Είχε την τύχη να φοιτήσει σε Δημοτικό σχολείο που είχε μεγάλη βιβλιοθήκη και η ανάγνωση βιβλίων έγινε καθημερινή του συνήθεια. Στο Γυμνάσιο και Λύκειο η συντροφιά με μεγαλύτερους φίλους τού άνοιξε δρόμους στη μελέτη μεγάλων συγγραφέων και ποιητών και σε ακούσματα μουσικά που μαζί με τον εφηβικό έρωτα οδήγησαν το χέρι του να γράφει στίχους, στην αρχή δεκαπεντασύλλαβους, μετά ομοιοκαταληξία και, χωρίς να το επιδιώξει, ελεύθερο στίχο.
Τελείωσε το Λύκειο στο Κικλίς και σπούδασε Μαθηματικά στο Α.Π.Θ.
Δούλεψε σε δικά του Φροντιστήρια, στην ιδιωτική εκπαίδευση και τέλος διορίστηκε στο δημόσιο, απ’ όπου αποχώρησε το 2012.
Ασχολείται με την μεγάλη του αγάπη, την ποίηση.
Δεξίλεω – Γιάννης Αποστολίδης
Πέρασαν αρκετά χρόνια από την έκδοση της ποιητικής μου συλλογής “Δεξίλεω”. Όμως δεν σταμάτησα ποτέ την ποιητική μου δραστηριότητα. Έγραφα από την αδήριτη ανάγκη να εκφράσω τα συναισθήματά μου.
Συχνά, επέλεγα γραφή με λυρισμό, ακολουθώντας τη φαντασία μου με σκοπό να δραπετεύσω από τον κόσμο των αισθήσεων και υποκινούμενος και από την ιδιότητα του Μαθηματικού ν’ ακολουθήσω με λογισμό την πραγματικότητα.
Ταξίδευα τη σκέψη μου στα σύγχρονα προβλήματα του ανθρώπου και στα προσωπικά μου βιώματα. Το εγχείρημα αυτό το κατάφερα σμιλεύοντας στίχους. Άλλοτε τους κρατούσα στα συρτάρια μου κι άλλοτε ήταν μέσον επι-κοινωνίας. Συχνά, κατέγραφα τις σκέψεις μου σε σκόρπιες σελίδες σε ώρες περισυλλογής, για να τις συνθέσω σε στίχους και ποιήματα, αργότερα.
Η ποιητική συλλογή μου αυτή αποτέλεσε την αφετηρία για να συνεχίσω το ονειρικό μου ταξίδι στην ποίηση. Είχα την αγαθή συγκυρία και τύχη να γνωρίσω σημαντικούς ανθρώπους της λογοτεχνίας. Μαθητής στο Γυμνάσιο γνώρισα τον Μιχάλη Περάνθη, ο οποίος με συμβούλευσε στα πρώτα μου ποιητικά βήματα. Στη συνέχεια, γνώρισα και έγινα φίλος με τον Νικηφόρο Βρεττάκο που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ποιητική μου πορεία.
Πολλά οφείλω ακόμη στον εκδότη Κώστα Κουλουφάκο, ο οποίος με στήριξε στα πρώτα μου βήματα με την έκδοση του “Δεξίλεω” το 1987 από τις εκδόσεις “Διογένης”.
Θα αναφερθώ, επίσης, και στον αγαπητό μου φίλο Γιώργο Βαφόπουλο που με ενθάρρυνε με την κριτική του και τις συμβουλές του.
Γιάννης Αποστολίδης
Ποίηση, Φίλντισι, 2019, 80 σελ.
Χρόνια περισυλλογής – Γιάννης Αποστολίδης
Η ποίηση του Γιάννη Αποστολίδη συνδυάζει προσόντα που σπάνια συνυπάρχουν. Απλότητα, αγνότητα θα έλεγα κυριαρχούν στην πρώτη εντύπωση που δημιουργεί το ποίημα· συγχρόνως, το διαβάζεις και συνειδητοποιείς ότι χειρίζεται τις πιο δύσκολες καταστάσεις ιστορικές, γεωγραφικές, ακόμη και ψυχολογικές.
Και βέβαια, μια ακόμη αλήθεια φανερώνεται όσο διαβάζεις την πολυπρόσωπη αυτή ποίηση: την γνώση της ιστορίας της γνώσης έως βαθειά στο παρελθόν της, όταν οι άνθρωποι τολμούσαν να διακινδυνεύσουν για να σώσουν ιδέες και ιδανικά, που κυριαρχούσαν μέσα τους.
Μια τέτοια ποίηση ίσως να ‘χει και ιαματικές διαστάσεις.
Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ
Ποίηση, Φίλντισι, 2020, 94 σελ.
Δεξίλεω (1987), Διογένης
Δεξίλεω (2019), Φίλντισι (Ε)
Χρόνια περισυλλογής (2020), Φίλντισι
Πηγές: Biblionet, Φίλντισι
