Τάκης Κατσαμπάνης

Walkabout – Τάκης Κατσαμπάνης

Προσδοκία ενός ξεκινήματος


“Κάθε κύμα είναι διαφορετικό. Βρίσκεσαι σε μια κατάσταση λήθης, ξαφνικά όλη η ζωή σου είναι αυτό το μακρύ απλωμένο κύμα, στέκεσαι χωρίς παρελθόν, όλα στο μυαλό σου έχουν γίνει άυλα, ρευστά. Τίποτα δεν έχει σημασία, παρά το κύμα και η στιγμή”.

Αυστραλία 2007. Ένα μακρύ ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου, η χαμηλόφωνη προσδοκία ενός ξεκινήματος, η πολύωρη πτήση στο κενό. Το τοπίο προφανώς εξωτικό: φοίνικες, έρημοι και αχανείς παραλίες, Αβορίγινες και χίπικα κοινόβια, αστικές γειτονιές με σπίτια σε παράταξη στρατιωτική. Ο αφηγητής, στροβιλιζόμενος σ’ ένα τζετ λαγκ που προεκτείνεται στο διηνεκές, θα παρασυρθεί σ’ ένα αέναο walkabout, μια περιπλάνηση στην εσωτερική του γεωγραφία, γεμάτη από άγνωστα τοπόσημα και μυστικές, αόρατες πόλεις. Με το τραύμα της γλώσσας πάντα ανοιχτό, ο ήρωας του βιβλίου παγώνει, αγωνίζεται, κουράζεται, ελπίζει και συνεχώς μεταμορφώνεται, μένοντας πάντα ο ίδιος.

Αφήγημα, Εξάρχεια, 2017, 144 σελ.

Θυμάμαι σοκολάτα – Τάκης Κατσαμπάνης

Ο καλύτερος τρόπος για να ερμηνεύσεις ένα όνειρο είναι να το βρεις μπροστά σου.

Ο συγγραφέας με την αφορμή ενός ονείρου θυμάται την ιστορία της Μαργαρίτας και την επισκέπτεται σε έναν χώρο ετεροτοπίας, σε έναν χώρο του “άλλου” που ξεφεύγει από το κανονικό, έναν χώρο απόκλισης μέσα στην πόλη. Οι άνθρωποι εδώ βρίσκονται σε ρήξη με τον παραδοσιακό τους χρόνο.

Η μνήμη διαδέχεται την προσπάθεια να ξεχάσεις, οι λέξεις σταματούν στον εαυτό τους. Οι δύο πρωταγωνιστές συναντιούνται στη μεθόριο της γλώσσας ανταλλάσσοντας ρόλους. Θα καταφέρει άραγε η γραφή να ανταποδώσει την ευεργεσία;

“Είμαστε ομόκεντροι κύκλοι, Μαργαρίτα. Δεν μπορώ να γράψω για σένα κλεισμένος σε ένα δωμάτιο. Αυτό δεν είναι ιστορία, μια ιστορία είναι ένας εαυτός σήμερα, είναι ένας συγχρονισμός, μια συμφωνία, μια στιγμή, είναι η πύκνωση της στιγμής, η στιγμή που έγινε παρόν”.
Τ.Κ.

Πεζογραφία, Έρμα, 2020, 144 σελ.