Βαγγέλης Κούτας

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Βαγγέλης Κούτας γεννήθηκε στη Βίγλα Άρτας του Δήμου Αμβρακικού το 1953 και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Σπούδασε αριχτεκτονικό και ελεύθερο σχέδιο, ενώ από το 1978 κινείται στο χώρο του βιβλίου. Ζει στην Καλογρέζα.
Μυθιστορήματα
Οι μυρωδιές της ζωής (1998), Ενάλιος
Στο λυκόφως της πόλης (1999), Ενάλιος
Το τανγκό της εξουσίας (2001), Ψυχογιός
Η κραυγή του Ήταυρου (2004), Ψυχογιός
Χωρίς παραλήπτη (2007), Ψυχογιός
Μια χαραμάδα φως (2010), Ψυχογιός
Αετοί και λύκοι (2013), Μεταίχμιο
Ο χρόνος μπροστά μας (2017), Κέδρος
Το βουνό της σιωπής (2021), Κέδρος

Βραβεία-Διακρίσεις
Η κραυγή του Ήταυρου – Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς (2005)

Το βουνό της σιωπής – Βαγγέλης Κούτας

Το βουνό της σιωπής


Το χωριό, πενήντα σπίτια όλα κι όλα μέσα σε καλαμιώνα, δεν χωράει τα όνειρα του έφηβου Ζώη. Αποφασίζει να αναζητήσει μια διαφορετική ζωή στην ανωνυμία της πρωτεύουσας, όπου σύντομα βρίσκεται αντιμέτωπος με το σκληρό πρόσωπό της. Ο ενθουσιασμός του πρώτου καιρού αποχρωματίζεται, οι παλιοί του φόβοι βγαίνουν ξανά στην επιφάνεια και η υγεία του, ψυχική και σωματική, κλονίζεται σοβαρά. Αρρωσταίνει και, χωρίς καλά καλά να το καταλάβει, καταλήγει στο κρεβάτι ενός σανατορίου. Σε αυτό τον καινούργιο κόσμο που είναι αναγκασμένος να υπάρξει, αποκτά αυτογνωσία και φίλους. Ωστόσο ο δρόμος προς την ενηλικίωση είναι επώδυνος, καθώς τα τραύματα του παρελθόντος δεν έχουν κλείσει και το παρόν φαντάζει ένα δύσβατο βουνό. Θα τα καταφέρει;

Ο αγώνας επιβίωσης ενός νεαρού άντρα, μεσούσης της Επταετίας, στην πάλη του με ορατά και αόρατα θηρία.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2021, 416 σελ.

Ο χρόνος μπροστά μας – Βαγγέλης Κούτας




Ένας άντρας, κορυφαίο στέλεχος εταιρίας, προσπαθεί να ξεφύγει από τους εφιάλτες του. Στην προσπάθειά του καταφεύγει στο ντιβάνι της ψυχανάλυσης. Καθώς ξετυλίγει το νήμα της ζωής του, η σχέση του με την όμορφη ψυχολόγο γίνεται πιο προσωπική και η αμοιβαία έλξη τους περιπλέκει επικίνδυνα τα πράγματα.
Οι εξομολογήσεις για το παρελθόν του συνθέτουν μια τοιχογραφία της ελληνικής επαρχίας από το τέλος του Εμφυλίου μέχρι την πτώση της χούντας.

Ένα μυθιστόρημα για τη μνήμη, την απώλεια και τον έρωτα.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2017, 264 σελ.

Αετοί και λύκοι – Βαγγέλης Κούτας




Μία ιστορία που έγινε θρύλος.

Η άγρια δολοφονία του πατέρα τους και ο όρκος εκδίκησης δύο αγοριών, οκτώ και δέκα χρόνων, που προσπαθούν να επιβιώσουν μόνα τους στις ψηλές κορφές της Πίνδου. Στα χρόνια που θ’ ακολουθήσουν, τα παιδιά θα μεγαλώσουν αναζητώντας τους φονιάδες του πατέρα τους. Θα έρθει η στιγμή της εκδίκησης και της τιμωρίας των ενόχων;
Μια διαδρομή σαν βγαλμένη από παραμύθι.

Έρωτας – Παρανομία – Δόξα.

Η ιστορία των λήσταρχων Ρεντζαίων που συγκλόνισε την Ήπειρο και ολόκληρη την Ελλάδα.

Ένα μυθιστόρημα που σηματοδοτεί την αρχή του τέλους της δράσης και των έργων των παρανόμων της υπαίθρου την εποχή του μεσοπολέμου.

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2013, 412 σελ.

