Στην ιδιαίτερη πατρίδα του έβγαλε μόλις το δημοτικό. Από το 1970 έως και σήμερα ζει και εργάζεται ως εστιάτορας στη Γερμανία. Παράλληλα, τρέφει το μεγάλο του πάθος για το λόγο, γράφοντας ποιήματα, μυθιστορήματα, αρθρογραφώντας στον καθημερινό τύπο της γενέτειράς του και έχοντας μια πολύ έντονη παρουσία σε ελληνικές και ξένες ιστοσελίδες. Τα έργα του ταξιδεύουν σ’ όλον τον κόσμο μέσω του διαδικτύου και η φωνή του ενώνεται με τις χιλιάδες άλλες φωνές του απόδημου Ελληνισμού. Η δράση του ως ιδρυτικού στελέχους και προέδρου της ΕΕΛΣΠΗ (Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων) είναι αξιόλογη. Η ΕΕΛΣΠΗ υπήρξε αποτέλεσμα εντόνων προσπαθειών του, να ενώσει τους λογοτέχνες της διασποράς σε μια δύναμη, πραγματοποιώντας έτσι ένα από τα όνειρά του. Σήμερα έχει να παρουσιάσει πάνω από δώδεκα βιβλία (μυθιστορήματα και ποίηση), τρία εξ αυτών στη γερμανική γλώσσα, και πολλά ανέκδοτα ακόμα.
Μαρίνα (2009), Ζήτη
Λαβύρινθοι του πάθους (2018), Όστρια Βιβλίο
Λαβύρινθοι του πάθους – Βάιος Φασούλας
Το καινούριο μυθιστόρημα του Βάιου Φασούλα, που διακινείται στον υπόκοσμο μιας διεθνικής κοινωνίας, είναι μια κραυγή αγωνίας, ένα SOS, που καυτηριάζει και επισημαίνει, κριτικάρει και φιλοσοφεί, βλασφημεί και λυτρώνει. Οι πλεκτάνες της Λίζας, η ιώβεια υπομονή του Ραμού, η βαθιά αγάπη μεταξύ Ανούσκας και Βασίλη, η φιλοσοφική διάθεση του Ρόμπερτ, για να αναφέρω ένα μόνο μέρος των πρωταγωνιστών του έργου, αποτελούν τη βάση της πλοκής του μυθιστορήματος.
Το μίγμα της σκληρής, ρεαλιστικής πραγματικότητας και της λυρικής διάθεσης των ποιημάτων, σχηματίζουν μια αντίθεση και μετριάζουν το βάθος τής ανθρώπινης κακίας. Ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο αυτό διερωτάται, πώς είναι δυνατόν να φθάνει ο άνθρωπος σε μια τέτοια άβυσσο; Σε μια τόσο υψηλή βαθμίδα αμοραλίστικης συμπεριφοράς; Πώς γίνεται ο σύζυγος, ο πατέρας να γίνεται έρμαιο της σάρκας του; Και μετά έρχεται η αγνή αγάπη δυο νέων, η ηθική επέμβαση ενός ώριμου άνδρα, του Ινδού Ραμού, και ο αναγνώστης αναπνέει, νιώθει ξαλαφρωμένος, διαισθάνεται, ότι οι αξίες δεν έχουν ακόμα πεθάνει…. Αυτά είναι τα μηνύματα, που προσπαθεί να περάσει ο συγγραφέας μέσα απ’ το βιβλίο του. Και τελικά, μέσα από τις δολοπλοκίες, τα δεινά των ναρκωτικών, τις ίντριγκες, τις σεξουαλικές εκτροπές και τον βούρκο του υποκόσμου, αναδύεται ένα χαρμόσυνο τέλος και απ’ τα μύχια της ψυχής του αναγνώστη βγαίνει μια ευχή: είθε να ήταν πάντα και στη ζωή έτσι. Να τιμωρούνται οι κακοί και να αμείβονται οι καλοί και οι τίμιοι. Είθε!
Αγγελική Βόλλνερ
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Όστρια, 2018, 344 σελ.
Μαρίνα – Βάιος Φασούλας
Tο μυθιστόρημα του Βάιου Φασούλα εκτυλίσσεται στην ελληνική επαρχία, στο Θεσσαλικό κάμπο, όπου διαφαίνεται και το πλαίσιο της ζωής στη μεταπολεμική εποχή, η διαβίωση στην ύπαιθρο και οι εργασιακές και κυρίως αγροτικές ασχολίες.
Η κυρα-Ευγενία έχει πέντε κόρες και σκοπεύει να παντρέψει με προξενιό τη μια από αυτές, τη Μαρίνα, με το νεαρό Ντίνο. Τις ευτυχισμένες στιγμές του παραδοσιακού γάμου και της τρυφερότητας, που συνοδεύει το ζευγάρι στα πρώτα του βήματα, διαδέχεται η οικονομική δυσπραγία της οικογένειας, καθώς αυτή επιδεινώνεται από τη στρατιωτική θητεία και τη μη σταθερή εργασία του Ντίνου.
Ενδεικτική είναι η αναδίπλωση της οικονομικής πραγματικότητας στην Ελλάδα ως τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και η επισήμανση των κοινωνικοπολιτικών αλλαγών που επέφερε η 7ετία της δικτατορίας, συνάμα με την πορεία των κεντρικών ηρώων στην ιδιωτική τους ζωή. Η Μαρίνα είναι αυτή που αναγνωρίζει αρχικά ως μόνη διέξοδο τη μετανάστευσή τους στη Γερμανία, ενώ στην πορεία κάμπτεται και η αντίδραση του Ντίνου για την ξενιτιά.
Η αναπόληση της Μαρίνας των χρόνων που πέρασαν από τότε που μετέβη στη Γερμανία αναδεικνύει το μοτίβο της νοσταλγίας για την πατρίδα, μέσα από την επισκόπηση των συνθηκών ζωής των μεταναστών στην Ευρώπη και τη δυσχερή απορρόφησή τους στην ξένη αγορά. Ενδεικτικός είναι ωστόσο και ο κοινωνικός προβληματισμός του Ντίνου για τη διεθνή τάξη πραγμάτων στην Ενωμένη Ευρώπη μετά το τέλος της δεκαετίας του ’90.
Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο που διευρύνει τον προβληματισμό μας σχετικά με τα συλλογικά δρώμενα και προβάλλει τη σημασία της συνέχειας, της αλληλεξάρτησης των συνθηκών και το πορτρέτo του σκεπτόμενου ανθρώπου στην παγκόσμια κοινότητα.
Μυθιστόρημα, Ζήτη, 2009, 559 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ζήτη, Όστρια Βιβλίο
