H μεγάλη της αγάπη για τη γραφή ξεκινά από τα παιδικά της χρόνια, όπου μικρές ιστορίες της δημοσιεύονται σε περιοδικά της δεκαετίας του ’90. Ποιήματα, διηγήματα και παραμύθια της έχουν αποσπάσει πρώτα και δεύτερα βραβεία, σε πανελλήνιους και διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς σοβαρών πνευματικών φορέων. Έχει διατελέσει μέλος κριτικών επιτροπών σε πανελλήνιους και διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ενώ συνεργάζεται με πλήθος εκδοτικών οίκων γράφοντας κριτική ποίησης και λογοτεχνίας. Ζωγράφοι έχουν εμπνευστεί από τα ποιήματά της και έχουν δημιουργήσει πίνακες με θέμα τη γραφή της ενώ δυο τραγούδια της έχουν μελοποιηθεί από τον μουσικό Ξενοφώντα Τσίτο και παρουσιαστεί σε μουσικοποιητικές βραδιές. Δημοσιεύει στα λογοτεχνικά περιοδικά: Νέα Αριάδνη και Κελαινώ, στη λογοτεχνική εφημερίδα Νουμάς ενώ έχει συμμετάσχει σε αρκετές ανθολογίες, λευκώματα και ημερολόγια με ποιήματα ή διηγήματά της. Παραμύθια της έχουν δραματοποιηθεί και διδάσκονται σε παιδικούς σταθμούς και φροντιστήρια ξένων γλωσσών. Πρόσφατα ποιήματά της μεταφράστηκαν στα αγγλικά και φιλοξενήθηκαν στην τρίγλωσση ποιητική ανθολογία της Παναγιώτας Χριστοπούλου Ζαλώνη, Mes Ami, από τις εκδόσεις Βεργίνα, που ταξίδεψε σε πολλές χώρες του εξωτερικού.
Το 2016 βραβεύτηκε από τον όμιλο Ξάστερον με το βραβείο Φέρελπις Ποιήτρια της Χρονιάς. Η πρώτη της ποιητική συλλογή Στον Αστερισμό του Ιβίσκου, από τις εκδόσεις Βεργίνα, βραβεύτηκε το 2019 ως βιβλίο της χρονιάς από τον Όμιλο Ξάστερον και τον Ε.Π.Ο.Κ. (Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων). Κριτική για την ποίησή της έχουν γράψει, ο αείμνηστος Μιχάλης Σταφυλάς (πεζογράφος, εκδότης του περιοδικού «Πνευματική Ζωή»), Κώστας Καρούσος (πρόεδρος της ΕΕΛ), Καίτη Λειβαδά (εκδότρια του περιοδικού «Νέα Αριάδνη»), Γιάννης Νικολόπουλος (Ποιητής, εκδότης της λογοτεχνικής εφημερίδας «Νουμάς»), ο Λάσκαρης Ζαράρης (ποιητής, συγγραφέας, μέλος της ΕΕΛ) και άλλοι καταξιωμένοι λογοτέχνες. Δημοσιεύσεις της εκτός από τα περιοδικά θα βρείτε στη σελίδα της στο Facebook, στο blog της ~λογισμών αραξοβόλι~ και στο ιστολόγιο τέχνης και πολιτισμού koukidaki.gr όπου αρθρογραφεί ως μόνιμος συνεργάτης.
Είναι μέλος του Ομίλου Ξάστερον, του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων, Συλλόγου Μουσικής, Λόγου, Τέχνης και Φιλοσοφίας Λίνος, του καλλιτεχνικού σωματείου Έλευσις και Υδράνη και του εικαστικού συλλόγου mta–art. Ως επαγγελματίας υγείας εδώ και είκοσι χρόνια η δράση της έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και στόχος της είναι η διατήρηση της υγείας και της ευτυχίας στους ανθρώπους. Θεωρεί πως τα ταλέντα είναι δώρα που πρέπει να εκταμιεύονται και να επιστρέφουν όπου υπάρχει ανάγκη. Για τον λόγο αυτό και τα έσοδα από τις πωλήσεις των λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών της δράσεων αποδίδονται σε φιλανθρωπικά ιδρύματα και σκοπούς. Τα έσοδα από τις πωλήσεις της πρώτης της ποιητικής συλλογής αποδόθηκαν στο Άλμα Ζωής για την πρόληψη και αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού.
Έχει το όμορφο blog: Λογισμών αραξοβόλι.
