Τίτσα Πιπίνου

Το σπίτι με τις φοινικιές – Τίτσα Πιπίνου

Ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα-ψηφιδωτό που διατρέχει το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα και αφηγείται ιστορίες ανθρώπων των οποίων η ζωή παρασύρθηκε στη δίνη ιστορικών γεγονότων που συγκλόνισαν τον κόσμο.

Ρόδος, 1927. Όταν η οικογένεια του Φιλήμονα Σαλίβερου μεταναστεύει απ’ το μικρό άγονο νησί τους στη Ρόδο για να συνεχίσουν τα τρία παιδιά το σχολείο, κανείς τους δεν διανοείται τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στη ζωή τους.

Κάιρο, 1934. Η Μαρίνα, η όμορφη και περήφανη κόρη της οικογένειας Σαλίβερου, ταξιδεύει με προορισμό το Κάιρο για να μείνει στην εύπορη οικογένεια των θείων της. Εκεί θα γνωρίσει τον Ανδρέα Λίντον, έναν ανεξάρτητο και παθιασμένο με την περιπέτεια άνδρα, ο οποίος κατά τη διάρκεια του πολέμου θα γίνει ήρωας.

Η ιστορία των οικογενειών Σαλίβερου και Λίντον ορθώνεται με αξιοπρέπεια μπροστά στη ματαίωση των ονείρων τους, στις διαψεύσεις, στα πάθη, στις φιλοδοξίες και στις απώλειες κατά τα δύσκολα χρόνια της Ιταλοκρατίας –σαν τις δύο πανύψηλες φοινικιές που στέκονται αγέρωχες μπροστά στην παλιά έπαυλη, δίνοντας μια ψευδαίσθηση αρχοντιάς ανάμεσα στα ρημαγμένα φτωχόσπιτα της γειτονιάς.

Μυθιστόρημα, Κλειδάριθμος, 2021, 520 σελ.

Το κορίτσι του Αλεσάντρο – Τίτσα Πιπίνου

Ιταλική κατοχή Δωδεκανήσων, 1937. Τη διοίκηση αναλαμβάνει ο Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκι, ο σκληρότερος από την τετρανδρία του φασισμού στην Ιταλία. Η δεκαεπτάχρονη Άννα φεύγει απ’ το μικρό νησί της για τη Ρόδο, με σκοπό να δουλέψει δίπλα στη διάσημη Φραγκολεβαντίνα μοδίστρα της εποχής, τη μαντάμ Φλώρα. Θέλει με κάθε τρόπο να απαλλαγεί από τα δεσμά του τόπου της, την αυστηρή επιτήρηση της γιαγιάς της και τη μοίρα που την περιμένει.
Η ανάδειξη της Άννας ως καλύτερης μοδίστρας στα πιο ακριβά σαλόνια θα επισκιαστεί από τον παράνομο έρωτά της με τον Ιταλό μηχανικό Αλεσάντρο Κιοράντο. Μετά τη σύλληψη του Αλεσάντρο, η Άννα βιώνει την ταπείνωση από την τοπική κοινωνία και οδηγείται σ’ έναν συμβατικό γάμο. Στα χρόνια που περνούν τον θεωρεί νεκρό, όμως η μοίρα έχει άλλα σχέδια… Η βαθιά τους αγάπη θα ξεχαστεί από όλους αλλά ποτέ από τους ίδιους.

Μυθιστόρημα, Κλειδάριθμος, 2019, 576 σελ.

Ο ιππότης με το τριαντάφυλλο – Τίτσα Πιπίνου

Σε μια σκοτεινή περιπετειώδη εποχή, άγριων πολέμων, σπουδαίων πολέμαρχων και θρυλικών ηρώων, ένας νεαρός ιππότης καταφτάνει στο ξακουστό κάστρο της Ρόδου. Κατάγεται από θρυλική γενιά και στο στήθος του φοράει κάθε μέρα ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο. Αποφασισμένος να υπερασπιστεί την ελευθερία, ρίχνεται με αυταπάρνηση στη μάχη, απέναντι σε έναν από τους πιο τρομερούς στρατούς της Ιστορίας. Ένα μαγικό μεσαιωνικό παραμύθι που συνυφαίνει την Ιστορία με τον μύθο. Γιατί τι θα ήταν η ιστορία χωρίς τους θρύλους να τη συντροφεύουν, να εμπνέουν, να φωτίζουν, να χτίζουν με αισιοδοξία το μέλλον.
Η έκδοση συνοδεύεται από ένα επίμετρο στο οποίο παρουσιάζονται ο θρύλος, καθώς και η ιστορία για την παραμονή και η αποχώρηση των ιπποτών από το νησί της Ρόδου.
Eικονογράφηση: Βαγγέλης Παυλίδης

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Αιώρα, 2018, 64 σελ.

