Σπούδασε φαρμακοποιός στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας κι αυτό το επάγγελμα εξασκεί μέχρι σήμερα. Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση. Το πρώτο της βιβλίο είναι “Το σενάριο” (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1991). Έχει εκδώσει επίσης τα βιβλία “Άσε την πόρτα ανοιχτή” (Κέδρος, 1995), “Οι Ερινύες πεθαίνουν στον καθρέφτη” (Κέδρος, 1997), “Θάλεια” (Κέδρος, 2001), “Διάφανη ζωή” (Κέδρος, 2006), “Ο καναπές, ο μαγκούφης και η μοτοσικλέτα του” (Κέδρος, 2013) και “Ξημέρωσε χωρίς χθες” (Κέδρος, 2019).
Το σενάριο (1991), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ασε την πόρτα ανοιχτή (1995), Κέδρος
Οι ερινύες πεθαίνουν στον καθρέφτη (1997), Κέδρος
Θάλεια (2001), Κέδρος
Το σενάριο (2003), Κέδρος (E)
Ο καναπές, ο μαγκούφης και η μοτοσικλέτα του (2013), Κέδρος
Ξημέρωσε χωρίς χθες (2019), Κέδρος
Διηγήματα
Διάφανη ζωή (2006), Κέδρος
Μεταφράσεις
Nicolas Kieffer, Δέρμα κουνελιού (1996), Κέδρος
Ξημέρωσε χωρίς χθες – Βάνα Παπαθανασίου
Ένα σοβαρό τροχαίο υποχρεώνει τον Δήμο να μείνει ακινητοποιημένος στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου. Είναι πενήντα πέντε χρονών και ζει μόνος. Σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής του οι μόνοι που του συμπαραστέκονται είναι οι πέντε αγαπημένοι του φίλοι.
Οι θυσίες που απαιτούνται είναι πολλές, οι ανατροπές ακόμη περισσότερες. Από την πρώτη στιγμή θα έρθει να προστεθεί μία ακόμη δυσκολία -η μεγαλύτερη ίσως-, που θα τους συνοδεύει στην όλη τους προσπάθεια: O αγαπημένος τους φίλος έχει χάσει τη μνήμη του. Ο αγαπημένος τους φίλος δεν τους αναγνωρίζει…
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2019, 312 σελ.
Ο καναπές, ο μαγκούφης και η μοτοσικλέτα του – Βάνα Παπαθανασίου
“…τα είχε βρει σκούρα με την Αγγελική… Ηταν πολύ καλή για να την απομυθοποιήσει και να την κάνει πέρα… Τόσο καλή, που καταλάμβανε ολοένα μεγαλύτερο χώρο μέσα του, κι αυτό τον πίεζε, τον έκανε να ασφυκτιά, γιατί εκείνος δεν είχε χώρο για κανέναν, με το ζόρι ανέπνεε για να κρατηθεί ο ίδιος στη ζωή… Κάθε όμορφη στιγμή μαζί της έκρυβε έναν ύπουλο και επικίνδυνο εχθρό της μοναχικότητάς του, που στο κάτω κάτω της γραφής ήταν το άλφα και το ωμέγα του είναι του, της ασφάλειάς του…”
Ερωτας στη μέση ηλικία;
Ο Μάρκος, ένας σύγχρονος μαγκούφης στα πενήντα πέντε του, αναρωτιέται, δυσανασχετεί, αρνείται να το δεχτεί.
Πόσο μάλλον όταν ο έρωτας αυτός γίνεται η αφορμή για να αποκαλυφθούν μυστικά του παρελθόντος, αμφιβολίες και φόβοι που για πολλά χρόνια τον είχαν ακινητοποιήσει. Θα παραμείνει στον καναπέ, οχυρωμένος σε μια ψευδαίσθηση ασφάλειας που του προσφέρει η φτωχή συναισθηματικά ζωή του, ή θα καβαλήσει τη μοτοσικλέτα του για να διεκδικήσει το δικαίωμα στην αγάπη και στην αλήθεια;
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2013, 307 σελ.
