Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Αχ! Η ξενιτιά το χαίρεται
Τζιβαέρι μου
Το μοσχολούλουδό μου
σιγανά και ταπεινά
Αχ! Εγώ ήμουνα που το ‘στειλα
Τζιβαέρι μου
Με θέλημα δικό μου
σιγανά πατώ στη γη
Αχ! Πανάθεμά σε ξενιτιά
Τζιβαέρι μου
Εσέ και το καλό σου
σιγανά και ταπεινά
Αχ! Που πήρες το παιδάκι μου
Τζιβαέρι μου
και το ‘κανες δικό σου
σιγανά πατώ στη γη.
Στη Σμύρνη και την Πόλη τα χρόνια τα παλιά, μέσα σε ομορφοσκαλισμένες ξυλόγλυπτες κασέλες, οι νοικοκυράδες φύλαγαν τα “τζιβαέρια” τους, δηλαδή τα χρυσαφικά, τα διαμάντια τους και ότι άλλο πολύτιμο είχαν. Τζίβαέρι, λοιπόν, σημαίνει θησαυρός.
Το “Τζιβαέρι” είναι ένα παραδοσιακό, πονεμένο τραγούδι της ψυχής, με θέμα τον ξενιτεμό. Έχει προέλευση από τη Λέρο.
Ιστορεί το πολύτιμο τίμημα που πλήρωναν οι νησιώτισσες στη θάλασσα, στέλνοντας τα καλύτερα παιδιά τους, τα ιερά και τα όσια τους, να την υπηρετήσουν.
Έχαναν λοιπόν για πάντα το τζιβαερικό τους, αφού όποιος γνωρίσει τη θάλασσα, δύσκολα την ξεχνάει κι ακόμα πιο δύσκολα ξαναγίνεται στεριανός.
Related posts:
Ασπρα καράβια – Γιάννης Πουλόπουλος & Πένυ Ξενάκη
Εύα Μπάιλα – Αχ καημένη μου καρδιά
Δήμος Αναστασιάδης – Μη Χανόμαστε
Γιάννης Κότσιρας – Μη του μιλάτε του παιδιού
Αλκηστις Πρωτοψάλτη – Ιουλία
Νικηφόρος – Σαν αλήτης
Σεντόνι – Νίκος Στρατάκης
Στης εκκλησιάς την πόρτα – Μάνος Πυροβολάκης
Πέγκυ Ζήνα – Αγγελε μου
Λένα Ζευγαρά – Κάρμα