Ούρσουλα Λε Γκεν (1929-2018)

Ο Κόσμος του Ρόκανον – Ursula K. Le Guin

“Ο Κόσμος του Ρόκανον” είναι το πρώτο διήγημα της Ursula K. Le Guin, εκδόθηκε το 1966 και, όπως όλες οι ιστορίες της, έτσι κι αυτή παραμένει συναρπαστική και συγκινητική όπως και τότε. Από εδώ ξεπήδησε το σύμπαν όπου τοποθέτησε πάμπολλες από τις ιστορίες της στα χρόνια που ακολούθησαν, στον λεγόμενο “Κύκλο του Χάιν”. Το στοιχείο της περιπέτειας και της ηρωικής φαντασίας διαποτίζει το βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος και τα έντονα συναισθήματα των πρωταγωνιστών προβληματίζουν τον αναγνώστη θέτοντας ερωτήματα για την ύπαρξη, την αλήθεια και το ψέμα, το έλεος και την εκδίκηση. Η Le Guin μέσα από τον μεστό λόγο και την ευρηματική πλοκή, μας κάνει να ταυτιζόμαστε με τους ήρωές της και αποκαλύπτει όλα τα χαρακτηριστικά της γραφής της που την κατέταξαν στην ελίτ των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας.
Η Le Guin γράφει για τον ανυπεράσπιστο άνθρωπο που έχει αποδομηθεί από τις καταστρεπτικές δυνάμεις της κοινωνίας, της τεχνολογίας, της πολιτικής και της οικονομίας και που παλεύει με σθένος να παραμείνει όρθιος.

Ο Πλανήτης της Εξορίας – Ursula K. Le Guin

“Ο Πλανήτης της Εξορίας” εκδόθηκε το 1966 και είναι το δεύτερο διήγημα στον “Χαϊνικό Κύκλο”, την περίφημη σειρά αυτοτελών ιστοριών που εκτυλίσσονται στο πλανητικό σύστημα που δημιούργησε η Ursula Le Guin και χαρακτηρίζονται από κοινό υπόβαθρο και σαφείς συσχετισμούς.
Στο συγκεκριμένο βασικό θέμα αναδεικνύεται η υποχρεωτική συμβίωση διαφορετικών ειδών και πολιτισμών σε έναν αφιλόξενο τόπο, καθώς και τα ζητήματα που προκύπτουν από την επικοινωνία θεμελιωδώς διαφορετικών συστημάτων. Η Le Guin με γλαφυρή γλώσσα και περίτεχνη αφήγηση παρουσιάζει διαφορετικές κοινωνικές δομές και απόψεις -ακόμα και ικανότητες- με σεβασμό και διάθεση κατανόησης, χωρίς να παραβλέπει την πραγματικότητα, τις εντάσεις και τα μίση.

Η πόλη των ψευδαισθήσεων – Ursula K. Le Guin

… Ο Φαλκ, όπως και ο αναγνώστης, δεν μπορεί ποτέ να είναι σίγουρος μέχρι το τέλος του μυθιστορήματος για το αν όσα βλέπει, ακούει και μαθαίνει είναι αλήθεια ή ψέμα και συχνά μέσα στην ιστορία αλλάζει γνώμη για το τι είναι πραγματικό και τι ψεύτικο. Αν και μικρό σε μέγεθος, το μυθιστόρημα περιέχει ουσία και ιδέες που άλλοι συγγραφείς θα ανέπτυσσαν σε πολλές εκατοντάδες σελίδες. Όπως πάντα, η λε Γκεν όχι μόνο μας κάνει να συμπάσχουμε με τους ήρωές της, αλλά και να νιώθουμε πως παρακολουθούμε μια πραγματική ιστορία και όχι μια συγγραφική επινόηση. Η Πόλη των Ψευδαισθήσεων είναι ένα πραγματικά κλασικό και αξεπέραστο μυθιστόρημα.

Το αριστερό χέρι του σκοταδιού – Ursula K. Le Guin

Σ’ ένα μακρινό και άφατο μέλλον, σ’ έναν πλανήτη απόμακρο από τους μητροπολιτικούς κόσμους του ανθρώπινου είδους (δηλαδή, εδώ και σήμερα!), ένα εξελικτικό παρακλάδι της φυλής μας έχει ακολουθήσει τους δικούς του δρόμους. Κι εκεί, στο μοιραίο σταυροδρόμι της συνάντησης, ενώ ο αδελφός κόσμος φαίνεται να λαμβάνει με το ένα χέρι την τεχνολογική πρόοδο που του προσφέρει η επιστημονικά προηγμένη ανθρωπότητα, στην πραγματικότητα καταλήγει να προσφέρει με τη σειρά του, στο σύνολο της Οικουμένης, μια διαφορετική αλλά απτή αντίληψη της ολότητας και του συγκερασμού των αντιθέτων.
Πολυβραβευμένο διεθνώς διήγημα Ε.Φ. πάνω σ’ ένα από τα ισχυρότερα ταμπού της ανθρώπινης φύσης: εκείνη του άλλου μας μισού, της κρυμμένης ετεροπολικής όψης της υπόστασής μας. Ατμοσφαιρικό και πολυεπίπεδο, με διάχυτη τη μαγική σκέψη.

