Από το 2015 είναι η φωνή του συγκροτήματος Ντο Δίεση. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος των Όναρ, με τους οποίους έκανε την πρώτη της δισκογραφική δουλειά το 1999. Το γκρουπ είχε θετική υποδοχή από το κοινό και μέσα στα 12 χρόνια που υπήρξε μέλος (έως το 2011), εξέδωσε 8 άλμπουμ, έγινε μια απ΄τις πιο αγαπημένες φωνές της γενιάς της και συνεργάστηκε με πάρα πολλούς καλλιτέχνες συναυλιακά και δισκογραφικά, όπως Socrates Drank the Conium, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Φίλιππο Πλιάτσικα, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Διονύση Τσακνή, Μάνο Ξυδούς, Βασίλη Καζούλη, Γιώργο Νταλάρα, Σταύρο Λογαρίδη, Λάκη Παπαδόπουλο, Σάκη Μπουλά, Δημήτρη Κοργιαλά, Ευσταθία, Ευρυδίκη, Δημήτρη Καρρά και άλλους. Επίσης, συνεργάστηκε με συγκροτήματα όπως Υπόγεια Ρεύματα, Μπλε, Αλκή, Κίτρινα Ποδήλατα και με τη Τερέζα Σαλγκέιρο των Madredeus. Έχει παίξει σε χώρους όπως τα Ρόδον, Αν, Μέγαρο Μουσικής Αθήνας και Θεσσαλονίκης, αλλά και στους περισσότερους χώρους και φεστιβάλ όλης της Ελλάδας και της Κύπρου.
Το 2009 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο “Υπέροχα Μόνοι” και τον Δεκέμβριο του 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της παραμύθι με τίτλο “Το Αστέρι κι ο Κωστής” και το 2018 “Ο Λουλουδάκος” από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη.
Έχει συνεργαστεί με τις δισκογραφικές εταιρείες Minos EMI, Universal Music, Legend και MLK.
Πηγή: el.wikipedia.org/wiki
Υπέροχα μόνοι (2010), Ταξιδευτής
Διηγήματα
Το παγκάκι (2021), Παρέμβαση
Παιδική λογοτεχνία
Το αστέρι και ο Κωστής (2017), Μιχάλης Σιδέρης
Ο Λουλουδάκος (2018), Μιχάλης Σιδέρης
Ντο Δίεση – Ηρθε η ώρα
Ντο Δίεση – Να ‘σουν εδώ
Ντο Δίεση – Χορεύω
Ντο Δίεση – One Against The World
Οναρ – Αν μ΄ αγαπάς
Πένυ Ραμαντάνη & Θεολόγος Κάππος – Γέλια πλαστικά
Το παγκάκι – Πένυ Ραμαντάνη
Και μικρές ιστορίες του
Πρόκειται για τη συλλογή μικρών ιστοριών, εν είδει εξομολογήσεων, που γίνονται σε ένα παγκάκι. Το φθαρμένο από το χρόνο παγκάκι θέλει να “προλάβει” να πει τις ιστορίες που τόσα χρόνια είδε να εκτυλίσσονται μπροστά του, ως μια παρακαταθήκη για τους κατοίκους της πόλης, των οποίων αποτελούσε σταθμό ανάπαυλας.
“Είμαι ένα παγκάκι ξύλινο με σιδερένια πόδια βαμμένα μπλε, αλλά ξεβαμμένα πια, κολλημένα πάνω σε μια τσιμεντένια πλατφόρμα. Αν καθίσεις πάνω μου και κοιτάξεις δεξιά, θα δεις τη θάλασσα κι αριστερά εκτείνεται μια πόλη. Έχουν ξεβάψει κι έχουν σκουριάσει τα πόδια μου και τα ξύλα μου έχουν ξεφτίσει, είναι πια άγρια κι απεριποίητα. Αντέχω ακόμα, αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι ότι σύντομα θα με βάλει στο μάτι κάποια δημοτική αρχή και στη θέση μου θα μπει άλλο παγκάκι, νέο, και δεν θα μείνει από μένα ούτε μια ανάμνηση. Έτσι, σκέφτομαι πως πρέπει να προλάβω να τα πω. Είμαι σίγουρος πως όλη αυτή η πόλη που βλέπεις αριστερά σου, έχει περάσει από πάνω μου. Και οι γονείς και τα παιδιά τους. Οι άνθρωποι. Τι παράξενο είδος! Πριν ξεφτίσει το χρώμα μου τελείως, πριν σπάσουν τα ξύλα και με ξεριζώσουν, πρέπει να μιλήσω. Σα ναυτικός κι εγώ, πλάι στη θάλασσα μια ολόκληρη ζωή, χόρτασα αλμύρα, σκουριά και ιστορίες. Ιστορίες που όλες μαζί σαν μικρά κομματάκια, συνθέτουν μια εικόνα που δίνει νόημα σε όλα, που αφαιρεί το ‘μάταιο’. Αγαπώ τα μικρά κομμάτια, τις εκδοχές μιας μεγάλης, ασύλληπτης πραγματικότητας”.
