτή τη δυσμενή για τη λογοτεχνία συνθήκη, οι σπουδαιότεροι συγγραφείς έχουν περιθωριοποιηθεί σε μια ιδιότυπη κοινότητα, που εδρεύει σε νησί του Ατλαντικού. Εξασφαλίζουν το ευ ζην, πουλώντας τα βιβλία τους μέσω του Ίντερνετ. Έχοντας εμπεδώσει ότι τα πάντα έχουν ήδη γραφτεί, αντί να διακινδυνεύσουν να εκτεθούν με πρωτότυπα γραπτά, προτιμούν να αποδίδουν κλασικά έργα στην καθομιλουμένη γλώσσα της εποχής (υπεραπλουστευμένα αγγλικά). Εκ μέρους τους, η αντιγραφή είναι συστηματική, και εκλαμβάνει διαστάσεις ψύχωσης: καθείς εξ αυτών επιλέγει στα δεκαεννιά του έναν παλαιότερο δημιουργό, για να ασχοληθεί με τη «διάσωση» του έργου του. Οικειοποιούμενος τα γραπτά του, βαθμηδόν οικειοποιείται και την περσόνα του, καταντώντας κλώνος του αυθεντικού δημιουργού. Η κοινωνική αρμονία της ιδιότυπης κοινότητας διασαλεύεται όταν ένας συγγραφέας (ο κλώνος του Ευγενίδη) παρουσιάζει ένα χειρόγραφο, του οποίου την πηγή ουδείς αναγνωρίζει. Ένα μυθιστόρημα βαθύτατα πολιτικό, που περιγράφει γλαφυρά μια επανάσταση που ξεσπάει στο ζοφερό κόσμο που περιβάλει το νησί. Το γραπτό διχάζει. Αξίζει να εκδοθεί; Κι αν δυσαρεστήσει το αναγνωστικό κοινό, πόσο μάλλον τη στυγνή παγκόσμια εξουσία; Οι διαμάχες μεταξύ των αντιπροσώπων αντιμαχόμενων αισθητικών και λογοτεχνικών τάσεων είναι εντονότερες από ποτέ. Μια σειρά αποτρόπαιων φόνων ταράζει την ηρεμία της χώρας. Η λογοτεχνία που γέννησε το ωκεάνιο νησί των συγγραφέων γίνεται ο δυναμικός παράγοντας της κοινωνικής της ανατροπής, ο κίνδυνος της διάλυσής της… Η Writersland είναι ένα κοινωνικό εργαστήρι, που ο συγγραφέας στήνει για να διερευνήσει τη σχέση Τέχνης και Ιστορίας, τον ηθικό και κοινωνικό ρόλο του καλλιτέχνη σε μια εποχή με τρομακτικές ομοιότητες με το Μεσαίωνα. Ένα βιβλίο στο οποίο πρωταγωνιστούν δεκάδες συγγραφείς που γνωρίζετε κι εκατοντάδες άλλα βιβλία, διασκευές που γράφουν οι κλώνοι των οικείων σας λογοτεχνών. Ένα πρώιμο μνημόνιο μιας σκοτεινής εποχής, μια διασκεδαστική αλληγορία βασισμένη στην πλατωνική Πολιτεία, μόνο που αντί για φιλόσοφοι κυβερνούν λογοτέχνες… Στο βιβλίο, παρατίθεται εγκιβωτισμένο το χειρόγραφο που διαβάζει ο Ευγενίδης: πρόκειται για το μυθιστόρημα Αλκιβιάδης Λυόμενος, δεύτερο μέρος της τριλογίας του συγγραφέα, με θεματική την Ουτοπία, εμπνευσμένης από τον μύθο του Προμηθέα.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2006, 408 σελ.