Το μάτι του ερωδιού – Ursula K. Le Guin

Ο βάρβαρος και χωρίς νόμους πλανήτης, που χρησιμεύει ως φυλακή και τόπος εξορίας, ονομάζεται Βικτόρια. Οι εξόριστοι που φτάνουν σ’ αυτόν αποκαλούνται Άνθρωποι της Ειρήνης και αναγκάζονται να υποταχθούν στη δεσποτεία των Κακούργων της Πόλης. Βασανισμένοι απ’ αυτούς κοντεύουν κάποια στιγμή να ξεχάσουν τις αρχές τους, να καταπατήσουν τους όρκους τους και να χύσουν ακόμα και αίμα, προκειμένου να απελευθερωθούν απ’ τους δυνάστες τους. Και τότε μια γενναία γυναίκα της Πόλης, η Λουζ, εγκαταλείποντας τον ίδιο τον πατέρα της αναλαμβάνει να οδηγήσει τους Ανθρώπους της Ειρήνης σε μια γεμάτη κινδύνους περιπλάνηση, που θα καταλήξει στη δημιουργία ενός κόσμου ελπίδας.

Η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος – Ursula K. Le Guin

Η Ούρσουλα Λε Γκεν είναι από τις πιο χαρισματικές συγγραφείς ε.φ. αλλά και από τις πιο σημαντικές μορφές της σύγχρονης λογοτεχνίας. Έχει τιμηθεί πολλές φορές με τα κορυφαία βραβεία του είδους Hugo και Nebula, αλλά και με το National Book Award. Το 2003 ανακηρύχθηκε Grand Master, η ύψιστη διάκριση για ένα συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας. Σ’ αυτό τον τόμο βρίσκονται δυο απ’ τις καλύτερες νουβέλες της που εστιάζουν θεματικά στον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Η διήγηση της σύγκρουσης του επεκτατικού, αδυσώπητα κερδοσκοπικού γήινου πολιτισμού με τους ιθαγενείς ενός πλανήτη – αποικία (στη “Λέξη για το Δάσος. . .”) οι οποίοι ζουν σε αρμονία με το περιβάλλον και τον εαυτό τους, της απέφερε το βραβείο Hugo του 1973.

Το Έπος της Γαιοθάλασσας 1: Ο μάγος του αρχιπελάγους – Ursula K. Le Guin

Το νησί Γκοντ, ένα μοναχικό βουνό που η κορυφή του υψώνεται ένα μίλη πάνω από τη φουρτουνιασμένη Βορειοανατολική Θάλασσα, είναι ένας τόπος φημισμένος για τους μάγους του. Από τις πόλεις στα οροπέδιά του κι από τα λιμάνια στους σκοτεινούς, στενούς του κόλπους, πολλοί Γκοντιανοί έφυγαν για να υπηρετήσουν τους Άρχοντες του Αρχιπελάγους, στις πόλεις τους σαν μάγοι ή μάγιστροι, ή για ν’ αναζητήσουν την περιπέτεια σαν περιπλανώμενοι γητευτές από νησί σε νησί σε όλη τη Γαιοθάλασσα.
Από αυτούς λέγεται ότι ο μεγαλύτερος, σίγουρα ο πιο πολυταξιδεμένος, ήταν ο άντρας που τον έλεγαν Κίρκο, που στις μέρες του έγινε και Άρχοντας των Δράκων και Αρχιμάγιστρος. Τη ζωή του αφηγούνται τα “Κατορθώματα του Γκεντ” και πολλά τραγούδια, αλλά τούτη εδώ δεν είναι μια ιστορία για την εποχή που δεν είχε γίνει ακόμα διάσημος, πριν γραφτούν τα τραγούδια.

Το Έπος της Γαιοθάλασσας 2: Οι τάφοι του Ατουάν – Ursula K. Le Guin

“Τενάρ, αυτή τη στιγμή κρατών την οροφή πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Κρατώ τους τοίχους για να μη μας κλείσουν μέσα τους. Κρατώ το έδαφος για να μην ανοίξει κάτω από τα πόδια μας. Αυτό το κάνω διαρκώς από τότε που περάσαμε το λάκκο όπου περίμενε ο υπηρέτης τους. Αν εγώ μπορώ να απομακρύνω το σεισμό, εσύ φοβάσαι να συναντήσεις μιαν ανθρώπινη ψυχή μαζί μου: Εμπιστέψου με, όπως σε εμπιστεύτηκα! Έλα μαζί μου τώρα”.
Προχώρησαν μπροστά.
Η ατέλειωτη σήραγγα άνοιξε. Η αίσθηση περισσότερου αέρα τους συνάντησε, σαν μια μεγέθυνση του σκοταδιού. Είχαν μπει στη μεγάλη σπηλιά κάτω από τις ταφόπετρες. Άρχισαν να κάνουν τον κύκλο της, κατά μήκος του δεξιού τοιχώματος. Η Τενάρ είχε κάνει μόνο μερικά βήματα όταν σταμάτησε. “Τι είναι;” μουρμούρισε, και η φωνή της μόλις που έβγαινε μέσα από τα δόντια της. Υπήρχε ένας θόρυβος στην νεκρή, πελώρια μαύρη φυσαλίδα αέρα: μια τρεμούλα ή δόνηση, ένας ήχος που τον ακούς με το αίμα και τον νιώθεις στα κόκαλα. Οι σκαλισμένοι από τον χρόνο τοίχοι κάτω από τα δάχτυλα της πάλλονταν, πάλλονταν.
“Προχώρα”, είπε η φωνή του άντρα, στεγνή και πιεσμένη.
“Βιάσου, Τενάρ”.

