Είναι τελειόφοιτος Ανθρωπιστικών Σπουδών στο τμήμα «Ελληνικού Πολιτισμού» του ΕΑΠ. και απόφοιτος Δ.Ι.Ε.Κ. στην ειδικότητα «Μετάφραση, Διόρθωση και Επιμέλεια Λογοτεχνικών Κειμένων». Έχει ανθολογήσει, μεταφράσει και επιμεληθεί μία συλλογή Βρετανών Ποιητών του Ά Παγκοσμίου Πολέμου το 2018, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη λήξη του (Εκδόσεις Σαιξπηρικόν). Ποιήματα, διηγήματα, δοκίμια και μεταφράσεις του έχουν εκδοθεί σε έντυπες συλλογές και δημοσιευτεί σε διάφορες διαδυκτιακές ιστοσελίδες. Αρχές του 2020 δημιούργησε το Εργαστήρι Βιβλίου – Εκδόσεις «Φεγγίτης», πρώτος καρπός τού οποίου ηταν η δίγλωσση έκδοση: «Το Κοράκι» του E.A. Poe.
Μήνες (2020), Φεγγίτης
Δημοτική ποίηση
Δημοτική ποίηση: Παραλογές (2020), Φεγγίτης
Δημοτική ποίηση: Τα κλέφτικα (2021), Φεγγίτης
Δημοτική ποίηση: Η Λιογέννητη (2021), Φεγγίτης
Μήνες – Στράτος Κιαπίδης
(Μήνη, αυξομένη και λειπομένη, θηλυς τε και άρσην…)
-Ορφικός Ύμνος εις Σελήνην-
Ο αέναος κύκλος της ζωής
αποδοσμένος
σε δώδεκα πίνακες ποιητικής.
Ποίηση, Φεγγίτης, 2020, 24 σελ.
Δημοτική ποίηση: Η Λιογέννητη
Η Λιογέννητη είναι ένα δράμα ισάξιο, είτε με τα αρχαιοελληνικά είτε με τα σεξπήρια δράματα. Είναι ένα ποίημα που μας έρχεται πέραν της νεοελληνικής· μας έρχεται από τη βυζαντινή αρχοντιά, απ’ τον μεσαίωνά μας – τον μεσαίωνα αυτού του λαού. Γι’ αυτό ανήκει και στα «Ακριτικά». Είναι λοιπόν αυτή που γεννήθηκε απ’ τον Ήλιο, η Λιογέννητη! Το πράγμα, βλέπετε, μας πάει αρκετά πίσω, πρόκειται για στοιχείο καθαρά αρχαϊκό, μυθολογικό. Είναι όμως, μαζί με την παραλογή «Του Νεκρού αδερφού», το κορυφαίο μας.
Δημοτική ποίηση, Φεγγίτης, 2021, 26 σελ.
Δημοτική ποίηση: Τα κλέφτικα
Άμεσες οι έμμεσες, αναγόμενες σε συγκεκριμένα γεγονότα ή στους τύπους των γεγονότων, οι πληροφορίες, όσες διασώζει το κλέφτικο τραγούδι, είναι υπόφορες του ποιητικού τρόπου και, κυρίως, του τρόπου πρόσληψης των πραγματικών δρώμενων: πρόκειται για μια πρόσληψη επιλεκτική με την οποία τα γεγονότα ανακαλούνται για να εξυπηρετηθούν αξιολογικές ανάγκες, για να στηρίξουν την αξία που για τα μάτια των υμνητών του εκφράζει ο κλέφτης. Δεν οργανώνονται σε αλυσίδα και το κλέφτικο τραγούδι δεν γίνεται έπος. Οι πρωταγωνιστές τους δεν έχουν συνεχή ζωή αλλά μόνο στιγμές. Θριαμβικό ή επιθανάτιο, το κλέφτικο τραγούδι είναι πάντα εξυμνητικό, καθώς και τα μοιρολόγια. Είναι μια στιγμή από τη ζωή του ήρωα – η στιγμή της σύγκρουσης με τον αντίπαλο και η στιγμή του θανάτου.
Δημοτική ποίηση, Φεγγίτης, 2021, 84 σελ.
Δημοτική ποίηση: Παραλογές
Η “Δημοτική ποίηση” είναι δημιουργία που πηγάζει από την ψυχή του λαού. Τα τραγούδια αυτά τραγουδήθηκαν επί αιώνες, περνώντας από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά, ώστε η μνήμη δεν συγκράτησε τα ονόματα των δημιουργών τους. Οι καταβολές της ποίησης αυτής χάνονται στα βάθη των αιώνων. Φιλολογικά, εντούτοις, θεωρούνται ως η απαρχή της Νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Ειδικότερα οι “Παραλογές” είναι μία από τις πολλές κατηγορίες δημοτικών τραγουδιών, έτσι όπως τις όρισε ο πατέρας της ελληνικής λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης. Οι “Παραλογές” μοιάζει να κατάγονται απευθείας από την πανάρχαια διονυσιακή ή/και ορφική παράδοση – εξωφυσικά και υπέρλογα στοιχειά, κατάρες, μάγια, αναστάσεις νεκρών, μανία και μένος, θυσία και εξιλέωση, τα συναντάμε όλα στα τραγούδια αυτά, μέσα από τα οποία ο λαός δεν δίστασε να ψηλαφήσει ακόμα και τα πιο ανήλιαγα και μύχια ένστικτα και πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Κάτι ανάλογο συναντάμε μόνο στην Αττική Τραγωδία, γεγονός που δεν είναι ανακόλουθο καθώς η καταγωγή αμφότερων τις καθιστά τέχνες ομόρριζες.
Δημοτική ποίηση, Φεγγίτης, 2020, 72 σελ.
Πηγές: Biblionet, Φεγγίτης, apostaktirio.gr