Θοδωρής Ρακόπουλος

Στις εθνικές οδούς – Θοδωρής Ρακόπουλος

αστική πανίδα

Και δεν θα αναφερθώ στις γάτες, τα σκυλιά,
τα περιστέρια, τους αρουραίους και τα ποντίκια,
στις καρακάξες και τις κάργιες, στις δεκαοχτούρες,
τους γλάρους, τα σπουργίτια· ούτε στους σπίνους,
τα παγόνια, τους κορμοράνους, τις χελώνες,
τ’ άλογα, τους πελαργούς, τους πελεκάνους,
και τις νυχτερίδες της Θεσσαλονίκης.

Θα αναφερθώ μόνο στην κόκκινη αλεπού,
που κάηκε το ’96 στην έξω πλαγιά του Σέιχ Σου,
και στα ζαρκάδια της Πάρνηθας, που έγιναν
παρανάλωμα τον Αύγουστο του ’07
– και που δεν γνώρισα.

Κι ακόμη, στα μηχανάκια και τα ποδήλατα:
τα παιδιά που έγιναν άσφαλτος σε μια στροφή·
τέλος, στα πνεύματα που μαζεύονται, Πρωτοχρονιά,
στην εγκαταλειμμένη βίλα των Εβραίων, Β. Όλγας 147.

Ποίηση, Νεφέλη, 2022, 64 σελ.

Φαγιούμ – Θοδωρής Ρακόπουλος

Το “Φαγιούμ” είναι ένα βιβλίο για την ανάγκη να κρατήσουμε μια εικόνα σε πείσμα του χρόνου που περνά: ένα βιβλίο για τα πορτρέτα, για τη διαδικασία της διατήρησης μιας μορφής σε φωτογραφίες, σε πίνακες, σε όνειρα και στη μνήμη. Τα υλικά του είναι φακοί, φωτογραφικές μηχανές, φιλμ, ιντεντικίτ, νομίσματα, ύπνος REM, motto σε ποιήματα: ό,τι αποτυπώνει -σχεδόν πάντα μη εστιασμένα- το πέρασμα ανθρώπων από τις ζωές άλλων ανθρώπων. Αν η ποίηση, εξάλλου, εδώ και αιώνες θυμίζει ζωγραφική (ut pictura poesis), η φωτογραφία συχνά θυμίζει απώλεια:

τόσο ξέρω μονάχα απ’ το τοπίο:
το υπόλοιπο έμεινε
μέσα στη μηχανή.

Πρώτο Βραβείο Ποίησης Καλύτερου Βιβλίου Νέου Ποιητή – Συμπόσιο Ποίησης 2010
Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2011

Ποίηση, Νεφέλη, 2019, 32 σελ.

Νυχτερίδα στην τσέπη – Θοδωρής Ρακόπουλος

Είκοσι αφηγήσεις


“Σ’ αυτό το νησί όπου έχω διοριστεί ο μόνος άλλος κάτοικος είναι ο εραστής σου, που ζει στην άλλη πλευρά, στη μόνη παραλία. Άνω Μεριά τη λέμε στους χάρτες, αυτός πάλι τη λέει Μαρίνα. Πράγματι, εκεί είναι η μαρίνα του νησιού. Κάθεται όλη μέρα εκεί, άεργος φυσικά. Δηλαδή η αλήθεια είναι πως έχει ανοίξει μια κάβα κρασιών για τους σκαφάτους του Αιγαίου. Θα γίνει, λέει, μεγάλη επιτυχία, από Μάη και μετά, που έρχονται οι Ιταλοί, θα δεις, λέει”.
“Δεν γνωρίζω καλά την πολιτεία σας. Την έχω -τρόπον τινά, σας έχω- επισκεφθεί γύρω στις τέσσερεις με πέντε φορές μόνο. Η συγκεκριμένη που θα αφηγηθώ ήταν από τις συντομότερες. Και προβαίνω στην αφήγηση τούτη επειδή μου το ζητήσατε επανειλημμένα, γνωρίζοντας πως δεν θα είναι οι σχέσεις μας ίδιες μετά από αυτήν. Αλλά έστω”.
Είκοσι ιστορίες με ανθρώπους, ζώα και πτηνά σε σκοτεινά τρίγωνα. Ιστορίες που τοποθετούν, αθόρυβα, μια νυχτερίδα στην τσέπη του αναγνώστη.