Το Έπος της Γαιοθάλασσας 3: Η πιο μακρινή ακτή – Ursula K. Le Guin

Οι δράκοι είχαν πετάξει ψηλά, και διέγραφαν κύκλους ψηλά στον αέρα σαν τους γύπες. Ούτε ένας τους δεν εφόρμησε ξανά στη βάρκα. Μερικές φορές φώναζαν ο ένας στον άλλον, με ψιλές και δυνατές φωνές μέσα στις ριπές του ανέμου, αλλά αν υπήρχαν λέξεις σ’ αυτές τις κραυγές ο Άρεν δεν μπορούσε να τις ξεχωρίσει. Η βάρκα έκανε το γύρο ενός κοντού ακρωτηρίου, κι ο Άρεν είδε στην ακτή κάτι που για μια στιγμή νόμισε ότι ήταν ένα ερειπωμένο κάστρο. Ήταν ένας δράκος. Το ένα μαύρο φτερό ήταν λυγισμένο από κάτω του, και το άλλο απλωμένο πελώριο πάνω στην άμμο και μέσα στο νερό, έτσι που το πήγαιν’ έλα των κυμάτων το κουνούσε λιγάκι πέρα-δώθε σε μια παρωδία πετάγματος. Το μακρύ φιδίσιο κορμί κειτόταν σ’ όλο του το μήκος πάνω στα βράχια και την άμμο. Το ένα μπροστινό πόδι έλειπε, η αρματωσιά και σάρκα είχαν ξεσκιστεί από την μεγάλη καμάρα των πλευρών, και η κοιλιά ήταν ανοιγμένη, τόσο που η άμμος για πολλά μέτρα γύρω της ήταν μαυρισμένη απ’ το δηλητηριώδες δρακίσιο αίμα. Όμως το πλάσμα ζούσε ακόμα. Τόσο μεγάλο είναι το απόθεμα της ζωής των δράκων, που μόνο ένα ίσο απόθεμα μαγείας μπορεί να τους σκοτώσει γρήγορα. Τα χρυσοπράσινα μάτια ήταν ανοιχτά, και καθώς η βάρκα έπλεε δίπλα, το λιπόσαρκο, πελώριο κεφάλι κινήθηκε λιγάκι, και μ’ ένα σφυριχτό κροτάλισμα ατμός ανάμικτος με στάλες αίματος ανάβλυσε από τα ρουθούνια του. “Συνηθίζουν να. . . τρώνε ο ένας τον άλλον;” “Όχι. Όχι περισσότερο από εμάς. Έχουν τρελαθεί. Τους πήραν τη μιλιά”.

Το Έπος της Γαιοθάλασσας 4: Τεχανού – Ursula K. Le Guin

Κειτόταν σαν νεκρός, αλλά δεν ήταν νεκρός. Πού ήταν; από τι είχε περάσει; εκείνη τη νύχτα, στο φως της φωτιάς, η Τενάρ τού έβγαλε τα λεκιασμένα, φθαρμένα, σκληρά απ’ τον ιδρώτα ρούχα. Τον έπλυνε και τον άφησε ξαπλωμένο γυμνό ανάμεσα στο λινό σεντόνι και την κουβέρτα από απαλό, βαρύ κατσικίσιο μαλλί. Αν και κοντός και λεπτοκαμωμένος άντρας, κάποτε ήταν συμπαγής, δυνατός· τωρα ηταν αδυνατος σα να είχε λιώσει ώς το κόκκαλο, φθαρμένος, εύθραυστος. Ακόμα και οι ουλές που αυλάκωναν τον ώμο και την αριστερή πλευρά του προσώπου του από τον κρόταφο ώς το σαγόνι έμοιαζαν να έχουν μικρύνει, να ‘χουν ασπρίσει. Και τα μαλλιά του ήταν γκρίζα. Έχω βαρεθεί να πενθώ, σκέφτηκε η Τενάρ. Βαρέθηκα το πένθος, βαρέθηκα τη θλίψη. Δεν θα λυπηθώ γι’ αυτόν! Δεν ήρθε σ’ εμένα πάνω στον δράκο; Κάποτε σκόπευα να τον σκοτώσω, σκέφτηκε. Τώρα θα τον κάνω να ζήσει, αν μπορέσω. Τότε τον κοίταξε με μια πρόκληση στα μάτια, χωρίς οίκτο. “Ποιος απ’ τους δυο μας έσωσε τον άλλον από τον Λαβύρινθο, Γκεντ;”.