Μια χαραμάδα φως – Βαγγέλης Κούτας




Το αγόρι μαζεύτηκε σαν ασπόνδυλο και έγινε ένα μικρό κουβάρι. Ήταν η ώρα που το χρώμα της τελειωμένης μέρας βάθαινε ανάμεσα στα αιωνόβια δέντρα. Ο πόνος στην κοιλιά και ανάμεσα στα πόδια του ήταν αβάσταχτος. Το κορμί του έκανε ανεξέλεγκτους σπασμούς. Αν πεθάνω, αν δε ζήσω μετά απ’ αυτό; σκέφτηκε και σύρθηκε προσπαθώντας να πιαστεί απ’ τα λιανόκλαρα. Στα μάτια του έτρεχαν δάκρυα. Μετά από λίγα μέτρα σταμάτησε αποκαμωμένο. Τράβηξε με κόπο το παντελόνι για να σκεπάσει τη γύμνια του. Άκουσε θόρυβο και τινάχτηκε. Ήξερε ότι ο εφιάλτης ήταν ακόμη εκεί γύρω. Έπρεπε να σηκωθεί, να τρέξει να προλάβει να γλιτώσει. Έπρεπε να σηκωθεί. Ήταν κάπου κοντά και το παρακολουθούσε. Το ένιωθε…

Μια ανθρώπινη ιστορία για τις αλήθειες τη ζωής και τα παιχνίδια της μοίρας. Μια διαδρομή στα σκοτεινά μονοπάτια της ψυχής.

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2010, 368 σελ.

Χωρίς παραλήπτη – Βαγγέλης Κούτας




Μια νύχτα και μια μέρα φαντάζουν αιώνας σ’ έναν τόπο φυλακής. Η αδιαφορία μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη μίσος. Αρκεί μια μικρή αιτία και τα πάθη φυτρώνουν σαν αγριάδα σε ψυχές που δεν έχουν να χάσουν σπουδαία πράγματα. Οι ζωές των ανθρώπων αποτυπώνονται με σκοτεινά χρώματα σε στιγμές ανυποψίαστες. Κανένας δεν μπορεί να ορίσει πότε μπορεί να ξεσπάσει μια θύελλα.

Ένα στοργικό άγγιγμα στις ψυχές των ανθρώπων που ζουν δίπλα μας και μας μοιάζουν. Άνθρωποι που ερωτεύονται, μισούν, αγαπούν, θυμώνουν και, προσπαθώντας ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους, ξεπερνούν τα όρια· όρια μιας λογικής πέρα από τους θεσμούς της κοινωνίας.

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2007, 244 σελ.

Η κραυγή του Ήταυρου – Βαγγέλης Κούτας




Ο ήταυρος, ο ερωδιός που προαναγγέλλει τα μελλούμενα, κυριαρχεί στη ζωή των κατοίκων του μικρού χωριού στο βάλτο. Ο Σπύρος, αγιάτρευτα ερωτευμένος, ψάχνει τον τρόπο να πλησιάσει την Αγγελική. Η όμορφη γυναίκα, που μεγαλώνει μόνη της τρία παιδιά, το ξέρει και περιμένει. Ο Θεοχάρης, ο νονός του γιου της, την αγαπάει κρυφά, η γυναίκα το ξέρει. Ο μεγάλος γιος της, ο Γιάννης, θυμάται. Τότε, δεν ήξερε να διαβάζει τα σημάδια γιατί ήταν παιδί. Η γρια Βγενιώ ήξερε, μα ποιος μπορεί να σταματήσει τη μοίρα;
Η κραυγή του ήταυρου, απόκοσμη και διαπεραστική σαν πληγωμένου ζώου, πλανήθηκε για ώρα πολλή πάνω απ’ το χωριό εκείνη τη νύχτα. Ο απόηχός της ταξίδεψε μακριά σπρωγμένος απ’ τον άνεμο… Η βροχή ερχόταν καλπάζοντας πάνω στις καλαμιές. Η γριά σταυροκοπήθηκε…
Ένα βιβλίο που σε αναγκάζει να κοιτάξεις βαθιά μέσα σου!
Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 2005

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2004, 282 σελ.

Το τανγκό της εξουσίας – Βαγγέλης Κούτας




Ασημίνα, Κλεοπάτρα, Έρικα, Ζωή, Μάρω….
Γυναίκες απλές ή απλοϊκές, αρχοντικές ή φιλόδοξες, τρυφερές σαν γατούλες ή ορμητικές σαν αγριόγατες, όλες είναι πιστό αντίγραφο του αιώνιου θηλυκού.

