Πάνος Παπαμιχάλης

Ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν ζωγράφο – Πάνος Παπαμιχάλης

Ιστορικό μυθιστόρημα


Η Ένωση της Ρωμαιοκαθολικής με την Ορθόδοξη Εκκλησία μετά τη συμφωνία του Πάπα Γρηγόριου Ι’ και του Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου στα 1274 πυροδοτεί αντιδράσεις στο εσωτερικό της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Είναι η στιγμή για να διεκδικήσει το θρόνο ο Θεόφιλος, τελευταίος γιος του αυτοκράτορα Θεόδωρου Β’ Λάσκαρι, η ύπαρξη του οποίου είχε κρατηθεί μυστική ως τότε και να αποκαταστήσει την αδικία που έγινε στον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδερφό του και στους Βιθυνούς, τον λαό της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας που απελευθέρωσε την Πόλη από τους Φράγκους.
Κι ενώ οι Φράγκοι επιδιώκουν να ανακαταλάβουν την Βασιλεύουσα, οι Τουρκομάνοι κάνουν επιδρομές και εδραιώνονται και ο πόλεμος μεταξύ Ενωτικών και Ανθενωτικών ανάβει, ο Θεόφιλος ανδρώνεται έχοντας να αντιμετωπίσει διλήμματα που θα κρίνουν την τύχη της αυτοκρατορίας.
Στο διάβα των σελίδων υφαίνεται μια συναρπαστική περιπέτεια με σεβασμό στα ιστορικά δεδομένα και ρίχνει φως στα χρόνια πριν τη μεγάλη κατάρρευση, όταν όλα ακόμη θα μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά, για ένα κόσμο που τελικά χάθηκε.

Ήθελε ακόμα φως πολύ να ξημερώσει – Πάνος Παπαμιχάλης

Το ταξίδι ενός άντρα, μιας κοινωνίας, στα πέρατα του κόσμου, στα πέρατα μιας εποχής, στο ξημέρωμα. Μια συναρπαστική περιπέτεια στα Σκοτεινά Χρόνια της ελληνικής αρχαιότητας με σεβασμό στα όσα γνωρίζουμε για την εποχή εκείνη. Θαλασσοπόροι που εγκαθιδρύουν εμπορικούς σταθμούς και προετοιμάζουν την εποχή του Μεγάλου Αποικισμού έρχονται αντιμέτωποι με Κάρες, Θράκες, Φρύγες, Κιμμερίους, Ασσυρίους, σ’ ένα παζλ που συνθέτει τον χώρο της ανατολικής Μεσογείου τον καιρό εκείνο. Μάχονται, εμπορεύονται, ερωτεύονται, αλληλεπιδρούν, εξελίσσονται ή χάνονται σ’ έναν κόσμο άγριο, που όμως θα γεννήσει το ελληνικό αλφάβητο και τη γραφή.