Το 2018 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φίλντισι το βιβλίο της “Αναζητώντας Ελπίδα” κοινωνώντας το απόσταγμα του οδοιπορικού της στους Αγίους Τόπους. Κατάθεση ψυχής, μνήμης και απώλειας του παιδιού της του Ηλία. Η έκδοση “Αναζητώντας Ελπίδα” βραβεύτηκε από τον ΕΠΟΚ ως ένα από τα βιβλία της χρονιάς 2019.
Αναζητώντας ελπίδα (2018), Φίλντισι
Ποίηση
Χαμένης άνοιξης εγκώμια (2020), Φίλντισι
Συλλογικά έργα
Όσα ο αφρός φλοισβίζει (2020), Ρώμη
Χαμένης άνοιξης εγκώμια – Βασιλική Αλαφογιάννη
Το βιβλίο “Χαμένης άνοιξης εγκώμια” το δημιούργησε η μυστική ανάγκη της ψυχής μου να μεταβάλει την τρικυμία σε τραγούδι, μοιρολόι, ύμνο δοξαστικό.
Γυρεύοντας να γεφυρώσω τους κόσμους ακροβατώντας ανάμεσα στους απρόσκλητους επισκέπτες τού νου που έρχονταν να καταργήσουν τον ύπνο μου τις νύχτες, θέλησα να εκφράσω βιώματα βαθιά όπως η χαρά, ο θάνατος, ο έρωτας, ο φόβος, η απόγνωση, η φθορά της απώλειας, η υπαρξιακή αγωνία, στιγμές πίστης και απιστίας που με άφηναν μετέωρη με το βάσανο της αμφιβολίας. Να περιγράψω όπως την ένιωσα την ομορφιά και το σκοτάδι της ανθρώπινης ύπαρξης. Να φυλακίσω τις στιγμές που αιχμαλώτισαν με θαυμασμό το βλέμμα μου, μια ανατολή, την άνοιξη, ένα ηλιοβασίλεμα και να χτίσω πάλι απ’ την αρχή τη χαμένη μου ελπίδα!
Το να γράφεις, θέλοντας να βάλεις τάξη στο χάος με λέξεις που κοχλάζουν μέσα σου, προσπαθώντας να βρεις ένα αντικλείδι στα αδιέξοδα σαν μια λυτρωτική διέξοδο σ’ όσα δεν αντέχεις και σ’ όσα σε ξεπερνούν, ίσως και να ‘ναι ποίηση.
Βασιλική Αλαφογιάννη
ΣΤΙΓΜΕΣ
Είναι κάτι στιγμές που χάνεσαι
στη θολή, σκονισμένη γραμμή των οριζόντων
σαν να καταποντίζεσαι με πάταγο
στα σκοτεινά καταγώγια της ύπαρξης.
Στιγμές που βαραίνουν επικίνδυνα.
Που δεν αντέχεις τις ματαιόδοξες κραυγές
ζωής που μάχεται, χωρίς να ξεχωρίζει αξίες,
που κάθε νόημα μοιάζει με λάθος
αναπόδραστης οδύνης.
Στιγμές που το πλήθος φαντάζει έρημος
που νιώθεις να ‘σαι μόνος,
που ούτε ο Θεός δε βάζει πλάτη να σωθείς
κι αφήνεσαι να βουλιάξεις
στην αταραξία του ανύπαρκτου,
στο καταφύγιο του κόσμου της σιωπής.
Ως να καταλαγιάσουν μέσα σου οι κραυγές
να δεις πως τίποτα απάνθρωπο, μιας
κι όλα για τον άνθρωπο φτιαγμένα,
στοιβάζονται στους ωκεάνιους βυθούς της ύπαρξης
γυρεύοντας λυτρωτικές διεξόδους στα αδιέξοδα.
Κι αφού ξεκρίνεις πιθανότητες ανάδυσης,
σε μάχιμη συμφιλίωση με το σκοτάδι,
περνώντας απ’ το καθαρτήριο του μαύρου,
πάνω στης εγκαρτέρησης τους σιδερένιους ώμους
θα ξέρεις πια, πως μαύρο δεν υπάρχει
παρά μονάχα έλλειψη φωτός.
Ποίηση, Φίλντισι, 2020
Αναζητώντας ελπίδα – Βασιλική Αλαφογιάννη
Οδοιπορικό στα Ιεροσόλυμα και στο όρος Σινά
Ένα ταξίδι στα Ιεροσόλυμα και το όρος Σινά καταγεγραμμένο ημερολογιακά με φωτογραφικό υλικό από τις επισκέψεις σε εκκλησίες και παρεκκλήσια των Αγίων Τόπων. Η ανάβαση στον Γολγοθά μιάς μάνας η οποία αναζητά παρηγοριά.
Αναζητά να δώσει νόημα σε αυτό που δεν χωρά ανθρώπου νους, που ανατρέπει τη φυσική τάξη των πραγμάτων. Αυτή του θανάτου του παιδιού της.
“Ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι, μετά την έκρηξη, τον χαλασμό που σάρωσε τη ζωή μας κι έφερε τα πάνω κάτω, γιατί πώς αλλιώς μπορείς να περιγράψεις αυτό που σου συμβαίνει, όταν χάνεις το παιδί σου;
Τσακισμένη στο έρεβος, χαμένη μέσα στα δαιδαλώδη μονοπάτια του μυαλού μου, τρεκλίζοντας από πόνο, άντλησα δύναμη και προσευχήθηκα πολλές φορές να βρούμε το κουράγιο να κάνουμε αυτό το ταξίδι στους Αγίους Τόπους, γυρεύοντας απάγκιο, καταλαγή, μήπως και καταφέρουμε να μερώσουμε την ύπαρξή μας.
Καταδύθηκα στα πιο δύσβατα τοπία του βαθύτερου είναι μου, γυρεύοντας εναγωνίως απαντήσεις, μέσα από συνταρακτικές σιωπές, ζώντας ερημικά μέσα στον κόσμο, ελπίζοντας να Σε συναντήσω.
Βίωσα την απόλυτη συντριβή, όταν εγώ το τίποτα παρακαλούσα Εσένα που είσαι τα πάντα, ελπίζοντας να γίνει το θαύμα και να σωθεί το παιδί μου.
Μέσα από τη μετωπική σύγκρουση με τον θάνατο κατάλαβα πως θαύμα δεν είναι να σωθείς αλλά να μάθεις να αλλάζεις, γιατί τίποτα δεν είναι σταθερό και μόνιμο στη ζωή μας, όλα μεταβάλλονται κι υπόκεινται, διαρκώς, σε μια κατάσταση εντροπίας, σαν τα νερά του ποταμού που ποτέ δεν είναι τα ίδια.”
Προσωπικές αφηγήσεις-Μαρτυρίες, Φίλντισι, 2018, 164 σελ.
Πηγές: Biblionet, Φίλντισι