Το Έπος της Γαιοθάλασσας 5: Ιστορίες απο τη Γαιοθάλασσα – Ursula K. Le Guin

Δέκα χρόνια μετά το Τεχανού, η Ούρσουλα Λε Γκεν επισκέπτεται ξανά τον κόσμο της Γαιοθάλασσας, για ν’ ανακαλύψει ότι πολλά πράγματα εκεί έχουν αλλάξει. Το αποτέλεσμα είναι πέντε αυτοτελείς ιστορίες που εξερευνούν περισσότερο και επεκτείνουν την ιστορία του Αρχιπελάγους.
Ξεκινώντας με μια νουβέλα που διαδραματίζεται σε μια σκοτεινή, ταραχώδη εποχή κάπου τριακόσια χρόνια πριν από το πρώτο βιβλίο του Έπους της Γαιοθάλασσας, μας διηγείται πώς ιδρύθηκε και εδραιώθηκε η Σχολή των Μάγων στο Νησί του Ροκ και πώς πήραν μορφή τα έθιμα και οι θεσμοί του Αρχιπελάγους.
Συνεχίζει με μια μαγευτική ερωτική ιστορία που, όπως όλες άλλωστε, θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε, οποτεδήποτε· μια προτροπή ν’ ακολουθούμε τον δρόμο της καρδιάς μας.
Μας μεταφέρει στο νησί που γεννήθηκε ο Γκεντ, ο τελευταίος Αρχιμάγιστρος της Γαιοθάλασσας, όπου μαθαίνουμε πώς ο δάσκαλος του ο Ογκήον, μαζί με τον δικό του δάσκαλο, σταμάτησαν τον μεγάλο σεισμό.
Σε μια ιστορία από τα σύντομα αλλά περιπετειώδη χρόνια που ο Γκεντ ήταν Αρχιμάγιστρος της Γαιοθάλασσας, μας δείχνει πώς η ευτυχία μπορεί να βρεθεί στην ταπεινότητα, μακριά από την επιθυμία για εξουσία. Τέλος, σε μια νουβέλα που συμπληρώνει αυτή την αρμονική αφηγηματική μαντάλα, αρχίζει να διαφαίνεται ένας τρόπος για την συμφιλίωση των ανθρώπων με τους μυστηριώδεις δράκους της Γαιοθάλασσας, μια ελπίδα για το γιάτρεμα του πληγωμένου κόσμου του Αρχιπελάγους.
Με την προσθήκη ενός εθνογραφικού δοκιμίου για την ιστορία, τους λαούς, τις γλώσσες, την λογοτεχνία και την μαγεία της Γαιοθάλασσας, το βιβλίο γίνεται ένα νέο παράθυρο σ’ έναν ωκεανό νοήματος και μύθου. Ανοίξτε το, και θα νιώσετε να φυσούν από μέσα του μαγικοί άνεμοι, άνεμοι σοφίας, ισχυροί όσο κι ο Γκεντ στα χρόνια της νιότης του.

Το Έπος της Γαιοθάλασσας 6: Ο άλλος άνεμος – Ursula K. Le Guin

Ο Άλντερ ο γητευτής φοβάται να κοιμηθεί. Ονειρεύεται τη χώρα του θανάτου, τη γυναίκα του που πέθανε νέα και λαχταρά να γυρίσει κοντά του τόσο πολύ, που τον φίλησε πάνω από τον χαμηλό πέτρινο τοίχο που χωρίζει τον κόσμο μας από την Άγονη Γη – εκεί που το χορτάρι είναι ξερό, τ’ αστέρια είναι ακίνητα και οι εραστές συναντιούνται χωρίς ν’ αναγνωρίζει ο ένας τον άλλον. Οι νεκροί τραβούν τον Άλντερ τη νύχτα. Μέσ’ απ’ αυτόν μπορούν να ελευθερωθούν και να εισβάλουν στην Γαιοθάλασσα. Ο Άλντερ ζητά τη συμβουλή του Γκεντ, άλλοτε Αρχιμάγιστρου. Ο Γκεντ τον στέλνει στην Τενάρ, την Τεχανού και τον νεαρό βασιλιά στη Χάβνορ. Εκεί τους συναντά η Ίριαν με τα κεχριμπαρένια μάτια, ένας ισχυρός δράκος που μπορεί να πάρει τη μορφή γυναίκας, κι όλοι μαζί ξεκινούν για ν’ αντιμετωπίσουν την απειλή στο Μετακινούμενο Άλσος στο Ροκ.

Ο Αναρχικός των Δύο Κόσμων – Ursula K. Le Guin

“Αν θέλεις εγκληματίες, φτιάξε νόμους, αν θέλεις κλέφτες, φτιάξε ιδιοκτήτες”…
“Ο Αναρχικός των Δύο Κόσμων”, ένα από τα ωραιότερα πολιτικά μυθιστορήματα, και – ευτυχώς – όχι μόνο, αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες μελέτες της Πολιτικής στο χώρο της Επιστημονικής Φαντασίας και παράλληλα είναι μια ενδιαφέρουσα μελέτη της εξέλιξης της σκέψης ενός επιστήμονα. Από πλευράς ιδεών είναι η μέγιστη δουλειά της συγγραφέως· η μπρεχτική αποστασιοποίηση που παρατηρείται σε πολλά μέρη του έργου, υποβοηθά ακόμα περισσότερο τον αναγνώστη στην ψύχραιμη εκτίμηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει. “Ο Αναρχικός των Δύο Κόσμων” θεωρείται η κορυφή ολόκληρης της Χαϊνιανής Σειράς και ένα μείζον έργο τέχνης. (Μάκης Πανώριος)
“Η Le Guin είναι υπέροχη στο να προκαλεί τους αναγνώστες σε ένα ταξίδι έξω από το γνωστό κόσμο των αισθήσεων. Ο φανταστικός κόσμος της είναι συγχρόνως γήινος και κατανοητός”. (The Times)
Η φανταστική ιστορία του ανθρώπου που αναζητά την ουτοπία.