Λεωνίδας, Λέων, Λεωνάκι ή Λεό και πάλι Λεωνίδας, δεν είναι παρά οι πολλές όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι ατέλειωτες εκδοχές του ίδιου ανώριμου αρσενικού, του γεμάτου ανασφάλεια και τρόμο.

Όπου τα δύο συναντιούνται, η έκρηξη είναι αναπόφευκτη. Όταν το σκηνικό είναι η σύγχρονη, αστραφτερή αλλά όζουσα πραγματικότητα, τότε το οφείλει κανείς στον ευατό του να παλέψει, να ανοίξει τα μάτια του, να ξυπνήσει, να πληρώσει το τίμημα.

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι η κινηματογραφική απεικόνιση μίας μόνο σελίδας της ζωής, η πραγματικότητα που εδώ και χρόνια διαβρώνει την κοινωνία. Πρωταγωνιστές το χρήμα, το σεξ, η διαφθορά. Θύματα, μαζί και θύτες, όλοι οι ήρωες αυτής της ιστορίας. Κι εμείς μαζί τους…

“Ένα μυθιστόρημα καυτό και άγριο σαν πόλεμος και μεθυστικό σαν το κρασί της εξουσίας”.

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2001, 384 σελ.

Στο λυκόφως της πόλης – Βαγγέλης Κούτας




Το νέο φιλόδοξο μυθιστόρημα του Β. Κούτα, γεμάτο με τα όνειρα και τις προσδοκίες ενός νέου ανθρώπου που πασχίζει να ανοίξει τον δικό του δρόμο σε μια ζωή άλλοτε απογοητευτική κι άλλοτε γεμάτη υποσχέσεις, ώς τη στιγμή που θα συναντήσει ξανά τον μεγάλο νεανικό έρωτά του.
Το βλέμμα του σταματά στον απέναντι καθρέπτη. Τα μάτια της γυναίκας τον κοιτούν γεμάτα υπόσχεση. Τα χρόνια που πέρασαν του’ μαθαν τον τρόπο να απολαμβάνει τα γήινα και τις χαρές του σήμερα. Απόκτησε ότι επιθυμούσε η ψυχή του. Στην τσέπη του έχει το τηλέφωνο της και η ανάμνηση της τον γεμίζει γλυκιά προσμονή. Οδηγεί αργά και χαμογελά στον ήλιο που γέρνει στη Δύση αργά… Δύο μάτια από το παρελθόν τον κοιτούν. Δύο μάτια θάλασσες τον κυνηγούν από τα δεκαεφτά του. Ένας χείμαρρος από μαύρα μαλλιά ανεμίζει. Κάθε που το φως αρχίζει να χάνεται ακολουθώντας τον ήλιο, εκεί, στο λυκόφως της πόλης, εκείνος προσπαθεί να ζήσει την κάθε του μέρα σαν τελευταία. Θα μπορέσει;

Μυθιστόρημα, Ενάλιος, 1999, 261 σελ.

Οι μυρωδιές της ζωής – Βαγγέλης Κούτας




Η περιπετειώδης ζωή μιας επαρχιώτικης οικογένειας τα όνειρα και οι κρυφές επιθυμίες ανθρώπων απλών, καθημερινών, που πασχίζουν να κερδίσουν το παιχνίδι της ζωής και του έρωτα.
Ο Λάμπρος αγόρασε την Ελένη. Η Ελένη αγαπούσε τα μεγαλεία και προσπάθησε να τα αποκτήσει. Τα όνειρά της τα μεγάλωσε και τα θέριεψε μέσα από τα πρόσωπα δυο παιδιών: των γιων της. Ο Ηρακλής λάτρεψε την Αλίκη μα γρήγορα την ξέχασε. Η Αλίκη έζησε την έκρηξη ενός ονείρου κι ύστερα τον πόνο της εγκατάλειψης… Ο Λάμπρος, η Ελένη, ο Ηρακλής, η Αλίκη… Ανθρωποι που ερωτεύτηκαν κι αγαπήθηκαν, έκλαψαν και γέλασαν. Ανθρωποι που έκαναν παιχνίδι τη ζωή τους. Οι μυρωδιές της ζωής πολλές φορές μας οδηγούν και μας ταξιδεύουν σε μεριές που όλοι ζήσαμε, μα ο καθένας ταξιδεύει με τον δικό του, ξέχωρο και μοναδικό τρόπο.

Μυθιστόρημα, Ενάλιος, 1998, 189 σελ.

Πηγές: Biblionet, Ενάλιος, Ψυχογιός, Μεταίχμιο, Κέδρος