Διάφανη ζωή – Βάνα Παπαθανασίου
Ζωή διάφανη, εκτεθειμένη σε μάτια απελπισμένα απ’ τη μοναξιά, αδιάκριτα, όπως οι ένοικοι μιας πολυκατοικίας. Θολωμένα απ’ το μίσος, καχύποπτα, όπως καμιά φορά μπορεί να συμβαίνει στις σχέσεις ενός ζευγαριού. Σε μάτια στερημένα ή απλώς αμήχανα, όταν παρακολουθείς τους γύρω σου. Ανάλαφρα στιγμιότυπα και οδυνηρές εξομολογήσεις, γέλιο που εναλλάσσεται με δάκρυ, ελπίδα με απόγνωση.
Άλλοι φεύγουν, άλλοι κρατιούνται απ’ ό,τι βρουν μπροστά τους, άλλοι προχωρούν.
Μικρές, μοναχικές διαδρομές που συμβαίνουν δίπλα μας κάθε μέρα. Ιστορίες που διαρκούν λίγες μόνο ώρες, μία μέρα, μία ολόκληρη ζωή. Καθημερινές ιστορίες ανθρώπων της διπλανής μας πόρτας.
Διηγήματα, Κέδρος, 2006, 192 σελ.
Θάλεια – Βάνα Παπαθανασίου
Η Θάλεια γύρισε την πλάτη στις προσδοκίες των γονιών της, έφυγε απ’ τα Γιάννενα, σπούδασε γιατρός και προσπάθησε να χαράξει το δικό της δρόμο μακριά τους, στην Αθήνα. Οι φιλοδοξίες της – στοιχήματα που υπαγορεύονταν από οικογενειακές επιταγές και προσωπικές εμμονές – σκόνταφταν στους σκοπέλους της σύγχρονης ζωής και στους κόμπους της πονεμένης ψυχής της. Ένα ένα τα έπαιξε όλα τα χαρτιά της. Τελευταίο άφησε τον έρωτά της για τον Αχιλλέα. Όταν κάηκε κι αυτό, κατέρρευσε… Θέλοντας και μη, ξεκινάει ένα μακρύ, δύσκολο κι επίπονο ταξίδι στα άδυτα του είναι της. Βρίσκεται αντιμέτωπη με φόβους που επιμελώς έκρυβε, παράπονα κι επιθυμίες ξεχασμένες. Θα αντέξει να αντικρίσει τον κόσμο γύρω της χωρίς παραμορφωτικούς φακούς; Θα καταφέρει να φωτίσει τις άγνωστες πτυχές της Θάλειας που ποτέ δεν τόλμησε να πλησιάσει; Θα ανακαλύψει μέσα της την τέχνη να ζει;
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2001, 283 σελ.
Οι ερινύες πεθαίνουν στον καθρέφτη – Βάνα Παπαθανασίου
Εφτά μέρες, εφτά γυναίκες. Γυναίκες από δώδεκα μέχρι εξήντα πέντε χρονών. Γυναίκες τόσο διαφορετικές μεταξύ τους… Γυναίκες που ερωτεύονται, αγαπούν, αναστενάζουν, ελπίζουν, απογοητεύονται, χρησιμοποιούν, στοιχηματίζουν, απειλούν, εκδικούνται… Μια μόνο μέρα από τη ζωή κάθε γυναίκας. Εφτά γυναικείες μέρες που η κάθε μία τους χρωματίζεται ανεξίτηλα από τη παρουσία ενός άντρα. Ενός αγαπημένου κι όμως άγνωστου άντρα.
Τι κοινό έχουν όμως αυτές οι γυναίκες μεταξύ τους; Ποιος είναι ο άγνωστος συνδετικός κρίκος; Θα έρθει στο τέλος μια ακόμα γυναίκα να τα’ αποκαλύψει. Θα είναι ο καθρέφτης που μέσα που μέσα του θα αποτυπωθούν τα πάντα. Ο καθρέφτης της αλήθειας που σκοτώνει τις Ερινύες.