Χρονικά της Δυτικής Ακτής 1: Το Χάρισμα – Ursula K. Le Guin

Το Χάρισμα είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας Χρονικά της Δυτικής Ακτής και τοποθετείται στα υψίπεδα ενός φανταστικού και απομονωμένου κόσμου.
Ο Όρικ και η Γκράι έχουν μεγαλώσει μαζί σε γειτονικά φέουδα σχεδόν σε ημιάγρια κατάσταση. Οι άνθρωποι στα φέουδα είναι σαν τη γη τους: τραχείς, άγριοι και περήφανοι· σε μια διαρκή διαμάχη με τους γείτονές τους, κάνουν επιδρομές για ν’ αρπάξουν βοοειδή, να αιχμαλωτίσουν δουλοπάροικους ή να μεγαλώσουν την ιδιοκτησία τους.
Το μόνο που διατηρεί μια εύθραυστη ειρήνη μεταξύ τους είναι το “χάρισμα”, άλλοτε καταστροφικό κι άλλοτε επικίνδυνο. Οι Μπαρ μπορούν να καλούν τα ζώα. Οι γυναίκες του Κόρντεμαντ μπορούν να τυφλώσουν κάποιον ή να τον κάνουν να χάσει την ακοή ή την ομιλία του. Ο μπράντορ Όγκι του Ντράμαντ έχει το χάρισμα του αργού μαρασμού. Το χάρισμα των Κάσπρο, όμως, είναι ταυτόχρονα το καλύτερο και το χειρότερο: το χάρισμα της εξολόθρευσης.
Ο Όρικ και η Γκράι αρνούνται να χρησιμοποιήσουν το χάρισμά τους για να βλάψουν τους άλλον με αποτέλεσμα την περιθωριοποίησή τους και την αναζήτηση της δικής τους μοναδικής πορείας μες στον κόσμο.
Σε αυτό το καλογραμμένο μυθιστόρημα η Ursula Le Guin μας μιλάει για την άγρια περηφάνια της δύναμης, τη σκληρότητα της ενηλικίωσης και τη δυσκολία να εντοπίσεις μες στο σκοτάδι του κόσμου το δώρο του φωτός.

Λαβίνια – Ursula K. Le Guin

Ένα ταξίδι στον χρόνο δίχως διαστημόπλοιο, δίχως μηχανή του χρόνου. Η διάσημη Αμερικανίδα συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας στρέφει την προσοχή της στη Λαβίνια, έναν δευτερεύοντα χαρακτήρα στην Αινειάδα του Βιργιλίου. Η κόρη του βασιλιά Λατίνου ήταν μια ασυνήθιστα σιωπηλή παρουσία στην Αινειάδα, παρότι κόντεψε να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος όταν ο Αινείας μονομάχησε για χάρη της με τον Τούρνο.
Η Λε Γκεν όμως αποφάσισε να τη βγάλει από τη λογοτεχνική αφάνεια δίνοντάς της φωνή, και εισχώρησε στον μυθικό κόσμο της Λαβίνια, ξαναπλάθοντας τον μύθο και την Ιστορία. Η Λαβίνια της Λε Γκεν είναι μια γυναίκα που με πείσμα και αποφασιστικότητα προσπαθεί να θέσει τους όρους της μέσα στο ανδροκρατούμενο περιβάλλον.

Τα γενέθλια του κόσμου και άλλες ιστορίες – Ursula K. Le Guin

Φανταστείτε έναν πλανήτη στον οποίο οι γυναίκες έχουν την απόλυτη οικονομική και πολιτική εξουσία, και οι άνδρες ζουν απομονωμένοι σαν καλοζωισμένοι και πολύτιμοι επιβήτορες – κι έναν άλλο στον οποίο ο κάθε άνθρωπος αλλάζει φύλο κατά διαστήματα, κι έναν ακόμα στον οποίο οι αναγνωρισμένοι γάμοι γίνονται από τέσσερα άτομα, δυο άνδρες και δυο γυναίκες, με συγκεκριμένες σεξουαλικές υποχρεώσεις και απαγορεύσεις ανάμεσά τους! Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο λευκοί εργάζονται ως δούλοι σε φυτείες μαύρων, κι έναν ακόμα όπου τα μέλη μιας και μοναδικής οικογένειας λατρεύονται ως απόλυτοι θεοί!
Η φαντασία της Ούρσουλα λε Γκεν, της διάσημης και πολυβραβευμένης συγγραφέως, δεν έχει όρια, και η ανθολογία αυτή περιλαμβάνει μερικά από τα καλύτερα διηγήματά της, καθώς και την εκπληκτική νουβέλα “Χαμένοι παράδεισοι”, που περιγράφει την οδύσσεια γενεών ολόκληρων ανθρώπων που ταξιδεύουν με ένα πελώριο διαστημόπλοιο, προσπαθώντας να φτάσουν έναν νέο κατοικήσιμο πλανήτη.
Όχι μόνο η πένα της Λε Γκεν γκρεμίζει όλα τα γνωστά κοινωνικά ταμπού, αλλά κατορθώνει να δημιουργεί για τους ήρωές της καινούργια, που ο αναγνώστης ούτε καν θα μπορούσε να διανοηθεί!

