Σπούδασε στην Ανώτερη Δραματική Σχολή “Βασίλης Διαμαντόπουλος”.
Την περίοδο αυτήν είναι φοιτητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δραστηριοποιείται σ’ όλο το φάσμα του θεάτρου· από την υποκριτική και τη σκηνοθεσία μέχρι τη συγγραφή και την έρευνα.
Έχει τιμηθεί με έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για τα ποιήματα “Δικαίωμα και Κατ’ επίφαση”.
Το “Λίκνο” είναι το πρώτο του βιβλίο.
Λίκνο – Τριαντάφυλλος Σιδερίδης
Από το “ΓΛΥΚΟΣ ΑΝΤΙΧΕΙΡΑΣ”
Τι ακανόνιστες γραμμές στο δέρμα
επιβάλλει η Στέρηση.
Δεν είναι πια πληγή
μα ζωγραφιά που ξεθυμαίνει.
Δες μέχρι πού φτάνει
το πείραμα της Αντοχής.
Πρώτα γενέθλια πριν λίγες μέρες.
Κι όμως· αδυνατώ να θυμηθώ
εκείνη τη συμφωνία.
Η συλλογή αποτελεί μια προσωπική καταβύθιση στην απόγνωση, μια μορφή βίας που μοιάζει να αυτοεπιβάλλεται, μια εμπύρετη καταγραφή του αδιεξόδου. Η ανά-δυση του συναισθήματος -ως μοναδική διέξοδος διαφυγής από την έλλειψη- και η αποτύπωση μιας προσπάθειας να διασώσει μια παραιτημένη ύπαρξη, που οδηγείται στην εξουθένωση.
Η Περιφρόνηση
θα περιφέρεται εκπρόθεσμα
όταν τα μαλλιά που χορεύουν
δε θα αποτελούν πια ορόσημο.
Μυρωδιές
δε θα βρέχουν μνήμες στο δωμάτιο.
Η σιωπή των ημερών
δε θα φέρει κανένα φως
κι όλα τα σημεία που κρύφτηκαν
θα αποποιηθούν τις ευθύνες τους.
Το κουφάρι του νεκρού
δε βιάζεται εύκολα.
Άγγελε.
Ποίηση, Ιωλκός, 2018, 48 σελ.
Λίκνο (2018), Ιωλκός
Πηγές: Biblionet, Ιωλκός