Στον αστερισμό του ιβίσκου (2018), Βεργίνα
Σε έντυσα Έρωτα (2020), Βεργίνα
Ασυνόδευτο ταγκό (2022), Δρόμων
Διηγήματα
Εντατικά μαθήματα ενηλικίωσης (2023), Βεργίνα
Ημερολόγια
Πρόσφυγες. Ορφανοί όπου Γης (2022), Βεργίνα
Παιδική λογοτεχνία-Παραμύθια
Αναϊς, η κυρά της βροχής
Η θυσία
Ο άρχοντας του πέλεκυ των αιώνων
Ο μονόκερος
Το λουλουδάκι
Σελήνη, ένα δαχτυλίδι χαμένο στην αρχή του χρόνου
Ο άνεμος
Το αστέρι
Το μαγικό μανιτάρι
Ο Αρζ και ο πόλεμος των ψηλών κάστρων (ή Ο γαϊδαράκος πάει πολέμο)
Συλλογικά έργα
Επί των ανθέων… (2019), 24 γράμματα
Mes amis (2020), Βεργίνα
Τρόφιμος 12519 (2021), Βεργίνα
Εντατικά μαθήματα ενηλικίωσης – Σταυρούλα Δεκούλου
10 γυμνές γραφές
Μια ταλάντωση ποίησης και ρεαλισμού είναι τα 10 διηγήματα της Σταυρούλας Δεκούλου που απηχούν πολλές διαχρονικές μαρτυρίες της ζωής.
Κώστας Καρούσος Πρόεδρος Ε.Ε.Λ.
Κι ύστερα με ρώτησε ποιον δρόμο να ακολουθήσει.
Κι εγώ αποκρίθηκα…
Να πηγαίνεις κατά το φως,
ακόμα και αν δεν έχει δρόμο.
Να τον χαράζεις εσύ για τους επόμενους που θα έρθουν.
Κι έτσι, τα βήματά τους πάνω στα δικά σου
θα βαθύνουν τόσο τα χνάρια σου,
που κάποια στιγμή θα φανεί η καρδιά της γης να πάλλεται.
Σ. Δ.
Διηγήματα, Βεργίνα, 2023, 72 σελ.
Ασυνόδευτο ταγκό – Σταυρούλα Δεκούλου
Ποιήματα
Είναι κι αυτοί οι χοροί
που δεν έτυχε ποτέ να μοιραστούμε.
Συνένοχοι ενός ταγκό με λάθρα βήματα
χωρίς ποτέ ένα χέρι ν’ αξίζει
να το αφήσουμε να μας οδηγήσει.
Ακροβατώντας ανάμεσα σε ανώφελα πρέπει
και ευνουχισμένα γιατί.
Πόσα θλιμμένα δειλινά ξεψύχησαν πάνω στα βράχια;
Πόσες αφίλητες νύχτες υποδέχτηκαν την αυγή
ουρλιάζοντας μεσοπέλαγα σαν άλλος Αιγέας;
Η σκόνη του χρόνου δόλια προσπαθεί
να σκεπάσει τα βήματά μου στη σάλα της ζωής
και μειδιάζοντας σωπαίνει
το πρώτο βιολί της ορχήστρας.
Όμως εγώ συνέχιζα να χορεύω ακόμα κι όταν
η μουσική είχε για όλους σταματήσει
ακόμα κι όταν όλα τα φώτα ήταν πια σβηστά.
Ποίηση, Δρόμων, 2022, 66 σελ.
Πρόσφυγες – Σταυρούλα Δεκούλου
Ορφανοί όπου Γης
Ημερολόγιο συναισθημάτων
Το ημερολόγιο που θα διαβάσετε είναι ένα αποτύπωμα σκέψεων και συναισθημάτων που γέννησε το μάθημα Ψυχοκοινωνική Στήριξη Προσφύγων, στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών που παρακολούθησα τα έτη 2020 – 2022.
Η κυρία Δανάη Παπαδάτου, καθηγήτρια κλινικής ψυχολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της «Μέριμνα», μιας Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας που ασχολείται με τα παιδιά των οποίων η ζωή ανατρέπεται από απειλητική αρρώστια ή τον θάνατο αγαπημένου τους προσώπου, πραγματοποίησε τις διαλέξεις αυτού του μαθήματος οι οποίες υπήρξαν έμπνευση και ηθικός αυτουργός της γέννησης όλων των σκέψεων που θα διαβάσετε στις σελίδες αυτές.
Το ημερολόγιο αυτό ξεκίνησε ως μια μαρτυρία συναισθημάτων, μια καταγραφή των όσων ακούγαμε και συζητάγαμε στο μάθημα κάθε Πέμπτη, αλλά πολύ σύντομα έγινε ένας χείμαρρος σκέψεων και συναισθημάτων που πλέον αναζητούσε επιτακτικά να βγει μπροστά στον κόσμο και να μαρτυρήσει όσα έζησε κι άκουσε.