Μπάρτλεμπυ ο κομπιουτεράς – Νίκος Βλαντής




Μια ιστορία της Σίλικον Στρητ
Η νουβέλα Μπάρτλεμπυ ο Γραφιάς (1853) θεωρείται από τα σημαντικότερα έργα του Χέρμαν Μέλβιλλ. Ο ομώνυμος χαρακτήρας έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης του Ζιλ Ντελέζ (Bartleby, ou la formule, 1989), αφετηρία για το αφήγημα Μπάρτλεμπυ και ΣΙΑ του Ενρίκε Βίλα-Μάτας (Καστανιώτης, 2002) και θέμα πολυπληθών πανεπιστημιακών εργασιών. Το παρόν βιβλίο εντάσσεται σε μία νέα τάση διασκευής της κλασικής λογοτεχνίας, με χαρακτηριστικό τη μεταφορά της πλοκής και την απόδοση κλασικών μύθων στο σημερινό πλαίσιο. Για παράδειγμα, το μυθιστόρημα “Dorian” τού Will Self (2004) μεταφέρει το μύθο του Ντόριαν Γκρέυ στο σύγχρονο Λονδίνο, με τον Ντόριαν να ποζάρει όχι για πίνακα αλλά για video-installation.
Στο “Μπάρτλεμπυ ο κομπιουτεράς”, ο νευρωσικός γραφιάς του 19ου αιώνα αποδίδεται ως αντικοινωνικός και μονήρης κομπιουτεράς, χάκερ που συχνάζει στη “Σίλικον Στρητ”, τη γειτονιά μιας ανώνυμης μητρόπολης στην οποία χωροθετούνται τα καταστήματα που πωλούν ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο Μπάρτλεμπυ προσλαμβάνεται σε ένα μαγαζάκι που εμπορεύεται παρανόμως αντίγραφα ηλεκτρονικών παιχνιδιών, και ειδικεύεται στο σπάσιμο προγραμμάτων. Η εντυπωσιακή του παραγωγικότητα και η πεισματική του άρνηση να αντιγράφει CD (συνοδευόμενη από τη χαρακτηριστική του φράση “Θα προτιμούσα όχι”) τον καθιστούν το επίκεντρο της προσοχής του καταστηματάρχη-αφηγητή.
Ο αφηγητής παρατηρεί και καταγράφει την ιδιότυπη συμπεριφορά του Μπάρτλεμπυ, και, βαθμηδόν, καταλαμβάνεται από ψύχωση για την προσωπικότητα του εκκεντρικού υπαλλήλου του και τελικά έρχεται σε γόνιμη διαλεκτική με την έως τώρα ζωή του, που είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Η αναπόφευκτη σύγκρουση του Μπάρτλεμπυ με το περιβάλλον του γραφείου του έχει ως αποτέλεσμα τη δραπέτευση του αινιγματικού χάκερ. Κλέβει ένα λάπτοπ και υιοθετεί τον τρόπο ζωής του global nomad, techno freak που περιπλανιέται στις μητροπόλεις συμμετέχοντας και κερδίζοντας διαγωνισμούς ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ώστε να εξασφαλίζει τα προς το ζην και να χρηματοδοτεί το αέναο ταξίδι του.
Η ιστορία είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, από τη σκοπιά του καταστηματάρχη, μανιώδη κομπιουτερά. Ο τρόπος που αφηγείται προσομοιώνει τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Έχει συνηθίσει να βλέπει τον κόσμο μέσα από μια οθόνη, αναλυμένον σε πίξελ. Χαρακτηριστικές εκφράσεις, οικείες σε κάθε χρήστη computer (double click, copy-paste κτλ.), ξεπηδούν από τα monitor στο κείμενο, προσδίδοντάς του μια γλωσσική ιδιαιτερότητα.
Μέσα από τις ομοιότητες του χάκερ με τον γραφιά τού 19ου αιώνα, αναδεικνύεται η διαχρονικότητα του ακραίου και μοναχικού χαρακτήρα, σχεδόν καφκικού, του οποίου η στάση προδίδει μια βαθιά άρνηση του κόσμου. Μέσα από τις διαφορές τους, διατυπώνεται ένα κοινωνικό σχόλιο για μία ακόμη ανεξερεύνητη κατηγορία των σύγχρονων αστικών ψυχώσεων.

Νουβέλα, Απόπειρα, 2005, 125 σελ.

