Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Την περίοδο ’75 – ’76 συμμετείχε στην έκδοση του βραχύβιου περιοδικού “Όψεις”.
Η πρώτη ποιητική του συλλογή “Αποικίες της Αφής” κυκλοφόρησε το 1983 από τις εκδόσεις “Δίφρος”. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά.
Αποικίες της Αφής (1983), Δίφρος
Με το απόγευμα στον κρόταφο (1986), Πλέθρον
Η λέσχη του χρόνου (1994), Πλέθρον
Οντομηχανές (2006), Πλέθρον
Γεγονότα σιωπής (2013), Οδός Πανός
Αποφάγια μιας μακρυνής ευτυχίας (2013), Οδός Πανός
Αποικίες της αφής (2013), Οδός Πανός
Φυλακές απόπειρες (2016), Εκάτη
Αιφνίδιων ήχων φως (2020), Εκάτη
Αιφνίδιων ήχων φως – Τάσος Μπέσιος
ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Πηχτή σιωπή από άγνωστη πηγή φιμώνει τον ορίζοντα.
Δύσκολη η αναπνοή. Ανακλαστικό φυγής.
Οι δρόμοι κουβάρι.
Ό,τι υπήρξε… πουθενά. Στέπες απουσίας απέραντες
γκρίζου χιονιού χαλί. Βήματα χωρίς ίχνη.
Φωνάζεις και… νέφος φτερωτό από το στόμα.
Ηθμός νοσταλγίας μήπως το οικείο επιστρέψει…!
Καλείς το χτες… πουθενά!
Τρόμος τα βήματα ξεκουρδίζει.
Καθρέφτης… να κοιταχτείς…!
Μια κραυγή να πλήξει τ’ αφτιά!
Μια οσμή να δώσει ρυθμό!
Σε μακρινό ορίζοντα αποτεφρώνεται ο χρόνος.
Κυνηγημένη η πραγματικότητα αναζητά καταφύγιο
σε νόες βαθείς και θλιμμένους.
Ποίηση, Εκάτη, 2020, 96 σελ.
Φυλακές απόπειρες – Τάσος Μπέσιος
Απαλή
τρυφερή λεπίδα
αμήχανη χαράζεις διαφυγή
όταν ο χάρτης ασφυκτιά
στα όριά του.
Υβρίδιο σπασμού κι ανάσας
ταπεινώνεις θριάμβους
με το ελάχιστο φως σου.
Μαγικά απ’ την καταστροφή
τον ήχο αφαιρείς.
Το Κακό
υποχωρεί σε άμπωτη
και σιωπηλό
τα όπλα αποθέτει.
Ποίηση, Εκάτη, 2016, 80 σελ.
Αποικίες της αφής – Τάσος Μπέσιος
ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ
Θα σε πολιορκήσω με χάδια και μήλα
ώσπου να ξεχάσεις όλες τις βδομάδες
πούβαψαν τα πόδια σου
ώσπου να σκοτώσεις τόνομά σου
ώσπου να κόψεις τα σκοινιά και τα νεύρα
που σε δένουν με τη μέρα
και τους εργολάβους της.
Θα σε πολιορκήσω με χάδια και μήλα
ώσπου να πέσει και το τελευταίο οχυρό:
η αφή σου.
Ποίηση, Οδός Πανός, 2013, 38 σελ.
Αποφάγια μιας μακρυνής ευτυχίας – Τάσος Μπέσιος
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΤ. ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ
Η πρώτη εντύπωση είναι
ότι πρόκειται για την έκρηξη σκοτεινού Θεού
στο βάθος ξεχασμένης σπηλιάς
όμως είναι ένα σύννεφο
-τρομακτικής πυκνότητας-
από άγρια πουλιά
που ξαφνικά εφορμούν
στη συμπαγή κωφότητα της μέρας
σμπαραλιάζοντας τα ηχοληπτικά
μηχανήματα της Μεσογείου.
Έπειτα οι θόρυβοι
ξαναμοιράζουν τη μέρα
και το αίμα υποχωρεί
απ’ τους κροτάφους των ρολογιών.
Ποίηση, Οδός Πανός, 2013, 76 σελ.
Γεγονότα σιωπής – Τάσος Μπέσιος
Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Με ποια σκοτεινή
χωρίς ήχο μουσική
μας τρομοκρατεί η Απουσία
και άνευ όρων
παραδινόμαστε
στη σύντομη
τρελή
ορχήστρα της ζωής;
Ποίηση, Οδός Πανός, 2013, 79 σελ.
Οντομηχανές – Τάσος Μπέσιος
Ποίηση, Πλέθρον, 2006, 82 σελ.
Η λέσχη του χρόνου – Τάσος Μπέσιος
ΤΟ ΕΝΤΟΜΟ ΕΡΩΤΑΣ
Ένας άντρας και μια γυναίκα σ’ ένα δωμάτιο
σ’ έναν κύβο ζάχαρης στο τσάι του χρόνου
ένας άντρας και μια γυναίκα
γυμνοί στο κρεβάτι
προσπαθούν να κερδίσουν το στοίχημα
να κερδίσουν
χάνοντας στη θύελλα τον εαυτό τους.
Ο καλός Θεός όμως είναι πονόψυχος
τους προστατεύει από το θαύμα.
Ο καλός εαυτός τους συγκρατεί
λίγα εκατοστά πριν την άβυσσο…
Ποίηση, Πλέθρον, 1994, 73 σελ.
Με το απόγευμα στον κρόταφο – Τάσος Μπέσιος
Ποίηση, Πλέθρον, 1986, 70 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκάτη, Οδός Πανός, Πλέθρον, Δίφρος