Σας καλώ να αφήσετε τις λέξεις να σας ταξιδέψουν και να στοχαστείτε έννοιες βαθιές, όπως ο άνθρωπος και η ιστορία του, η ελευθερία και η αξιοπρέπεια, η δύναμη και η αυτοδιάθεση των λαών.
Σας καλώ να ταξιδέψετε μαζί μου μέσα από ξηρά και θάλασσα μέχρι να φτάσετε ασφαλείς στο σημείο προορισμού, τη νέα εν δυνάμει πατρίδα.
Το βιβλίο αυτό αφιερώνεται ως ελάχιστο δείγμα τιμής στην κυρία Δανάη Παπαδάτου και όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις του θα αποδοθούν στη «Μέριμνα» βοηθώντας έτσι να συνεχίσει το σημαντικό και θεάρεστο έργο που επιτελεί μέχρι και σήμερα.
Σταυρούλα Δεκούλου
Επιμέλεια: Άγγελος Μαρίνος
Ημερολόγιο, Βεργίνα, 2022, 56 σελ.
Σε έντυσα Έρωτα – Σταυρούλα Δεκούλου
Κλέβω το δοξάρι
απ’ το βιολί τ’ ανέμου
και τη σιωπή σου διακορεύω.
Την ψυχή σου σκίζω στα δυο
ν’ αρπάξω τη φωνή σου.
Θέλω να σου μάθω
όλα τα σύμφωνα
και τα φωνήεντα να λες.
Να μάθεις τη λαχτάρα
να περιγράφεις. και τα φωνήεντα να λες.
Να μάθεις τη λαχτάρα
να περιγράφεις.
Από τον πρόλογο του βιβλίου:
Και σ’ αυτό το βιβλίο της η Ποιήτρια Σταυρούλα Δε-
κούλου, υφαίνει τους στίχους της με την απαράμιλλη τέ-
χνη της και την πειθαρχία στους κανόνες, της ποιοτικής
φόρμας που χρησιμοποιεί, αυτής της γυμνής από ρίμα
και μέτρο αυστηρό και βαδίζει στους δρόμους της «Πό-
λης των Ιδεών», ελεύθερους από κάθε είδους χνάρια…
Δεν πισωπατεί δηλαδή στα χνάρια άλλων ποιητών. Ανοί-
γει δικούς της δρόμους, γιατί μπορεί.
Εγώ, εκεί τη συνάντησα… Της άπλωσα το χέρι…
Τη θαύμασα γαρ. Την αγάπησα… Την είπα κόρη μου…
Έκτοτε με ντύνει ποίηση, ολομέταξη και πολυτελή. Και
προχωράμε μαζί, Μάνα και Κόρη.
Μαζί πηγαίνουμε στης Πόλης μας την εκκλησιά.
Μαζί δροσίζουμε της γης τους διψασμένους για τραγούδια.
Μαζί διδάσκουμε, υπηρετώντας το «ωραίο» και το «ωφέλιμο».
Εύγε στη Σταυρούλα Δεκούλου και την κατορθωμένη
της Ποίηση.
Απολαύστε την και σ’ αυτό το βιβλίο της.
Παναγιώτα Ζαλώνη
Λογοτέχνης της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
(Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κρίσεως Νέων Μελών)
Διευθύντρια του Λογοτεχνικού Περιοδικού ΚΕΛΑΙΝΩ
20/11/2020
Ποίηση, Βεργίνα, 2020, 52 σελ.
Στον αστερισμό του ιβίσκου – Σταυρούλα Δεκούλου-Παπαδημητρίου
ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΚΟΧΥΛΙ
Σώπα, μην κλαις,
ραγισμένο κοχύλι μου.
Σε κάθε σου δάκρυ αδειάζει πιότερο
ο ωκεανός που κρύβεις μέσα σου.
Σώπα, μην κλαις.
Τη χαραγή της όψης σου με φιλιά θα σκεπάσω.
Έμεινε ακόμα λίγο γάλα σε στήθη από καιρό ξεχασμένα
να πιεις να λησμονήσεις.
Σώπα, μην κλαις.
Με μιας αράχνης τον ιστό θα σου σιάξω ένα σεντόνι,
λευκό και αέρινο σαν τα νέφη τ’ ουρανού
για ν’ αφουγκράζεσαι τους ανέμους
σαν θα περνούν σιμά σου.
Σώπα, μην κλαις.
Άσε το δάκρυ δικό μου να ‘ναι.
Εσύ ν’ ανασταίνεσαι στου ήλιου το γέλιο,
αυτό που ανατέλλει μέσα μου κάθε που δένεις
στο μόλο της δικής μου προσμονής,
στου ονείρου τ’ ανεκπλήρωτο.
Ποίηση, Βεργίνα, 2018, 62 σελ.
Πηγές: Biblionet, Βεργίνα, Δρόμων