Διηγήματα, Παρέμβαση, 2021, 37 σελ.
Ο Λουλουδάκος – Πένυ Ραμαντάνη
Ένα Λουλούδι αλλιώτικο από τα άλλα λουλούδια, ζει σ’ έναν πανέμορφο κήπο όμως έχει όνειρο να ταξιδέψει και να δει τον κόσμο. Εκτός από τον φίλο του το Δέντρο, κανείς δεν πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει γιατί τα λουλούδια έχουν ρίζες κι είναι παράξενο να έχουν όνειρα.
Με τη βοήθεια των παιδιών ο Λουλουδάκος ξεκινά το ταξίδι του για τον κόσμο και την περιπέτεια, με εφόδια μόνο την πίστη του στο όνειρο και στη ζωή…
Εικονογράφηση: Έφη Βεργίδη
Οι πρώτες μου ιστορίες
Παιδική λογοτεχνία, Μιχάλης Σιδέρης, 2018, 40 σελ.
Το αστέρι και ο Κωστής – Πένυ Ραμαντάνη
Το αστέρι, όπου ζει στον ουρανό με την οικογένειά του στην αστεροκοινωνία του ουρανού, στην προσπάθειά του να χοροπηδήσει πέφτει κατά λάθος στη Γη. Μέσα από τις πρωτόγνωρες εμπειρίες και τις περιπέτειές του στον καινούργιο για εκείνο κόσμο, γνωρίζει τον Κωστή. Μαζί ανα καλύπτουν την αξία της πραγματικής φιλίας και της ελευθερίας και μαθαίνουν να διαχειρίζονται την απώλεια, να ξεπερνούν τα εμπόδια και να φυλάνε στην καρδιά τους αυτά που αγαπούν.
Εικονογράφηση: Σουζάνα Αθανασιάδου
Οι πρώτες μου ιστορίες
Παιδική λογοτεχνία, Μιχάλης Σιδέρης, 2017, 80 σελ.
Υπέροχα Μόνοι – Πένυ Ραμαντάνη
Η παράσταση, όμως, πρέπει να συνεχίζεται. Ο κάθε μας ρόλος πρέπει να παίζεται άψογα. Γιατί παίζεται μόνο μια φορά. Κι αν πέσεις, πρέπει να σηκώνεσαι. Κι αν γελάς, πρέπει να γελάς με την καρδιά σου. Κι αν κλαις, να κλαις με την ψυχή σου. Να χορεύεις σα να ‘ναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνεις. Να ονειρεύεσαι σα να γεννήθηκες τώρα. Γιατί η παράστασή μας, παίζεται μόνο μια φορά. Και τίποτα δεν μπορείς να διορθώσεις.
Η Πένυ Ραμαντάνη τολμά να αγγίξει με αυτό το πρώτο της μυθιστόρημα ένα πολύ δύσκολο σύγχρονο ζήτημα: τη δύναμη που μεταδίνουμε στον άνθρωπο μας, αυτή που αντλούμε από αυτόν, που γίνεται ελιξήριο, που γίνεται φως μέσα στα σκοτάδια της σύγχρονης πραγματικότητας. Η νέα συλλογικότητα, το δόσιμο στον άλλο, αποτελούν τη διαχρονική πρόταση και της συγγραφέα μέσα από αυτό το ειλικρινά λυρικό κι ευαίσθητο μυθιστόρημα.
Μυθιστόρημα, Ταξιδευτής, 2010, 184 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ταξιδευτής, Μιχάλης Σιδέρης, Παρέμβαση
