Στίχοι: Μαίρη Φασουλάκη
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Ο δικός μου Θεός
δε μυρίζει λιβάνι,
δεν φοράει στεφάνι
κι έχει μαύρα μαλλιά.
Στέκει φάρος λευκός
στο μικρό μου λιμάνι
λούζει φως το κορμί μου
και με παίρνει αγκαλιά.
Ο δικός μου Θεός
δεν χωράει σε εικόνες,
δεν χωράει σε κανόνες,
δεν φοράει χρυσά.
Είν’ το φέγγος του μόνο
που ζεσταίνει χειμώνες
η ζεστή του ανάσα
όταν έξω φυσά.
Ο δικός μου Θεός
έχει κάρβουνα μάτια
και δυο ολόλευκα άτια
με αγγέλων φτερά.
Αν τη νύχτα κοιτάξεις
του ουρανού τα σημάδια
θα μας δεις να πετάμε
με τα χέρια ανοιχτά.
Ο δικός μου Θεός
αγαπάει το γέλιο,
αγαπάει το χρώμα,
αγαπάει τη βροχή.
Τόνε βρίσκω στη θάλασσα,
στης βροχής τη σταγόνα.
Τόνε ψάχνω σε σένα
που έχεις χρόνια χαθεί…
Related posts:
Νίκος Οικονομόπουλος – Έκπτωτος Άγγελος
Αντώνης Καλογιάννης – Το ποτάμι
Ρίτα Ριτάκι – Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Του Φθινοπώρου τα φιλιά – Μίλτος Πασχαλίδης
Ιουλία Καραπατάκη & Εισβολέας – Φύσα Σιωπηλά
Ο βράχος – Αλκηστις Πρωτοψάλτη
Μαρίνα Δακανάλη – Aπ’ την Ιεριχώ στη Βαβυλώνα
Πάνος Μουζουράκης – Τρυφερά
Γ. Ν. Ζερβάκης – Κοντυλιές
Ελενα Παπαρίζου – Μίλα Μου