Το παλιό ξενοδοχείο – Τίτσα Πιπίνου

Όταν, στα πλαίσια της δουλειάς της, μια γυναίκα δημοσιογράφος και συγγραφέας θα βρεθεί στη Βιέννη, ένα τυχαίο γεγονός θα την κάνει να θυμηθεί το παρελθόν και έναν άνδρα που νόμιζε ότι είχε ξεχάσει. Έτσι αποφασίζει να αφηγηθεί την ιστορία τους.
Τον είχε συναντήσει, πολλά χρόνια πριν, στο μικρό ξενοδοχείο της οικογένειάς της, όταν αυτός εμφανίστηκε μια μέρα ως πελάτης. Ήταν ένας ανέμελος άνδρας που αναζητούσε δουλειά και απολαύσεις από τόπο σε τόπο, ενώ εκείνη ένα άγουρο κορίτσι που ονειρευόταν να ξεφύγει από τα στενά όρια του νησιού της.
Χάνονται γιατί κανείς δεν προσπαθεί να κρατήσει κοντά του τον άλλον.
Όταν θα συναντηθούν μετά από πολλά χρόνια, εκείνη θα έχει οικογένεια και θα έχει κατακτήσει το όνειρό της, ενώ εκείνος, ηλικιωμένος πια, ζει σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά της Αθήνας, μόνος μετά από μία πολυτάραχη ζωή.
Μια ιστορία που ξετυλίγεται μεταξύ Ρόδου, Αθήνας, Βιέννης και Πράγας, ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεχάσουν.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2016, 304 σελ.

Ζωή χωρίς φιλοδώρημα – Τίτσα Πιπίνου

Ο Ιάσονας Στεφανίδης, συνταξιούχος φιλόλογος, δεν περιμένει πια εκπλήξεις απ’ τη ζωή. Ο ξαφνικός θάνατος της γυναίκας του τον έφερε αντιμέτωπο για πρώτη φορά με τον εαυτό του. Οι μέρες του κυλούν ίδιες κι απαράλλαχτες στο νησί όπου ζει: πρωινός καφές στο καφενείο, απογευματινός στο καφεστιατόριο της παραλίας -αυστηρά μόνος. Μια ζωή χωρίς φιλοδώρημα, λιτή και αυστηρή, στερημένη από τις απλές χαρές.
Τώρα που δεν έχει αμφιβολία ότι οι μέρες που του απομένουν θα κυλήσουν μέχρι τέλους όμοιες και πληκτικές, γνωρίζει τη Νατάσα, μια Ρωσίδα που εργάζεται σκληρά στο απογευματινό του στέκι. Η συνάντησή τους θα αλλάξει τα δεδομένα…
Ένα τρυφερό μυθιστόρημα για το απροσδόκητο, τις αναθεωρήσεις και τις ανατροπές της ζωής.

Μυθιστόρημα, Ελληνικά Γράμματα, 2007, 148 σελ.

Το σ’ αγαπώ σε ξένη γλώσσα – Τίτσα Πιπίνου

Αύγουστος μήνας και ένα δημοφιλές θέρετρο. Εποχή ξέγνοιστων θερινών διακοπών. Ξενοδοχείο: Οι γαλάζιοι μύλοι.
Ανάμεσα στους παραθεριστές, μια γυναίκα μόνη περιμένει από στιγμή σε στιγμή έναν άντρα.
Εκείνη έρχεται από τον παγωμένο Βορρά.
Μόλις έχει αφήσει πίσω την καταχνιά του Λονδίνου, το άνετο σπίτι και την οικογένειά της.
Εκείνος προέρχετια από τον επιπόλαιο κόσμο των ανέμελων κυνηγών της χαράς και του δίχως κόστος έρωτα.
Θα περάσουν μια εβδομάδα μαζί.
Δεν θα χρειάζεται παρά μόνο το ημίφως και η μοναξιά ενός μικρού δωματίου για να υπάρχουν. Η γυναίκα έχει μεγάλη ανάγκη τούτο που της συμβαίνει να το συντηρεί στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής της και στο μυστήριο, για να συνεχίσει να υπάρχει όσο ακόμη θα υπάρχει. Είναι από αυτά που δεν θα άντεχαν να χάσουν τη μυστικότητά τους και το ξέρει.
Πάνω σε αυτόν τον καμβά θα πλεχτεί η ιστορία αυτών των δύο ανθρώπων από διαφορετικούς κόσμους, που κάθε χρόνο στη διάρκεια είκοσι ετών συναντώνται σε αυτό το νησί για να ζήσουν μαζί λίγες ημέρες.
Τούτο το βιβλίο είναι το χρονικό αυτών των συναντήσεων.

Νουβέλα, Άγκυρα, 2004, 96 σελ.

