Ποιήματα και κείμενά του έχουν χρησιμοποιηθεί για θεατρικές παραστάσεις, opening acts και άλλα πολλά. Είναι ραδιοφωνικός παραγωγός στο Clipart radio με την εκπομπή ‘Ρώτα τον Άνεμο’ κάθε Κυριακή 00:00 με 02:00. Ζει κι εργάζεται ως DJ (δισκοθέτης) στην Λευκωσία. Είναι βασικός συνεργάτης της Τεθλασμένης Ψηφιακής Βιβλιοθήκης, bibliotheque.gr.
Το 2004 κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Καλώς ήρθες χειμώνα, γραφιά της νιότης μας» από τις εκδόσεις Εριφύλη. Μια χρονιά αργότερα και από τον ίδιο εκδοτικό οίκο κυκλοφόρησε η δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο «Άννα». Το 2009 από τις εκδόσεις Ενδυμίων κυκλοφόρησε το «Ο Διάβολος πάνω σεστρατσόχαρτο», ενώ το 2016 επανεκδόθηκε διορθωμένο και με τρία μπόνους πεζά από τις εκδόσεις Straw Dogs. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε την τέταρτη ποιητική του συλλογή, «Μακάριοι οι Σκύλοι του Οινοπνεύματος» και πάλι από τις εκδόσεις Straw Dogs.
Υπήρξε αρθρογράφος σε πολλά μουσικά sites, αποκλειστικός φωτογράφος του συγκροτήματος «Διάφανα Κρίνα» για πολλά χρόνια, δισκοθέτης, φανζινάς, υπάλληλος δισκοπωλείου και πολλά άλλα επαγγέλματα που ευτυχώς έκανε για να βιοποριστεί. Την περίοδο 2012-2017 ήταν συνεκδότης μαζί με την Γιώτα Παναγιώτου στις εκδόσεις Straw Dogs όπου κυκλοφορεί και το ομότιτλο περιοδικό τέχνης με έδρα του την Κύπρο. Για ένα χρόνο (2015-2016) αρθρογραφούσε στο πολιτιστικό ένθετο «Ηδύφωνο» της κυριακάτικης «Σημερινής» κρατώντας την δική του μουσική στήλη με τίτλο «Ο Ήχος της Μουσικής».
Θα τον βρείτε στο blog: Γιάννης Ζελιαναίος.
Καλώς ήρθες χειμώνα, γραφιά της νιότης μας – Γιάννης Ζελιαναίος
καλώς ήρθες χειμώνα, γραφιά της νιότης μας
Μένει ακόμα να λυθεί ένα μυστήριο. Κόκκινοι κύκλοι χωρίς συναντήσεις. Ποτήρια άδεια δίχως έμπνευση για πιόμα. Φεύγεις και το σώμα λυγίζει. Μένεις μακριά και η γλώσσα παραπονιέται στο στόμα.
Ξυπνάς κάποια πρωινά και κάθεσαι στο ειδώλιο του κατηγορουμένου με μια τρύπα στο στομάχι και τα σάλια σου στο ποτήρι του χθεσινοβραδινού σου ποτού. Κάποιοι μετράνε τις μέρες και άλλοι τρελαίνονται καθαρίζοντας το μέλλον, χωλαίνοντας τα βράδια μες τη κοιλιά γνώριμων κομματιών. Βλέπεις πως η μουσική είναι η μόνη σου σωτηρία καθώς τα δάχτυλα των ποδιών σου έχουν ρημαχτεί από τις ολονύχτιες διαδρομές και συνήθειες.
Να κερδίσεις τις μάχες με τις σκιές…
Ποίηση, Εριφύλη, 2004, 59 σελ.
Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο – Γιάννης Ζελιαναίος
Η τρέλα καμιά φορά μοιάζει
μ’ ένα χαμένο λυχνάρι
στη μεγαλύτερη θηλιά της ασφάλτου
κι ο θάνατος έρχεται
σαν πλένω ποτήρια
από το χθεσινό μεθύσι.
Σημείωμα (του Τάσου Ρήτου)
Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο… κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι το τοπίο. Σβηστά φώτα. Το σπασμένο ξύλινο πατζούρι γερμένο πάνω στο τζάμι, ίσα ίσα μα μπαίνει μια τσόντα ακτίνες από το φως του ήλιου το πρωί. Στεγνό κρασί στο γυάλινο ποτήρι και κουτάκια μπύρας πεταμένα στο λευκό πλακάκι. Στο σκονισμένο πικαπ ο Μάρκος ο Lanegan γρυλίζει απόκοσμα με στίχους για έρωτα και πόθο, για ουίσκι αιώνων και ιστορίες των θαμώνων του γκρεμισμένου μπαρ του.
