Σπούδασε παιδαγωγικά και έχει εργαστεί σε σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της Αθήνας, όπου έζησε αρκετά χρόνια και της Θεσσαλονίκης. Έχει κάνει επίσης σπουδές μουσικής (μονωδία) ενώ φοιτά στο τμήμα ελληνικής φιλολογίας του ΑΠΘ. Ποιήματα γράφει από παιδί χωρίς όμως να εκδώσει για πολλά χρόνια. Εκτός από την ποίηση ασχολείται και με άλλα είδη του λόγου (δοκίμιο, παιδική λογοτεχνία, διήγημα κτλ). Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2016 εκδόθηκε από τις εκδόσεις “Πηγή” η ποιητική της συλλογή “Μάρερμα” ενώ τον ίδιο χρόνο συμμετείχε στον συλλογικό τόμο “Δέκα Φτερά” από τις εκδόσεις Εντύποις.
Μάρερμα (2016), Εκδόσεις Πηγή
Βαθύς ουρανός, βυθός θάλασσας (2020), Το Ροδακιό
Συλλογικά έργα
Δέκα φτερά (2016), Εντύποις
Με το π της ποίησης (2018), ΑΩ Εκδόσεις
Η Θεσσαλονίκη των ποιητών (2019), Ρώμη
Βαθύς ουρανός, βυθός θάλασσας – Ξανθίππη Ζαχοπούλου
Η Ξανθίππη Ζαχοπούλου στη νέα της ποιητική συλλογή “Βαθύς ουρανός, βυθός θάλασσας”, μιλά για έναν έρωτα που δεν τρίβεται και δεν ξεφτίζει, αλλά παραμένει πάντα λαμπερός, ζωντανός, καθαρός, σχεδόν διάφανος. Είναι ο έρωτας της ψυχής που ποθεί να επιστρέψει στην ευτυχία που γνώρισε στον Κόσμο των Ιδεών, πριν επισκεφτεί τον φθαρτό και μάταιο κόσμο μας. Σύμφωνα με τις φιλοσοφικές θεωρίες του Πλάτωνα, αυτός ο έρωτας οδηγεί την ψυχή σε μια διαρκή αναζήτηση, σε μια διαρκή ανάταση, πάνω από τη σκόνη της ύλης, σε όσα αξίζουν πραγματικά, γιατί είναι αιώνια. Είναι μια ποίηση ανθρωπιστική, βαθιά φιλοσοφική, που αποφεύγει όμως να γίνει εγκεφαλική και στεγνή. Πλημμυρίζει από εικόνες που ρέουν γύρω, από φωνές που καλούν, από φώτα που σαγηνεύουν, καθώς η ψυχή αναζητά διαρκώς τον δρόμο της προς την άφθαρτη ομορφιά του “αιώνιου”. Πηγή: Fractalart.gr
Ο Λαβύρινθος
Μια ιεροτελεστία γνώσης
Με τον Μινώταυρο
Κάθε μέρα όλο να μικραίνει
Μέχρι να γίνει σπόρος
Στη μήτρα της Πασιφάης
Η Αριάδνη μια κόρη
Με βοστρύχους και πτυχές
Στο Μουσείο της Ακρόπολης
Κι ο μίτος μια ακτίνα
Που ξετυλίγει γρήγορα
κουβάρι του ήλιου.
Ποίηση, Το Ροδακιό, 2020
Μάρερμα – Ξανθίππη Ζαχοπούλου
33 ποιήματα κι ένα κείμενο για την ποίηση.
La forza della la luce
Ζω με τη δύναμη του φωτός
εκτροχιάζομαι στις ράγες του μεσημεριού
μαζεύοντας ήλιους από καλοκαιρινά πρόσωπα
Αναπνέω από τους ασκούς της μοίρας
πότε στροβιλίζοντας το φτερωτό κορμί μου
πότε βαθιανασαίνοντας στο θρόισμα των φύλλων
Αγγίζω τη ζωή με το ραβδάκι του έρωτα
μεταλλάσσοντας την ερημιά σε παραμύθι
υποτάσσοντας τον θάνατο στο αθάνατο
Διαλέγω ανέμους και φτιάχνω καράβια
ενώνω καλοκαίρια από έναν αιώνα
και φτιάχνω μιαν ακρογιαλιά που αγγίζει τον ήλιο.
Eικονογράφηση: Ιωάννης Μητράκας
Ποίηση, Εκδόσεις Πηγή, 2016, 98 σελ.
Πηγές: Biblionet, Το Ροδακιό, Εκδόσεις Πηγή