Παλιοί γάτοι, τρυφερά ποντίκια – Τίτσα Πιπίνου

Η ιστορία ξεκινά στις μέρες μας όταν μια ζωγράφος με λίγες αποσκευές και τα σύνεργα της ζωγραφικής της επιστρέφει στο πατρικό της σπίτι για να φροντίσει τις τελευταίες λεπτομέρειες της πώλησής του, μετά το θάνατο του πατέρα της.
Καθώς όμως οι μέρες κυλούν η μια μετά την άλλη, ένα επώδυνο ταξίδι στο παρελθόν της οικογένειάς της ξεκινά και ταυτόχρονα προς τη δική της αυτογνωσία και ελευθερία.
Ένα χρονικό όμως που έχει την αρχή του πολύ παλιά, τότε που ένα επτάχρονο κοριτσάκι στο τέλος καλοκαιριού του 1941 τραγούδησε για τους καλεσμένους κάποιου γάμου ένα τραγουδάκι της μόδας. Τίποτα περισσότερο δε θα συνέβαινε αν ανάμεσά τους δε βρισκόταν ένας νέος άντρας.
Σε αυτό το μυθιστόρημα παρακολουθούμε την πολυτάραχη ζωή των ηρώων του ανάμεσα σε Ρόδο, Ρώμη και Αθήνα.
Τις δύο όψεις μιας πόλης, την ειρηνική και άνετη της οδού Πλατάνων και την υποβαθμισμένη και βουερή της Καζέρμα Ρεγγίνα.
Καθώς και τη νοσταλγία της παιδικής ηλικίας μέσα από άγρια περιστατικά, αλλά και τρυφερά συνάμα.

Μυθιστόρημα, Άγκυρα, 2002, 244 σελ.

Γυναίκα της σκιάς – Τίτσα Πιπίνου

Ένα βιβλίο εμπνευσμένο από τη βίαιη πραγματικότητα που μέχρι και πριν λίγα χρόνια βίωναν οι κάτοικοι ενός απομακρυσμένου χωριού. Η μοίρα μιας γυναίκας όπου οι συνθήκες καθώς και τα απάνθρωπα έθιμα την έταξαν να ζει στο περιθώριο της ζωής. Εξορισμένη από την κοινότητα των ανθρώπων στην ερημιά, εκείνα τα δύσκολα χρόνια, χωρίς δικαίωμα στην ξεγνοιασιά, τη χαρά, τον έρωτα, το γάμο αλλά ούτε ακόμη και στις μικρές καθημερινές απολαύσεις που κάνουν όμορφη τη ζωή. Κι όμως θα έρθει η στιγμή που αυτή, η πιο ταπεινή, η πιο καταφρονημένη θα πατάξει τη μοίρα της και θα λάμψει με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο. Θα μεταμορφωθεί και θα γίνει όμορφη και θελκτική, γλυκιά και απαλή όταν κάποιος την κοιτάξει, την αγγίξει και την επιθυμήσει σαν τη γυναίκα που είναι. Αυτός δε θα είναι άλλος από τον πιο αρρενωπό άντρα του τόπου. Θα αξιωθεί το μεγάλο έρωτα και το πάθος. Είναι όμως παράλληλα και η ιστορία μιας άλλης γυναίκας που φεύγει από την πρωτεύουσα για να γλυτώσει το αδιέξοδο της ερωτικής της ζωής. Οι ιστορίες των δύο γυναικών θα αλληλοπλεχθούν μέσα από τούτη τη διήγηση. Το παρελθόν, οι μοίρες και οι εποχές τους θα συναντιούνται και θα απομακρύνονται δίχως και οι ίδιες να το γνωρίζουν.

Μυθιστόρημα, Άγκυρα, 2001, 140 σελ.

Ονειροπαγίδα – Τίτσα Πιπίνου

Η ιστορία ενός άντρα καθώς και η ιστορία της οικογένειάς του όπως ξετυλίγεται μέσα στα χρόνια που περνούν. Μα πάνω απ’ όλα η αγωνία και η προσμονή του για μια γυναίκα που δεν σταμάτησε ποτέ να περιμένει, από τότε που αυτή τον εγκατέλειψε για έναν άλλο άντρα που κανένας δεν είχε ξαναδεί στη γειτονιά τους. Η παρουσία ή η απουσία της έχει τελικά μεγαλύτερη σημασία για τον έρωτά του; Πώς γίνεται και η ίδια μας η επιθυμία και το όνειρο να μας παγιδεύσουν…

Μυθιστόρημα, Άγκυρα, 1999, 224 σελ.

Τέσσερις μέρες του Μάρτη – Τίτσα Πιπίνου

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1997, 173 σελ.

Για να θυμάσαι τη Λοΐδα – Τίτσα Πιπίνου

Μυθιστόρημα, Άγκυρα, 1997, 217 σελ.