Μπλε λιβάδι (2012), Άπαρσις
Οι βελόνες της νεραντζιάς (2022), Σοκόλη
Βραβεία-Διακρίσεις
Οι βελόνες της νεραντζιάς – Α’ Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου 2020
Οι βελόνες της νεραντζιάς – Παναγιώτης Καλυβίτης
Α΄ Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου 2020
Ένας υιός που ζει με την κούκλα του. Ένας άλλος υιός που ζει με τη μάνα του. Το βλέμμα του τυφλού πατέρα. Ο ιός της πανδημίας που έρχεται με θανατικό ερωτισμό να πυρώσει τα ήθη, τα έθιμα και το διπλότυπο μιας γυναίκας, που θα επαληθεύει τη ρευστότητα που τους συγκροτεί. Οι ιοί δεν εξελίσσονται κατ’ ανάγκην στις ηπιότερες μορφές τους. Χρειάζεται να σωθούμε. Ο δρόμος δεν είναι απαραίτητα κοινός.
Τους πήρα τηλέφωνο. Τους είπα τι νιώθω∙ μου είπαν να περιμένω.
Η κατάστασή μου αξιολογείται ως κρίσιμη και απειλητική.
Μου προτείνουν να μπω.
Είναι πρότυπο λειτουργίας, αντιμετώπισης, νοσηλείας.
Τι επιλογές έχω; ρώτησα.
Δεν έχετε επιλογές, απάντησε ένα στόμα.
Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι οι συνθήκες θα ήταν τόσο καλές. Ήταν ιδανικές. Σχεδόν ψεύτικες.
Πού είστε; Πού βρίσκεστε;
Δεν είχα ιδέα.
Πού είστε – πώς λέγεστε;
Τι βλέμμα κι αυτό
Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου 2020
Θεατρικό, Σοκόλη, 2022, 112 σελ.
Μπλε λιβάδι – Παναγιώτης Καλυβίτης
Γεννήθηκα πολλές φορές, αλλά μου επέτρεψαν να ζήσω μόνο μία…
Το έργο “Μπλε λιβάδι” είναι ένα σκοτεινό υπαρξιακό παραμύθι, το οποίο μας μιλάει μέσα από την ιστορία ενός παιδιού και μιας οικογένειας, ενός ατόμου και μιας κοινωνίας, ενός πολίτη κι ενός κράτους, ενός ανθρώπου και μιας μοίρας, για τον προ-αποφασισμένο εγκλεισμό μας στο αναπόδραστο, για τα κέντρα εξουσίας και την χειραγώγηση, την κατάργηση της ταυτότητας και την αφαίμαξη της αυτοδιάθεσης.
Κάθε μας ύπαρξη περιχαρακώνεται από τα ίχνη μιας ψυχικής ερήμωσης με αμετάκλητες απολήξεις, συρρικνώνεται σε μια σισύφεια τελετουργία επιθυμίας-απαγόρευσης, υπαγορευμένης από την απώλεια της βιωματικής αποτύπωσης και την επιβολή.
Πρόλογος: Σάββας Κυριακίδης
Θεατρικό, Άπαρσις, 2012, 110 σελ.
Πηγές: Biblionet, Σοκόλη, Άπαρσις