Συγχώρεση και προδοσίες – Ursula K. Le Guin

Είναι ένα από τα πιο όμορφα, τρυφερά, και πολιτικά βιβλία της Ούρσουλα Λε Γκεν. Μιλάει για την αγάπη και μιλάει για απελευθέρωση: την απελευθέρωση των υπόδουλων σε μια κοινωνία άγριας εκμετάλλευσης, και την απελευθέρωση των γυναικών, ως διπλά υπόδουλων.
Μιλάει για τη φιλία, τον έρωτα, την αφοσίωση, τη συγχώρεση. Και παρ’ όλο που όλα αυτά φαίνονται να συμβαίνουν στον Πλανήτη Βερέλ, και στην αποικία του, τον Πλανήτη Γεοβέ, εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη, στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένας καθρέφτης της γήινης ιστορίας και των γήινων παθών.
Η Ούρσουλα Λε Γκεν δεν είναι μόνο μια κορυφαία συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας. Είναι από τις γυναίκες που άφησαν ανεξίτηλο σημάδι στην εποχή μας, στοχαστής με πλατιά καλλιέργεια και ένα εξαιρετικά φωτεινό μυαλό.
Σ’ αυτό το βιβλίο περιέχονται τέσσερις νουβέλες που αποτελούν μια θεματική και αφηγηματική ενότητα. Έχουν τιμηθεί με τις διακρίσεις: “Theodor Sturgeon Award” 1995, “Asimov’s Readers” Award 1995, “Locus Readers Award”, 1996.

Τα άγρια κορίτσια και άλλα – Ursula K. Le Guin

Στο βιβλίο αυτό ξαναδουλεύει ένα πολύ όμορφο βραβευμένο διήγημα της, στο οποίο μας διηγείται την ιστορία δυο κοριτσιών που προέρχονται από την κάστα του λαού του χώματος, που έχουν πιαστεί όμηροι μιας άλλης κάστας, σε μια κοινωνία σπαθιού και μεταξιού. Μας διηγείται την αποφασιστικότητα τους στη διεκδίκηση της δυνατότητας δημιουργίας ενός χώρου δικαιοσύνης ακόμα και εκεί που κάτι τέτοιο δείχνει παντελώς ανέφικτο.
Το βιβλίο περιλαμβάνει δυο δημόσιες παρεμβάσεις της.
Η πρώτη έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στον αγγλόφωνο κόσμο μιας και ασκεί κριτική στη βιομηχανία των εκδόσεων μέσα στον καπιταλισμό.
Η δεύτερη παρέμβαση είναι χαρακτηριστική της θεματολογίας της Λε Γκεν που, σε λογοτεχνικό επίπεδο, συνέβαλε στην ανάδειξη των ζητημάτων φύλου και την καθιέρωσε σε κατεξοχήν εκπρόσωπο και φορέα μιας γενιάς συγγραφέων που έφεραν την κοινωνική κριτική στο προσκήνιο της φαντασίας.
Τέλος, περιλαμβάνεται μια ακυκλοφόρητη και όχι ιδιαίτερα συνηθισμένη στον τρόπο της συνέντευξη.

Οι Ραψωδοί της Γνώσης – Ursula K. Le Guin

Πώς κατέληξα να γράψω τους «Ραψωδούς της Γνώσης»; Οπως συμβαίνει συχνά στα βιβλία μου, ο σπόρος του μυθιστορήματος αυτού βρίσκεται στο Ταοϊσμό, μόνο που αυτή τη φορά δεν προήλθε από τα αρχαία κείμενα αλλά από την πρόσφατη ιστορία. Ο πρόεδρος Μάο κατεδίωξε τον Ταοϊσμό και τον εξόρισε από την Κίνα ή τον ανάγκασε να κρυφτεί, καταστρέφοντας έτσι, μέσα σε δύο δεκαετίες, μια πνευματική παράδοση τριών χιλιάδων ετών. Η φαντασία μου, προσπαθώντας να συλλάβει αυτή τη σιωπηλή τερατωδία, άρχισε να τη μεταθέτει και να την μεταμορφώνει σε μυθιστόρημα. Ετσι, η εξιστόρηση της ιστορίας έγινε κεντρική ιδέα του ίδιου του μυθιστορήματος. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και οι φονταμενταλιστικές θρησκείες αποσκοπούν στο ίδιο πράγμα. Στο ν’ αντικαταστήσουν, δηλαδή, την αναζήτηση της αλήθειας μ’ ένα δόγμα που δεν ανέχεται αμφισβητήσεις και τιμωρεί όποιους κάνουν ερωτήσεις ή έχουν απορίες. Μόλο που ο φανταστικός κόσμος των «Ραψωδών της Γνώσης» και τα ιδιαίτερα έθιμα που περιγράφονται σ’ αυτόν δεν έχουν καμία σχέση με την αρχαία ή τη σύγχρονη Κίνα, τόσο η κοινωνία του όσο και η «μελλοντική Γη», απ’ την οποία προέρχεται η ηρωίδα μου, καταλήγουν ν’ αντιπροσωπεύουν ορισμένες πολιτικές και θρησκευτικές τάσεις, καθώς και πάθη που διατρέχουν τη δική μας τη γη, τώρα στην αλλαγή της χιλιετίας. Στη μυθοπλασία, το μέλλον είναι συνήθως ένας τρόπος για να κοιτάζει κανείς το παρόν.

