Έχει σπουδάσει ψυχολογία στην Κύπρο και νευροεπιστήμες στη Νέα Υόρκη. Το πρώτο του βιβλίο, “Οι πρωτόπλαστοι” (Το Ροδακιό, 2015), τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος Κύπρου και με το Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου “Μένης Κουμανταρέας” της Εταιρείας Συγγραφέων (2016). Το δεύτερο μυθιστόρημά του, “Αργός σίδηρος” (Αντίποδες), εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2017.
Οι πρωτόπλαστοι (2015), Το Ροδακιό
Αργός σίδηρος (2017), Αντίποδες
Βραβεία-Διακρίσεις
Οι πρωτόπλαστοι – Βραβείο “Μένη Κουμανταρέα” Πρωτοεμφανιζόμενου Πεζογράφου Εταιρείας Συγγραφέων (2016)
Αργός σίδηρος – Σωφρόνης Σωφρονίου
Ένας σκακιστής σκοτώνεται σε μια πλατεία της Νέας Υόρκης και μεταφέρεται στη Μικρή Ζωή, μια μεταθανάτια κατάσταση με περιορισμένη χρονική διάρκεια. Εκεί θα κληθεί να ανασυγκροτήσει το μυθιστόρημα 4001 του Αυστριακού Ρόμπερτ Κράους και να διαπιστώσει αν ο συγγραφέας βρίσκεται σε κάποιο σημείο του άγνωστου αυτού τόπου.
Ο “Αργός σίδηρος”, μέσα από μια διαδοχή προσεκτικά σκηνοθετημένων επεισοδίων, οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα δυστοπικό, παραληρηματικό ταξίδι με θέμα τον ίλιγγο της μνήμης, της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου.
Μυθιστόρημα, Αντίποδες, 2017, 340 σελ.
Οι πρωτόπλαστοι – Σωφρόνης Σωφρονίου
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις δεν είναι συμπτωματική: στο μυθιστόρημα του πρωτοεμφανιζόμενου Σωφρόνη Σωφρονίου διασταυρώνονται οι βίοι αληθινών και φανταστικών προσώπων και η δράση ταξιδεύει στο χώρο (Κύπρος, Άμστερνταμ, Νέα Υόρκη) και στο χρόνο (21ος, 20ός, 19ος, 16ος αιώνας). Η ταχύτητα είναι ιλιγγιώδης, ο ιστός της πλοκής σφίγγει τα πρόσωπα, ο ερωτισμός μάχεται την ασκητική, η ιστορία γίνεται το υπέδαφος της λογοτεχνίας και η λογοτεχνία καταθέτει ψήγματα ιστορίας.
Την έγνοια και τον προβληματισμό του συγγραφέα για τον τόπο του ενσαρκώνει ο κεντρικός ήρωας Αντώνιος Λεοντίου (1896-1947), μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Στη ροή της τρικυμισμένης ζωής του παρεμβαίνουν ο Αρθρούρος Ρεμπώ, ο Φρανσουά Βιγιόν, ο απόστολος Παύλος, ο Ιερώνυμος Μπος, η Μαρίκα Παπαγκίκα, ο εθνομουσικολόγος Άλαν Λόμαξ, ο λαϊκός μουσικός Αλή Πεσκέ, διάφορες σέκτες, το ανώνυμο πλήθος και ο ίδιος ο δολοφόνος του.
Στο μεταίχμιο φαντασίας και ιστορίας οι άνθρωποι διδάσκονται με τη βία προσπαθώντας να ανακαλύψουν αν οι πράξεις τους καθορίζονται από τη βούλησή τους ή αν επιβάλλονται από εξωτερικούς παράγοντες. Πανταχού παρούσες η ποίηση, η μουσική, η ζωγραφική.
Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Πεζογράφου “Μένης Κουμανταρέας” – Εταιρεία Συγγραφέων 2016
Μυθιστόρημα, Το Ροδακιό, 2015, 368 σελ.
Πηγές: Biblionet, Το Ροδακιό, Αντίποδες