Ποίηση, Ενδυμίων, 2009, 60 σελ.
Μακάριοι οι σκύλοι του οινοπνεύματος – Γιάννης Ζελιαναίος
«Τόλμη και γοητεία»
Το Χριστινάκι είναι πάνω από 100 κιλά
έχει το μπακάλικο στη γωνία που αράζουν οι πάντες,
κάθε που της ζητάω το μπουκάλι, μου λέει:
«παρ’ το μόνος σου, τώρα βλέπω Τόλμη και Γοητεία»
κι εγώ αναρωτιέμαι:
«αυτοί οι μπάσταρδοι τελικά δεν έχουν πεθάνει ακόμη;»
Ποίηση, Straw Dogs, 2015, 70 σελ.
Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο – Γιάννης Ζελιαναίος
Εδώ και χρόνια εξαντλημένη η τρίτη ποιητική συλλογή του Γιάννη Ζελιαναίου, “Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο”, που είχε κυκλοφορήσει το 2009 από τις εκδόσεις Ενδυμίων, επανεκδίδεται μετά από απαίτηση πολλών εκεί έξω. Η 2η διορθωμένη έκδοση επανακυκλοφορεί με τρία επιπλέον πεζά.
Ποιήματα μέσα από το βιβλίο χρησιμοποιήθηκαν σε θεατρικές παραστάσεις καθώς και σε μια συναυλία του Θάνου Ανεστόπουλου (Διάφανα Κρίνα) στο Gagarin 205.
Με τον ήχο ενός φελλού θα τελειώσουν όλα,
καλόγουστου κρασιού
και σ’ ένα απάγκιο από φαντάσματα
οι πιο γλυκές μας αμαρτίες.
Με το πιο όμορφο στήθος θα ξεσαλώσει η γύμνια μας.
Με την γυναίκα που φρόντιζε,
ξεβγάνοντας τα κουρέλια του παρελθόντος.
Με καρφιά στα χλωμά σκοτάδια
αποσβένοντας τα φύλλα πάνω σε φορέματα μαύρα
που αστόχησαν νομάδες εποχές.
Με τον θεό ν’ αυτοκτονεί σε μια κουζίνα
και στο ράφι του το κεφάλι μας
να τρέχει για όλα τα καπρίτσια.
Πρώτα μετάνιωσαν τα χρόνια
κι αργότερα φιλήθηκαν τα παιδιά.
Ποίηση, Straw Dogs, 2016, 72 σελ.
Caraytoktonia – Γιάννης Ζελιαναίος
Η Caraytoktonia είναι κάμποσοι στίχοι για έναν φίλο που σουλατσάρει στην άκρη της ρόδας. Ένα ποίημα που γυροφέρνει στις γωνίες των Εξαρχείων κι ένα ποίημα που ξεκινάει μέσα από ένα κωλόμπαρο της Θήβας.
Η Caraytoktonia είναι σαν μια ταινία τρίτου τύπου που την έγραψε ένας φίλος μια χώρα μακριά για έναν φίλο σε μια πλατεία πιο κοντά, ένα σακί με κόκαλα που στάζει αίμα και κάμποσα λάστιχα που άρπαξαν φωτιά.
μια σακούλα κόκαλα είμαστε
πεταμένη στην εξώπορτα μιας ματαιόδοξης λέσχης
απ’ τα ίδια μας τα χέρια
αν είχαμε μια δόση τσίπα πάνω μας
θα κρεμάγαμε τα μολύβια
και τα δελτία ποίησης
θα τα καρφώναμε στα αποδυτήρια
κάνοντας τουλάχιστον μια πράξη χρήσιμη
για να κρεμάν τα ρούχα τους οι πεθαμένοι…
Ποίηση, Bibliotheque, 2018, 47 σελ.
Καλώς ήρθες χειμώνα, γραφιά της νιότης μας (2004), Εριφύλη
Άννα, (2005), Εριφύλη
Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο (2009), Ενδυμίων
Μακάριοι οι σκύλοι του οινοπνεύματος (2015), Straw Dogs
Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο (2016), Straw Dogs (Ε)
Caraytoktonia (2018), Bibliotheque
Πηγές: Biblionet, Bibliotheque, Straw Dogs, Ενδυμίων, Εριφύλη