Το ρόδο των ανέμων – Ursula K. Le Guin

Βόρεια προς την Ορσίνια και τα όρια μεταξύ τρέλας και πραγματικότητας… νότια προς την Ανταρκτική μαζί με τρεις κυρίες από τη Χιλή… δυτικά, για να ανακαλύψει μια μαγεμένη άρπα και τη χώρα που συνορεύει απ’ τη μία με τη ζωή και από την άλλη με το θάνατο…κι ίσια μπροστά προς όλες τις κατευθύνσεις, και προς αυτές που δείχνει η πυξίδα και προς αυτές που δε δείχνει. Είκοσι καταπληκτικά διηγήματα από τη φημισμένη Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν, τα οποία μας μεταφέρουν σε κόσμους όπου κυριαρχεί ο πόθος και η μαγεία, η γοητεία και η καταστροφή.

Οι φτερόγατες – Ursula K. Le Guin

Οι φτερόγατες είναι το πρώτο μέρος μιας σειράς ιστοριών με ήρωες τα φτερωτά αδελφάκια μιας γατοοικογένειας. Μεσ’ από τις συναρπαστικές περιπέτειες των φτερόγατων, η συγγραφέας ζωντανεύει με τον ιδιαίτερο τρόπο της την πραγματικότητα και τον σφυγμό της εποχής μας και εκφράζει το όραμά της, που είναι η αρμονική και ισορροπημένη όλων των όντων του σύμπαντος.
Ένα υπέροχο βιβλίο που θα εντυπωσιάσει όλους τους μικρούς αναγνώστες.

Οι φτερόγατες επιστρέφουν – Ursula K. Le Guin

«Οι φτερόγατες επιστρέφουν» είναι το δεύτερο μέρος μιας σειράς ιστοριών με ήρωες τα φτερωτά αδελφάκια μιας γατοοικογένειας. Μεσ’ από τις συναρπαστικές περιπέτειες των φτερόγατων, η συγγραφέας ζωντανεύει με τον ιδιαίτερο ευαίσθητο τρόπο της την πραγματικότητα και το σφυγμό της εποχής μας και εκφράζει το όραμά της, που είναι η αρμονική και ισορροπημένη συμβίωση όλων των όντων του σύμπαντος. Ένα υπέροχο βιβλίο που θα εντυπωσιάσει όλους τους μικρούς αναγνώστες.

Ο Υπέροχος Αλέξανδρος και οι φτερόγατες – Ursula K. Le Guin

«Ο Υπέροχος Αλέξανδρος και οι φτερόγατες» είναι το τρίτο βιβλίο μιας σειράς ιστοριών με ήρωες τα φτερωτά αδελφάκια μιας γατοοικογένειας. Μεσ’ από τις συναρπαστικές περιπέτειες των φτερόγατων, η συγγραφέας ζωντανεύει με τον ιδιαίτερο ευαίσθητο τρόπο της την πραγματικότητα και τον σφυγμό της εποχής μας και εκφράζει το όραμά της, που είναι η αρμονική και ισορροπημένη συμβίωση όλων των όντων του σύμπαντος.
Ένα υπέροχο βιβλίο που θα εντυπωσιάσει όλους τους μικρούς αναγνώστες.

Η μέρα της συγχώρεσης – Ursula K. Le Guin

Η Ούρσουλα Λε Γκεν είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Το σεξ και ο σεξισμός, η πολιτιστική αποξένωση, οι κοινωνικές δομές, είναι στο επίκεντρο των προβληματισμών της και το έργο της αποτελεί, πέρα από τη μαγεία της αφηγηματικής της επιδεξιότητας, ένα κοινωνικό σχόλιο, βαθύτατης οξυδέρκειας. Έχει τιμηθεί με όλα τα μεγάλα βραβεία. Μέσα στο 1995 τιμήθηκε με τα “Βραβεία Φάντασυ” και “Λόκους” για τη συνολική προσφορά της.

Η Απελευθέρωση μιας Γυναίκας – Ursula K. Le Guin

Η Ούρσουλα Λε Γκεν είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας και η μόνη συγγραφέας του χώρου που έχει τιμηθεί με το “National Book Award”, τη μεγαλύτερη λογοτεχνική διάκριση των ΗΠΑ. Το σεξ και ο σεξισμός, η πολιτιστική αποξένωση, οι κοινωνικές δομές, είναι στο επίκεντρο των προβληματισμών της και το έργο της αποτελεί, πέρα από τη μαγεία της αφηγηματικής της επιδεξιότητας, ένα κοινωνικό σχόλιο βαθύτατης οξυδέρκειας. “Η Απελευθέρωση μιας Γυναίκας” και οι “Προδοσίες” ανήκουν στον ίδιο χώρο αναφοράς με τη “Μέρα της Συγχώρεσης” και το “Ένας Άντρας του Λαού”. Και τα τέσσερα μαζί συνιστούν μια ενότητα που είναι και η πιο πρόσφατη συγγραφική δουλειά της.

