Σπούδασε Ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και τελείωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών “Δημιουργική Γραφή” στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Είναι καθηγήτρια Πληροφορικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα καλοκαίρια της παιδικής της ηλικίας τα πέρασε στο Μετόχι Προδρόμου απ’ όπου έχει μνήμες που την κατακλύζουν. Χαίρεται τα ταξίδια, τα ζώα και τη φύση. Αγαπά τη μικρή φόρμα, μέσα από την οποία δημιουργεί ένα σημασιολογικό σύμπαν. Έχει διακριθεί σε εφτά διαγωνισμούς, ενώ διηγήματά της περιέχονται σε τέσσερις συλλογικές εκδόσεις. “Ο Τσονγκλασέ απ’ το πρωί ψάχνει μαλλιά” είναι η πρώτη συλλογή διηγημάτων της που δημοσιεύεται.
Ο Τσονγκλασέ απ’ το πρωί ψάχνει μαλλιά (2016)
Συλλογικά έργα
Ιστορίες στα όρια (2015), Παράξενες Μέρες
Ο ξένος (2016), OpenBook.gr
Πανελλήνιος λογοτεχνικός διαγωνισμός ποίησης και διηγήματος “Δημήτριος Βικέλας: Πρώτες γραφές (2018), Δήμος Βέροιας
Ιστορίες της άνοιξης (2019), Παράξενες Μέρες
Ο Τσονγκλασέ απ’ το πρωί ψάχνει μαλλιά – Σοφία Καλογερίδου
Ένα ποτάμι θύμωσε κι ο Τσονγκλασέ απ’ το πρωί ανεβοκατεβαίνει τους δρόμους της πόλης και προτιμά τα μακριά μαλλιά. Η Βουλάρα η Τσαπατσουλιστάν ατενίζει τη δυναστεία των Μινκ που κατεβαίνει τον Γράμμο. Η ινδή γιαγιά Κάλλη πηγαινοέρχεται σ’ ένα σπίτι όπου τα τάπερ χρησιμοποιούνται και ως αντικαταθλιπτικά. Ένας άστεγος βρήκε παρηγοριά σ’ ένα καζανάκι κι η καμπαρντίνα του Τρούμαν έγινε τρία παντελόνια. Μια Ουγγαρέζα τσιγγάνα διηγείται την ιστορία της μέσα από ένα πλεξιγκλάς.
Ο Αλιάκμονας, τα Πιέρια, ένας Άγιος με το μοναστήρι του, η Παναγία Σουμελά, οι βλαχογειτονιές της Βέροιας, το στρατόπεδο του Άουσβιτς, κι ένα μικροσκοπικό χωριό της Ημαθίας είναι το σκηνικό για ιστορίες που κρύφτηκαν εδώ και χρόνια ανάμεσα στις γραμμές της Ιστορίας. Στην σκιά του ρεαλισμού αυτής της συλλογής καραδοκεί ένα γλυκόπικρο χαμόγελο. Με οδηγό το χρόνο το λαθροθήρα χάνουμε το δρόμο αλλά βρίσκουμε ξανά τους ανθρώπους.
Μαγική και μοναδική αφήγηση από μια συγγραφέα που κάνει την πρώτη της εμφάνιση -φυσικά μέσα από τις Παράξενες Μέρες.
Το βιβλίο αυτό σχεδόν με ανάγκασε να το γράψω. Έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία, αλλά κυρίως ανακατεύει στο μπλέντερ του νου και του χωροχρόνου μνήμες κι ιστορίες, παλιές και καινούργιες, πραγματικές και φανταστικές, των ανθρώπων δίπλα μας. Μνήμες επίμονες που ζητούν ν’ ανακατευτούν με τη μυθοπλασία, λυτρωτικές, καθαγιασμένες απ’ το χρόνο. Κάποιες από τις ιστορίες της συλλογής θέλησαν να δώσουν φωνή και λόγο σε ανθρώπους που προσπερνάμε καθημερινά, που μερικοί τους κοιτούν και τους μετρούν με μισή πλάγια ματιά, που θα μπορούσαμε να είμαστε εσείς κι εγώ.
(Σοφία Καλογερίδου)
Διηγήματα, Παράξενες Μέρες, 2016, 110 σελ.
Πηγές: Biblionet, Παράξενες Μέρες