«…Κουράστηκα!… Δε θέλω πια να με καταδιώκουν οι Ερινύες. Βαρέθηκα να με περιτριγυρίζουν γυναίκες που λένε πως μ’ αγαπούν χωρίς να με γνωρίζουν. Γυναίκες που με χρειάζονται η κάθε μια για τους δικούς της ιδιαίτερους λόγους. Που με χρησιμοποιούν. Δε θέλω πια να παγιδεύομαι σε κάλπικες ενοχές, να παίζω το παιχνίδι τους. Μπορεί εγώ να παρίστανα τον κόκορα και να βασίλευα στο κοτέτσι, όμως εκείνες, όλες μαζί, με έσερνα από τη μύτη. Με έκαναν ό,τι ήθελαν. Ξέχασα ποιος είμαι. Ξέχασα τι θέλω, πού πάω… Με μάντρωσαν μέσα, με φυλάκισαν μέσα και μου πέταξαν το δόλωμα της δήθεν ελεύθερης επιλογής ανάμεσα τους… Δε με άφηναν να βγω έξω από την αυλή. Και εγώκαμάρωνα που τις είχα πολλές μέσα στα πόδια μου και φούσκωνα και φούσκωνα μέχρι που έσκασα. Γι’ αυτό σου λέω, βαρέθηκα, κουράστηκα…»
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 1997, 199 σελ.
Ασε την πόρτα ανοιχτή – Βάνα Παπαθανασίου
Αρνηθήκαμε, αμφισβητήσαμε, ξεπεράσαμε, προτείναμε, χάσαμε, και νικημένοι καταφύγαμε στην πρώτη εκδήλωση της ατομικότητας μας, την άρνηση… Είναι αλήθεια ότι η γνώση και η εμπειρία αγκυλώνουν τις αισθήσεις. Είναι αλήθεια ότι οι προτάσεις δεν ψιθυρίζονται εύκολα από χείλη πικραμένα… Με την ευφυΐα μας οδηγό, τη ματιά μας ξάστερη, και την ψυχή μας ανοιχτή, να ζήσουμε κρατώντας σαν φυλαχτό τον απόηχο της καλής παράδοσης, και προτείνοντας, με έντονες επιβλητικές πινελιές, τα χρώματα της δικής μας εμπειρίας, της δικής μας ευοίωνης προοπτικής!»
Το οδοιπορικό μιας οικογένειας, μέσα από μια σύντομη αναδρομή στα τελευταία τριάντα χρόνια της ελληνικής πραγματικότητας. Προσωπικές ιστορίες, πάθη, όνειρα, έρωτες, αποτυχίες, ανατροπές… ακολουθούν τα σημεία των καιρών ή μήπως τα υπαγορεύουν;
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 1995, 339 σελ.
Το σενάριο – Βάνα Παπαθανασίου
Τη λένε Αννα. Δεν έχει κλείσει ακόμα τα 27… Είναι ηθοποιός, αλλά για λόγους βιοποριστικούς ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό. Εχει μια μέτρια σχέση με τον Δημήτρη. Οι παράλληλες συναντήσεις της με τον Νίκο πλαισιώνουν την ερωτική της ζωή. Η φίλη της, η Μυρτώ, τη συντροφεύει διακριτικά στις σημαντικές της στιγμές. Κάπως έτσι κυλά η ζωή της Αννας, με κυρίαρχη την αίσθηση του ανικανοποίητου και της φυγής, όταν ένας σκηνοθέτης τής προτείνει να πρωταγωνιστήσει στην ταινία του. Η πρότασή του επαγγελματικά είναι πάρα πολύ δελεαστική. Εχει όμως ορισμένες ιδιαιτερότητες, που αφορούν στη σχέση του ηθοποιού με το σενάριο. Οι ιδιαιτερότητες αυτές ταλαιπωρούν την Αννα μέχρι να αποφασίσει να δεχτεί και συνεχίζουν να την ταλαιπωρούν στη διάρκεια του γυρίσματος. Η Αννα υποδύεται την Εύα. Ο ρόλος αυτός τη μεταμορφώνει. Επηρεάζει την ίδια και τις σχέσεις της με τους ανθρώπους που είναι κοντά της. Ο ρόλος της Εύας επεμβαίνει και στη δική τους ζωή…
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1991, 148 σελ. / Κέδρος, 2003, 147 σελ.
Πηγές: Biblionet, Κέδρος, Εκδόσεις Καστανιώτη