Η ανυπαρξία που σου αξίζει – Νίκος Βλαντής




Το ιστιοφόρο ενός επιχειρηματία καταφτάνει στη Σαμοθράκη και αλλάζει τη ζωή των κατοίκων του. Κυρίως του μικρού Μιχάλη, που θα δει τον πατέρα του να πνίγεται στην προσπάθειά του να σώσει το χαϊδεμένο παιδί του επιχειρηματία.
Μερικά χρόνια αργότερα, ο Μιχάλης θα φύγει μια για πάντα απ’ το νησί, για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στη Θεσσαλονίκη. Όμως, θα αισθανθεί και πάλι παγιδευμένος απ’ τη μοίρα και θα πιστέψει πως έχει χάσει κάθε ευκαιρία για να βρει την ευτυχία. Κυριευμένος από τον πεσιμισμό της νιότης, θα επιλέξει τα ναρκωτικά και το μηδενισμό. Θα αποπειραθεί να πολεμήσει την πραγματικότητα με τη δύναμη της φαντασίας. Μόνο που θα εισέλθει σ’ ένα τρομακτικό εφιάλτη και θα βρεθεί πρωταγωνιστής σ’ ένα ύπουλο παιχνίδι όπου η πραγματικότητα περιπλέκεται με τη μυθοπλασία.
Γνήσιος αφηγητής της ζωής και του θανάτου του, ο Μιχάλης ξετυλίγει το παρελθόν του σαν κινηματογραφική περιήγηση σ’ ένα ονειρικό τοπίο. Η πυρετώδης και καταιγιστική του εξιστόρηση εξερευνά με αθωότητα μια αρχέγονη μεταφυσική και, καθώς αναζητεί με τρόπο αγωνιώδη την εξιλέωση, φέρνει στην επιφάνεια το ζήτημα της ελεύθερης βούλησης:
Ίσως η νίκη απέναντι στο πεπρωμένο να μην είναι στην πραγματικότητα παρά μια σιωπηλή ήττα, μια ακούσια υποταγή σε επιταγές που δεν έχεις ακόμα την ωριμότητα να συνειδητοποιήσεις.

Μυθιστόρημα, Οξύ, 2004, 238 σελ.

Greek Psycho – Νίκος Βλαντής

Η απόλυτη νεοελληνική ψύχωση


Το “Greek Psycho” είναι ένα χιουμοριστικό κι ανατρεπτικό μυθιστόρημα που σατιρίζει τη νεοελληνική πραγματικότητα, την Ελλάδα του εκσυγχρονισμού, της ΟΝΕ και των ολυμπιακών αγώνων και έργων.
Ήρωάς του, ένας διεφθαρμένος εργολάβος, που χτίζει φθηνά σπίτια λαδώνοντας την πολεοδομία και τα πουλάει πανάκριβα σε μετανάστες, ένας αδίστακτος απατεώνας που προσπαθεί να πιάσει την καλή με οποιοδήποτε τίμημα.
Παρόλο που θα βρεθεί στο στόχαστρο της δημοσιότητας μετά από έναν δολοφονικό σεισμό στον οποίο θα καταρρεύσουν δώδεκα κτίριά του, θα καταφέρει να γλιτώσει από τη δικαιοσύνη και τους δημοσιογράφους και να γίνει γνωστός ως ο πιο αδιάφθορος μηχανικός της χώρας. Τότε, θα του ανατεθεί πανηγυρικά να χτίσει το Ολυμπιακό Χωριό, και θα ανοίξει μπροστά του η πόρτα προς την υψηλή κοινωνία, τη δημοσιότητα, το Μέγαρο Μουσικής, και τα κυριλέ σκυλάδικα.
Με όχημα την ιστορία του εργολάβου και χρησιμοποιώντας μια καταιγιστική και σαρκαστική κινηματογραφική γραφή με σασπένς και αστυνομική πλοκή, παρελαύνουν οι πρωταγωνιστές της διαπλοκής και της νεοελληνικής διαφθοράς: διεφθαρμένοι υπουργοί, πληρωμένοι δημοσιογράφοι, ντίβες της ελληνικής ποπ, μαφιόζοι, υπάλληλοι του ΣΔΟΕ, αλλοδαποί μικροκακοποιοί, έως και ένας σήριαλ κίλερ που δρα ανενόχλητος στον αθηναϊκό υπόκοσμο.
Το “Greek Psycho” στοιχειοθετεί και βυθομετρεί την απόλυτη νεοελληνική ψύχωση, το Zeitgeist της σύγχρονης Ελλάδας, μέσα από τον ανελέητο σαρκασμό, την ενδιαφέρουσα ιστορία του και την παραληρηματική αυτοενδοσκόπηση του ήρωα, τα αυτοψυχογραφικά του κείμενα που παρεμβάλλονται στην πλοκή.

Μυθιστόρημα, Οξύ, 2004, 193 σελ.

