Σπούδασε μηχανικός υπολογιστών και πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών από όπου και ανακηρύχθηκε διδάκτωρ (2010) στην Επιστήμη των Υπολογιστών. Μετά τις σπουδές του και το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Πατρών, εργάστηκε ως ερευνητής στο ΙΤΥΕ «Διόφαντος» ενώ δίδαξε και στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Μέχρι το 2016 εργάστηκε ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων “Διόφαντος” στην Πάτρα, ενώ δίδαξε και στο Πανεπιστήμιο Πατρών ως Λέκτορας ΠΔ407. Από το 2016 είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ στη Μεγάλη Βρετανία, όπου και ζει με την οικογένειά του. Έχει περισσότερες από 40 επιστημονικές δημοσιεύσεις σε έγκριτα διεθνή συνέδρια και περιοδικά και είναι εκ των συγγραφέων ενός επιστημονικού βιβλίου.
Λογοτεχνικά, το μυθιστόρημά του «Το Λιμάνι Αργούσε να Φανεί» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή (2019) ενώ «Η Νησίδα» τιμήθηκε με έπαινο στον 39ο διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Ζει με την οικογένειά του στη Μεγάλη Βρετανία και στην Ελλάδα.
Το λιμάνι αργούσε να φανεί (2019), Εκδόσεις Πηγή
Νουβέλες
Η Νησίδα (2021), Εκδόσεις Πηγή
Η Νησίδα – Όθωνας Μιχαήλ
«Ήταν έτοιμος να αλλάξει πορεία για τον κόλπο, όταν άκουσε τον εαυτό του να δίνει τον λόγο του στη νεκρή γυναίκα και σιχάθηκε την ψυχή του που προσπαθούσε να τον προδώσει. Κράτησε σταθερό το τιμόνι και αποφάσισε ότι δεν τον ένοιαζε να πέθαινε, ούτε φοβόταν να πάρει το ρίσκο. Θα έμενε εκεί, μέχρι να έβρισκε το παιδί ή μέχρι να τον έβρισκαν οι διασώστες. Αν ο ίδιος θα ήταν ζωντανός ή νεκρός, δεν τον ένοιαζε από εκείνη τη στιγμή».
Η ιστορία του Σίμωνα και της μικρής Ελμίρας – που οι φουρτουνιασμένες τους θάλασσες συναντήθηκαν στα ανοιχτά μιας πράσινης ακατοίκητης νησίδας την ώρα που μαύρα σύννεφα έκρυβαν το φεγγάρι.
Τιμήθηκε με έπαινο στον 39ο διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών
Νουβέλα, Εκδόσεις Πηγή, 2021, 116 σελ.
Το λιμάνι αργούσε να φανεί – Όθωνας Μιχαήλ
Η οικονομική κρίση έχει αρχίσει να εισβάλλει στις ζωές των ανθρώπων. Το ελληνικό καλοκαίρι όμως είναι μαγευτικό, ο ήλιος λαμπερός, κρύβει το σκοτάδι που κυκλώνει απειλητικά τη χώρα. Έτσι, ο Νίκος Θεριανός απολαμβάνει τη ζωή ανυποψίαστος και κάνει σχέδια για το μέλλον.
Το μαύρο κυριαρχεί βίαια. Η δουλειά σταματάει, καταστήματα κλείνουν, ενεχυροδανειστήρια ξεφυτρώνουν, άνθρωποι τρώνε από τα σκουπίδια. Κάθε άνθρωπος ψάχνει ένα λιμάνι να προστατευτεί από την τρικυμία. Ο Θεριανός -που και στον ωκεανό να τον ρίξεις και να του πεις ότι υπάρχει κάπου μια μικρή σανίδα, θα κολυμπάει και θα χαμογελάει- έχει ακόμα μια μικρή χαραμάδα, να σπάει με το θαμπό, αμυδρό της φως το απόλυτο σκοτάδι. Περιμένει ένα μεγάλο έργο στο νέο λιμάνι της Πάτρας.
Η ζωή δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια. Νιώθει πλέον σαν να βρίσκεται σε τόπο που δεν αναγνωρίζει καλά. Θα μπορέσει ο Θεριανός να προσαρμοστεί και να ανακόψει τον ρυθμό με τον οποίο κατακρημνίζεται;
Το δράμα του Θεριανού, δράμα του απλού Έλληνα, δράμα κάθε ανθρώπου που ενώ, συνειδητά, ζητάει λίγα από τη ζωή, εκείνη του δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο.
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πηγή, 2019, 324 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Πηγή