Θρύλοι – Ursula K. Le Guin

Μοναδικές ιστορίες από τους κόσμους κορυφαίων συγγραφέων φανταστικής λογοτεχνίας
Η λογοτεχνία του φανταστικού -δηλαδή η λογοτεχνία που δεν επιχειρεί να εξηγήσει ορθολογιστικά τα θαύματα που πραγματεύεται- χρησιμοποιεί ως υλικό της αυτό που γενικά θεωρείται μη πραγματικό ή ανύπαρκτο στον πολιτισμό μας: μάγους και δαίμονες, ξωτικά και τελώνια, λυκάνθρωπους και βρικόλακες, μονόκερους και μαγεμένες πριγκίπισσες, γητειές και ξόρκια.
Αυτό, λοιπόν, είναι ένα βιβλίο οραμάτων και θαυμάτων. Πέντε νέες, μοναδικές, απολαυστικές ιστορίες, η καθεμιά από τις οποίες τοποθετείται στο ιδιαίτερο φανταστικό σύμπαν που έκανε το συγγραφέα της διάσημο σ’ όλο τον κόσμο.
– Ο Stephen King με τον επιβλητικό όσο και αινιγματικό “Μαύρο Πύργο”
– Η Ursula Κ. Le Guin με την ευαίσθητη και διεισδυτική γραφή της στη “Γαιοθάλασσα”
– Ο George R.R. Martin με το κορυφαίο έπος φαντασίας “Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου”
– Ο Terry Pratchett με τον ασυναγώνιστο στο χώρο της σατιρικής φαντασίας “Κόσμο του Δίσκου”
– Ο Terry Goodkind με το πολυσύνθετο και επικό σύμπαν του “Ξίφους της Αλήθειας”.

Η μηχανή του σεξ – Ursula K. Le Guin

Ερωτική ανθολογία επιστημονικής φαντασίας
Σχηματικά, το σεξ είναι ένα τελείως απλό πράγμα. Ένα αρσενικό κι ένα θηλυκό συναντιούνται, αλληλογοητεύονται, χαριεντίζονται, κάνουν έρωτα. Έτσι συμπεριφέρονται όλα τα δίφυλα όντα επί της Γης – εκτός από τον άνθρωπο. Γιατί εμείς, ως νοήμονα όντα, φροντίζουμε να πετυχαίνουμε τους απλούς μας στόχους περνώντας μέσα από σαράντα κύματα. Κι αν η ολοκλήρωση του σχήματος που περιγράψαμε παραπάνω δεν ακολουθήσει τις νόρμες της κάθε εποχής, της κάθε κοινωνικής πραγματικότητας, θα χαρακτηριστεί αφύσικη, αλλόκοτη, κατακριτέα.
Η επιστημονική φαντασία έρχεται λοιπόν σαν χρησιμότατο εργαλείο, προκειμένου, με ένα μαγικό τρικ, να αλλάξει το κοινωνικό περιβάλλον, και να κάνει το αφύσικο φυσιολογικό – και το φυσιολογικό αφύσικο. Με την επιστημονική φαντασία μπορεί ο συγγραφέας να μας μεταφέρει σε κόσμους που αποτελούν ερωτικούς παράδεισους (ή ερωτικούς εφιάλτες), όπου οι κρυφές φαντασιώσεις μας (πιθανόν κατακριτέες από τον παρόντα κοινωνικό περίγυρο) θα πάρουν σχήμα και μορφή και θα βρουν δικαίωση…
κείμενα: Charles Beaumont, Robert Silverberg, Isaac Asimov, Irving Feldman, Alain Doremieux, John Sladek, Pat Murphy, Thomas Disch, Joe Haldeman, John Varley, Greg Egan, Ursula K. le Guin, Frederik Pohl

Γαιοθάλασσα: Ο άλλος άνεμος – Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν

Ο μάγος Άλντερ πηγαίνει από το Ροκ στο Νησί Γκοντ για να βρει τον Αρχιμάγιστρο Κίρκο, γνωστό παλιότερα ως Γκεντ. Ο άνθρωπος που κάποτε ήταν ο ισχυρότερος μάγος του Αρχιπελάγους, τώρα ζει με τη σύζυγό του και τη θετή τους κόρη. Ο Άλντερ χρειάζεται τη βοήθειά του: η αγαπημένη του σύζυγος πέθανε κι έρχεται στα όνειρά του από τη χώρα των νεκρών ζητώντας του να ξανασμίξουν — αλλά τώρα τον κυνηγούν και όλοι οι νεκροί ζητώντας του να τους βοηθήσει να περάσουν στον κόσμο των ζωντανών, στη Γαιοθάλασσα, κάτι που στενοχωρεί τους μάγους της.

Εδώ διακυβεύεται κάτι πολύ πιο σημαντικό από τον ύπνο του Άλντερ, ενός μικρομάγου: οι δράκοι της Γαιοθάλασσας έχουν ξεσηκωθεί και διεκδικούν τη γη που κάποτε τους ανήκε. Μόνο η Τεχάνου, κόρη και η ίδια ενός δράκου, μπορεί να συνομιλήσει μαζί τους. Ίσως στα όνειρα του Άλντερ να βρίσκεται το κλειδί για τη σωτηρία της Γαιοθάλασσας και των λαών της.
ΟΥΡΣΟΥΛΑ Κ. ΛΕ ΓΚΕΝ

Παγκόσμιο βραβείο Καλύτερου Μυθιστορήματος του Φανταστικού (2002)
Μεταφραστής: Χριστόδουλος Λιθαρής

Μυθιστόρημα, Αίολος, 2020, 264 σελ.