Διηγήματα, Νεφέλη, 2015, 121 σελ.

Η συνωμοσία της πυρίτιδας – Θοδωρής Ρακόπουλος

Είκοσι πέντε υβριδικά κείμενα σε τρεις ενότητες:
– Ανοίγοντας τα γράμματα του γείτονα
– Το ζωικό βασίλειο (του Ιουλίου Βερν)
– Χιλιαστές
Ανάμεσα στην πρόζα, την ποίηση, το δοκίμιο, τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, την αναδίφηση ανύπαρκτων αρχείων, τον αστικό μύθο, τη λογοτεχνική υπερδιακειμενικότητα, το επαναστατείν δια την θυμικής οδού, το βιβλικό παραλήρημα, τον μεσσιανισμό.
Ίσως ακούστηκαν σε κάποιο λεωφορείο, ίσως αναμεταδόθηκαν σε κάποιον διαδικτυακό τόπο, ίσως αποτέλεσαν αντικείμενο πολιτικής συζήτησης σε σεμινάρια ή καφενεία, ίσως τυπώθηκαν και μοιράστηκαν σε φυλλάδιο, ίσως ξεπήδησαν από το οργισμένο ελληνικό ίντερνετ.
Κείμενα που ψάχνουν κατάταξη – που λεν: δεν υπάρχουν αλήθειες. Υπάρχουν μόνο πειστικές ιστορίες.
Είκοσι πέντε κείμενα στην κάπως ψεκασμένη ατμόσφαιρα της κρίσης.

Ποίηση, Πεζά, Νεφέλη, 2014, 48 σελ.

Ορυκτό δάσος – Θοδωρής Ρακόπουλος

Ένα βιβλίο ποίησης σε δύο μέρη: Κοράλλια-Πυρομαχικά. Μυθολογία και πολιτική, αλλά και μύθοι χωρίς πόλεις. Μια ιστορία λίγο-πολύ σε συνέχειες, μια διακεκομμένη αφήγηση.
Κάποιοι ήρωες και γεγονότα: Κυκλωτικός χορός των σαμάνων, Ζηλανδοί, Κλειδιά, Τηλεσκόπια, ένας Μικρός Σκαντζόχοιρος, Συνοριοφύλακες, Δυναμίτες, Δρομείς, βρυκόλακες, φλαμανδοί πίνακες, γάμοι κι εμφύλιες πλατείες στη δυτική Μακεδονία, δάση πολλών ειδών, ουρανός νεκρός από άστρα και ήχους, μπαλλαρίνες να ποτίζουν αίμα στα ακροδάκτυλα, ένα ηλεκτρικό κορίτσι στο φεγγάρι, ένας γερακάρης στο βάθος της κάννης του κόσμου. Όπως λες, το κείμενο είναι γραμμικό, η γνώση του κόσμου τοπίο.
Ποιήματα, κυρίως σε πρόζα.

Ποίηση, Νεφέλη, 2013, 54 σελ.

Φαγιούμ – Θοδωρής Ρακόπουλος

κομμάτια από χαρτί, με αδρά
υδατογραφήματα, από ‘κείνα που κρατάμε
φυλακτικά στα πορτοφόλια μας. Για τούτο,
στο πουγγί βαστάω τα παρελθόντα από
εκτός κυκλοφορίας υλικό_ άγνωστές
μου γενεαλογίες, σημασίες παλιές:
αθόρυβα, όσο λουφάζουν στην ντουλάπα μου
(με εσωτερική θερμοκρασία από παλιές συναλλαγές).
Τα δειλινά ντύνομαι τη δουλειά μου και πηγαίνω,
κουβαλώντας τα στην ίδια τσέπη: κουδουνίζουνε,
ενώ ακολουθώ τον σκύλο γύρω από το φως
και τα αισθάνομαι: αόριστη νυχτερινή ηχώ…

Πρώτο Βραβείο Ποίησης Καλύτερου Βιβλίου Νέου Ποιητή – Συμπόσιο Ποίησης 2010
Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2011

Ποίηση, Μανδραγόρας, 2010, 29 σελ.