Θέλω να μείνω λίγο μόνη μου να σκεφτώ – Νίκος Βλαντής




“Θέλω να μείνω για λίγο μόνη μου να σκεφτώ”, σας λέει μια ωραία πρωία η (έως τότε) σύντροφος. Και θα αποδείξω κατά τη διάρκεια αυτού του γραπτού, αγαπητοί συμπάσχοντες από το γυναικείο φύλο, φίλοι πληγωμένοι άντρες, ότι ψεύδεται ασύστολα!
Κι αυτό διότι:
Α. Κατ’ αρχάς, δεν πρόκειται να μείνει μόνη της. Έχει ήδη βρει τον αντικαταστάτη σας.
Β. Δεύτερο, δεν έχει τίποτε να σκεφτεί. Οτιδήποτε επρόκειτο να σκεφτεί το έχει ήδη σκεφτεί. Σας έχει περάσει από ένα απαιτητικό μικροσκόπιο και σας έχει βρει ακατάλληλο για τα γούστα της.
Γ. Το μεγαλύτερο ψέμα που περιέχει αυτή η πρόταση, είναι το “για λίγο”. Δεν πρόκειται να μείνει για λίγο μακριά σας, αλλά για μια αιωνιότητα…
Ελάτε να περιηγηθούμε στους δακρύβρεχτους χωρισμούς μου. Θα περάσετε καλά. Πρόκειται για ιστορίες με πολύ σασπένς, πολύ πάθος, πολύ γέλιο, πολύ πόνο και, συστηματικά τραγική κατάληξη (γιατί άραγε;). Καλή διασκέδαση.

Αφηγήσεις, Περίπλους, 2003, 177 σελ.

www.tospitimas.gr – Νίκος Βλαντής




6 συγκάτοικοι θα ζήσουν ξέγνοιαστοι για 100 μέρες σ’ ένα στοιχειωμένο σπίτι!
Μέχρι που θα διοργανώσουν το πιο φαντασμαγορικό χορευτικό πάρτι που γνώρισε η Θεσσαλονίκη.
12 κάμερες μεταδίδουν ζωντανά το πάρτι στο: www.tospitimas.gr.
Απ’ αυτό το σπίτι κανείς δε φεύγει με την ψήφο του κοινού!
… εκτός κι αν είναι …νεκρός!

Μυθιστόρημα, Περίπλους, 2002, 477 σελ.

Αλκιβιάδης Δεσμώτης – Νίκος Βλαντής




Αθήνα, αρχές του 21ου αιώνα. Μια πολιτική οργάνωση, η Ακαδημία, συσπειρώνει χιλιάδες μέλη κάτω από μια νέα επαναστατική ιδεολογία, ένα κράμα αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας και σύγχρονης οικολογικής σκέψης. Αποκτά οικονομική και πολιτική δύναμη και μεταμορφώνει την πόλη. Αναπλάθει τις υποβαθμισμένες περιοχές, ζωντανεύει τις γκρίζες γειτονιές, αλλάζει τον αστικό τρόπο ζωής.
Στοχεύει στην υλοποίηση μιας ιδανικής οικοπολιτείας, μιας πόλης-πρότυπο που θα εγκαινιάσει μια νέα εποχή για το δυτικό πολιτισμό. Προμηθέας της νέας εποχής, ο Αλκιβιάδης θα πέσει θύμα μιας σκοτεινής συνωμοσίας με στόχο την καθαίρεσή του από την ηγεσία της Ακαδημίας. Θα βρεθεί δεσμώτης σε ένα δρόμο χωρίς γυρισμό που θα τον φέρει αντιμέτωπο με το σκοτάδι της ψυχής του.
Πρωταγωνίστρια της συνωμοσίας, η Λεία θα μετανιώσει για το ρόλο της όταν τον ερωτευτεί. Τότε θα πάρει τη μοίρα στα χέρια της και θα προσπαθήσει να εξιλεωθεί, να βγεί άσπιλη μέσα από έναν κυκεώνα αίματος και βίας. Απ αυτόν θα ανατείλει ένας νέος χρυσός αιώνας. Ή μήπως ένας νέος μεσαίωνας.

Μυθιστόρημα, Απόπειρα, 2000, 299 σελ.

Πηγές: Biblionet, Απόπειρα, Περίπλους, Οξύ, Κέδρος, Μαγικό Κουτί & Fata Morgana

Έλληνες λογοτέχνες

Ξένοι λογοτέχνες

Φιλικές Ιστοσελίδες