Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης

Από πέτρα και ουρανό – Ιωάννης Παπουτσάκης

Ποιήματα


Αναζήτησα την εσωτερική μου γαλήνη
περπατώντας στα ερημικά μονοπάτια της ψυχής μου
που τα τύλιγε μια ατέλειωτη
κι αβάσταχτη σιωπή
Πάλεψα για να κρατήσω στις παλάμες μου
το φως του ήλιου
για να τις ζεστάνει από την παγωνιά του κόσμου
για να ακουστεί η φωνή μου
στις θάλασσες, στα φαράγγια, στις βουνοκορφές
και να σμίξει με κείνη του αγέρα
Φωνή ενός αθώου
που πνίγεται μέσα στο πλήθος με τις ένοχες σιωπές

Ποίηση, 24 γράμματα, 2023, 84 σελ.

Οι ευνοούμενοι της βροχής – Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης

Με την αγάπη μας ποτίσαμε
το πουκάμισο του ήλιου
για να είναι γενναιόδωρος
μ’ εκείνους που μπορούν ν’ αρμέξουνε το φως του
Με την αγάπη μας μπορέσαμε
να επικοινωνήσουμε με τον Θεό
για να του ζητήσουμε ευσπλαχνία
κι ένα χαμόγελό Του για τον κόσμο

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2021, 82 σελ.

Η θάλασσα της σιωπής – Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης

Η ψυχή μας είναι ο ήλιος
που διώχνει τη θλίψη από τα ρόδα που μάρανε
το σκληρό βλέμμα του χειμώνα.
Το παιδί που τρέχει στα χωράφια της ελευθερίας
κάτω από τα γεμάτα αγάπη μάτια του Θεού.
Η ψυχή μας είναι το βάλσαμο
στους πόνους που άφησε πίσω του ο χρόνoς.
Στο διάβα του η φωνή της ενώνεται
μ’ άλλες φωνές αδούλωτων ψυχών
που δεν λύγισαν στις αντάρες των καιρών
χαράζοντας μονοπάτια
για να περάσει αλώβητο το φως.
Στους κόρφους της ψυχής μας
ζεσταίνεται η ελπίδα
πως οι άνθρωποι θα ανακαλύψουν ξανά την αγάπη
για να συνεχίσουν να λέγονται άνθρωποι.

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2020, 84 σελ.

Η μοναξιά του θεού – Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης

Μας μένει η χαρά
γιατί τα χέρια μας χάιδεψαν τ’ αηδόνια
γιατί παλέψαμε τίμια για το ψωμί
των παιδιών μας
των παιδιών όλου του κόσμου
γιατί κοιτάξαμε τ’ άστρα
με μάτια καθαρά χωρίς να τα λερώσουμε
γιατί δώσαμε στη μάνα και στον πατέρα μας
ένα κομμάτι ήλιο για να χορτάσουν
γιατί σπάσαμε τη σιωπή του φόβου
και τραγουδήσαμε για όλα εκείνα
που ονειρεύτηκε η ψυχή
Και τις νύχτες που μας κυρίευε η παγωνιά
των άσπλαχνων χειμώνων
εμείς ζεσταινόμασταν πλέκοντας στίχους
γι’ αυτούς που στο όνομα της αγάπης
ζουν, αγωνίζονται και πεθαίνουν.

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2019, 74 σελ.

Στις ράγες της μνήμης – Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης

ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ
Περπατώ στις ράγες του τρένου
των παιδικών μου χρόνων
με τα βαγόνια του γεμάτα φως και χαμόγελα
για μια ζωή που άνοιγε τα φτερά της σαν πουλί
για να πετάξει στον ανέφελο ανοιξιάτικο ουρανό
Πέρασαν πολλά τρένα από τότε
Στις ράγες τους που γέρασαν πια και γέμισαν σκουριά
κύλησαν χρόνια και όνειρα
Χειμώνιασε και η ανάσα τού κάποτε αγαπημένου ουρανού
πάγωσε τα χαμόγελα
Τώρα στις ράγες κυλάνε μοναχικές σκιές
που το σούρουπο τις βρίσκει στα κοιμητήρια
ν’ ανάβουν με δέος το καντήλι των αναμνήσεων

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2018, 56 σελ.

Εξόριστα καλοκαίρια – Ιωάννης Παπουτσάκης

Συνεχίζουμε την πορεία μας
Λαβωμένοι μα και περήφανοι
Λυγάμε κάπου-κάπου
μα βρίσκουμε τη δύναμη
και σηκωνόμαστε ξανά
Αντέχουμε αδέλφια
Πρέπει ν’ αντέξουμε
Για μας, για σας
Για όλους τους ασυμβίβαστους αυτής της γης
που παλεύουν για μια χαραμάδα φως
Σκουπίζουμε τον ιδρώτα και τα δάκρυα
το αίμα απ’ τις πολλές πληγές μας
και τραβάμε μπροστά
Γιατί ξέρουμε καλά
ότι οι αετοί, έστω και πληγωμένοι
θα ‘ναι πάντα αετοί
Τα κοράκια ήτανε και θα μείνουν
για πάντα κοράκια

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017, 64 σελ.