Mουσική: Γιώργος Στρατάκης
Στίχοι: Παραδοσιακοί
Τραγούδι: Γιώργος Στρατάκης
Φωνητικά: Βούλα Στρατάκη
Κόρη ανθούς εμάζωνε
κι ανθούς εκορφωλόγα
και στα κορφωλογήματα
ο βασιλιάς επέρνα
Δυο ρόδα της εζήτηξε
και τέσσερα του δίδει
κι ο βασιλιάς της χάρισε
διαμάντι δαχτυλίδι
Η μάνα τζη εμίλησε
απού το παραθύρι
μωρή βρωμιά μωρή σκυλιά
μωρή μαγαρισμένη
μωρή και δεν εντράπηκες
να πάρεις δαχτυλίδι
Απού χεις δώδεκα αδερφούς
και δεκαεφτά ξαδέρφια
έχεις κι αρραβωνιαστικό
που πολεμά στα ξένα
Εδά που θα ρθω θα τον δω
να δεις ‘ντα θα σου κανώ
όλοι κοντοσιμώνανε
κι η μάνα τους το λέει
Ήρθανε δώδεκα αδερφοί
και δεκαεφτά ξαδέρφια
κι η μάνα και ο κύρης της
με τα σιδεροστάργια
Και το κοντοβασίλεμα
εψυχωμάχε η κόρη
και η μάνα τζη τη ρώτανε
τι θέλεις να σου βάλω
Θέλεις τα μα θελεις τα θα
θέλεις τα βελουδένια
γή θες τα χρυσοπράσινα
που σου φερενε ο Γιάννης
Μηδε τα μα μήδε τα θα
μήδε τα βελουδένια
μήδε τα χρυσοπράσινα
που μου φερεν ο Γιάννης
Θέλω το ρουχαλάκι μου
τούτο το ματωμένο
το άσπρο φουστανάκι μου
για να περάσει ο βασιλιάς
και να το μάθει η χώρα
πως μ’ αδικοσκοτώσατε
για ένα ματσάκι ρόδα.