Ξεκίνησε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (παιδαγωγικό), ενώ παράλληλα φοίτησε σε σχολή δημοσιογραφίας. Πολύ σύντομα πέρασε την πόρτα του θεάτρου και αποφοίτησε από την Ανωτέρα Δραματική Σχολή “Ίασμος” – Βασίλης Διαμαντόπουλος. Στη συνέχεια παρακολούθησε σεμινάρια αφηγηματικής υποκριτικής, σκηνοθεσίας, καθώς και το Suzuki Actor Method based upon of Tadashi Suzuki. Έπαιξε στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Ίδρυσε τη θεατρική ομάδα “Σείριος” και ανέβασε θεατρικά έργα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη βία στην εκπαίδευση, ποιήματα και παραμύθια. Το 2015 παρουσίασε Ιονέσκο και Αταϊντε σε θέατρο της Γερμανίας. Ζει στα Εξάρχεια.
Κούκος (2016), Θράκα
Το δόντι που δακρύζει (2019), Ενύπνιο
Παιδική λογοτεχνία
Το ραβδί των Καλικαντζάρων (2012), Ίαμβος
Θεατρικά έργα
Σείριος, Πώς ένα παιδί ανακαλύπτει τα δικαιώματά του
Κακτολούλουδο, Το νεκροταφείο των λουλουδιών
Θα το ονομάσουμε πρόγραμμα, Ένα αντιφασιστικό στιγμιότυπο γι’ αυτούς που θα γεννηθούν μετά.
Το δόντι που δακρύζει – Πελαγία Φυτοπούλου
«Σιβιλαϊζέισον»
Θάψαμε τον άνθρωπο
Μέσα στον άνθρωπο
Κολυμπάμε ο ένας
Μέσα στο γαστρικό μανίκι του άλλου
Ιδιωτική παραλία
Το κάνουμε με κομψότητα
Ο χειμώνας είναι βαρύς
Ποίηση, Ενύπνιο, 2019, 48 σελ.
Κούκος – Πελαγία Φυτοπούλου
Το “κοινωνικό πρόβλημα”, αποτελεί τη λύδια λίθο στα ποιήματα που συνθέτουν τον “Κούκο”. Με αξιόπιστο στίχο, η ποιήτρια, επιχειρεί τη μνημόνευση και καταγραφή των ασθενειών μιας ένοχης εποχής χωρίς να μπορεί να αδιαφορήσει για την ελαττωματική πραγματικότητα της κοινωνίας. Η συνήθης λυρική φύση της ποίησης, εδώ μετακινείται προς τη δραματική έκφραση, μια κατάσταση την οποία η Πελαγία Φυτοπούλου δείχνει να χειρίζεται με άνεση λόγω της αντίληψης περί δραματουργίας με την οποία την έχει διαποτίσει η ιδιότητα της ηθοποιού και θεατρικού συγγραφέα. Με αφετηρία πάντοτε την κοινωνική εμπειρία και την αισθητική της ελευθεριότητας αξιοποιεί την υπερρεαλιστική γλώσσα και της προσδίδει την οικεία μορφή μιας ποιητικής διαλέκτου, με θαυμαστή ωριμότητα -καρπός, αναμφίβολα, επίμοχθης και μακρόχρονης αφανούς προεργασίας.
απόψε κάποιοι δε θα κοιμηθούν
περιμένουν
αδελφό να τους πυροβολήσει
ή έστω
έναν περαστικό ν ανάψει το φως
σε χαλεπούς καιρούς ακόμη και αυτό
μπορεί να σε σκοτώσει
απόψε τοποθετούν στον ουρανό
παιδικά καθίσματα
Ποίηση, Θράκα, 2016, 48 σελ.
Το ραβδί των Καλικαντζάρων – Πελαγία Φυτοπούλου
Στο χωριό “Κάτω από το χιόνι” οι Καλικάντζαροι ζουν με τους δικούς τους νόμους και κανόνες. Στολισμένοι με νούφαρα, χορεύουν στον ποταμό “Μπίλκιμα” χούικ χούικ χούικ… Χούικ, μέχρι που κάποιος επαναστατεί. Κάθε επανάσταση διαπράττει το δικό της έγκλημα: Ονειροβατεί. Νικητές και ηττημένοι τραβούν το σχοινί μέχρι να σπάσει. Η μοναξιά τους ανήκει… Η λήθη σπλαχνίστηκε και του δύο. Τους παρέδωσε στους ποιητές!…
“Επιτέλους, κάτι θα συμβεί…” είπε η νεαρή Καλικαντζαρίνα, χωρίς ακόμη να γνωρίζει ότι θα λάβει τη σημαντικότερη απόφαση της ζωής της…
Eικονογράφηση: Κώστας Θεοχάρης
Παιδική λογοτεχνία, Ίαμβος, 2012, 29 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ίαμβος, Θράκα, Ενύπνιο
