Στέλιος Κεσίσογλου

Σιωπηλός, αντάξιος θάνατος – Στέλιος Κεσίσογλου

«…Με όση δύναμη μου είχε απομείνει έστρεψα το βλέμμα μου και κοίταξα στο εσωτερικό του δωματίου. Ήταν ένα θέαμα φοβερό, απάνθρωπο, αλλόκοτο. Τέσσερις άνθρωποι κρεμασμένοι από την οροφή με μια θηλιά στο λαιμό τους. Ένας άντρας, μια γυναίκα και δύο κορίτσια. Όλοι νεκροί, με μάτια γουρλωμένα από τρόμο και βλέμμα παγωμένο στο άπειρο…

… Εκείνο το μοιραίο βράδι ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι με το βλέμμα καρφωμένο στο ίδιο σημείο αρκετή ώρα. Ένοιωθε πως ήταν θεατής ενός ανατριχιαστικού ευρήματος που εντοπίστηκε μπροστά στα μάτια του και άρχισε να τον περικυκλώνει. Δεν καταλάβαινε πια που βρισκόταν και τι γινόταν. Έβλεπε σκόρπιες εικόνες που τον αναστάτωναν ακόμα περισσότερο. Δυνατές φωνές άρχισαν να ελευθερώνονται μέσα στο κεφάλι του και ούρλιαζαν ασταμάτητα. Ήταν μεταλλικές, χωρίς χρώμα και τον γέμιζαν απελπισία και τρόμο. Ένας ανεξήγητος πόνος διαπέρασε το κρανίο του και ολόκληρο το οπτικό του πεδίο σκοτείνιασε. Η επαφή με την πραγματικότητα φαινόταν πια αδύνατη. Ο γιατρός προειδοποίησε όλη την οικογένεια.

«Αποδιοργάνωση της προσωπικότητας, αυτό που ονομάζεται διάσπαση των ψυχικών λειτουργιών με έκπτωση του συναισθήματος, απώλεια της επαφής και ψευδαισθήσεις. Αν δεν εμφανιστεί η μορφή των παραληρημάτων, τότε μιλάμε για κατατονική σχιζοφρένεια στην οποία υπερισχύουν οι ψυχικοί και κινητικοί αυτοματισμοί. Ο Τζάστιν θα απομονωθεί, θα γίνει κυκλοθυμικός ή ακόμα και παρανοϊκός. Οι αλλαγές στην αντίληψη θα φέρουν τα πάνω κάτω στον κόσμο του…»

Νουβέλα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2013, 109 σελ.

Ο γλυκασμός της ψυχής – Στέλιος Κεσίσογλου

1η Φεβρουαρίου 1944, Βόρειος Ειρηνικός Ωκεανός 40.000 Αμερικάνοι πεζοναύτες και μονάδες του πεζικού αποβιβάζονται στην ατόλλη Κουατζαλέιν για να δώσουν μια από τις κρισιμότερες μάχες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο λοχαγός Ρόναλντ Μπέικερ πιστός στο χρέος προς την πατρίδα και απόλυτα αφωσιωμένος στο σκληροτράχηλο Σώμα Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών δίνει όρκο τιμής στο Στρατηγό Μακ ‘Αρθουρ να αναχαιτίσει την κυριαρχία της Ιαπωνικής αυτοκρατορίας στο μέτωπο του Ειρηνικού. Μέσα στην άγρια και σχεδόν αδιαπέραστη ζούγκλα του Κουατζαλέιν θα έρθει αντιμέτωπος με την αμείλικτη δοκιμασία του καθήκοντος αλλά και με μια αναπάντεχη μοίρα που θα τον ενώσει για πάντα με τον Κρίστοφερ Ουίλιαμς, ένα μοναχικό στρατιώτη αφοσιωμένο στο Θεό.

Νουβέλα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2012, 120 σελ.

Σχιζοφρένεια και νευρώσεις στον κινηματογράφο – Στέλιος Κεσίσογλου

… Στις σελίδες που ακολουθούν επιλέξαμε και αναλύουμε -η σειρά είναι τυχαία- τις πιο χαρακτηριστικές παραγωγές του παγκόσμιου κινηματογράφου που έχουν ως κύριο θέμα τη σχιζοφρένεια ή παρουσιάζουν χαρακτήρες με σχιζοφρενικές διαταραχές. Είναι κατανοητό πως λόγω της πολυπλοκότητας της ασθένειας, οι ταινίες που επιχείρησαν να περιγράψουν αυτή την ιδιαίτερα περίπλοκη κατάσταση είναι ελάχιστες. Η πιο χρόνια και σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για λίγους αλλά αξιόλογους δημιουργούς της μεγάλης οθόνης που αντιμετώπισαν το συγκεκριμένο θέμα με απλό τρόπο αλλά με πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση και σοβαρότητα. Ας επιχειρήσουμε λοιπόν, με τον ανάλογο ενθουσιασμό και την πρέπουσα προσοχή που αρμόζει, μια κάθοδο στα πιο σκοτεινά κομμάτια του ανθρώπινου μυαλού…
(απόσπασμα από το βιβλίο)

Ερμηνεία και κριτική, Αιγόκερως, 2007, 173 σελ.

Μέριλ Στριπ – Στέλιος Κεσίσογλου

Η Μέριλ Στριπ εiναι από τις ηθοποιούς που δεν γνωρίζουν όρια. Σε επίπεδο ρεπερτορίου και μέσα από λαμπρές ερμηνείες και επαγγελματική τεχνική που αποτελούν σχολή για νέους επίδοξους ηθοποιούς, έχει υποδυθεί υπαρκτά πρόσωπα, γυναίκες καθημερινές, άλλοτε απλές και άλλοτε μοιραίες. Η παράξενη ομορφιά της σε συνδυασμό με την αυστηρή προφορά της, της έδωσαν τη δυνατότητα να πλάσει αινιγματικές ηρωίδες στην οθόνη αντλώντας απ’ αυτές ανεξάντλητες πηγές έμπνευσης.
Την αποκάλεσαν σαν τη σπουδαιότερη ηθοποιό του αιώνα μας (Κλιντ Ίστγουντ) ή απλά εξαίρετη. Και θα κερδίζει ακόμα περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου, όταν οι άνθρωποι θα κοιτάζουν πίσω και θα λένε: “Μα καλά, αυτή η γυναίκα έπαιξε όλους αυτούς τους ρόλους” ; (Μάικ Νίκολς)
Οι επιλογές της είναι πάντα ξεκάθαρες. Απαιτεί δυνατό σενάριο με κοινωνικές αιχμές που να εμπεριέχει ισχυρή γυναικεία προσωπικότητα, να της δίνει την ευκαιρία να καταπλήξει με τις γλωσσικές επιδόσεις της σε κάθε αργκό και πάνω απ’ όλα με τη μεταμόρφωση του προσώπου της…
(από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ευθύνη Σειράς: Γιάννης Σολδάτος

Κινηματογράφος-Ηθοποιοί, Αιγόκερως, 2006, 119 σελ.