Γιάννης Αγγελάκας

Ο μεγάλος μαθητής και ο μικρός δάσκαλος – Γιάννης Αγγελάκας

ΜΜ Δάσκαλε, μου ζήτησε ο δημιουργός μας να γράψουμε κάτι για το οπισθόφυλλο του βιβλίου. Έτσι γίνεται, λέει, με όλα τα βιβλία, το απαιτούν οι εκδότες.
ΜΔ Ωραία, εσύ, που έχεις το ψώνιο του συγγραφέα, σκάρωσε κάτι, και το συζητάμε.
ΜΜ Εγώ, δάσκαλε, θα έλεγα τα εξής:

Κυρίες και κύριοι, ο Μαθητής και ο Δάσκαλος κου-

ΜΔ Ο δάσκαλος και ο μαθητής.
ΜΜ Οκέι…

Ο Δάσκαλος και ο Μαθητής κουβεντιάζουν. Κι όσο κουβεντιάζουν, λύνονται ένας ένας οι γρίφοι, και αποκαλύπτονται τα μυστήρια του άπειρου σύμπαντος, της αιώνιας δημιουργικής ψυχής και της ανθρώπινης βλακείας.
Πρόκειται για ένα φωτεινό ανάγνωσμα.
Για ένα βιβλίο που δεν χρειάζεται να ανάβετε λαμπατέρ τα βράδια, όταν το διαβάζετε.
Είναι εύχρηστο, οικονομικό, εύληπτο, και έχει και ζωγραφιές για να ξεκουράζεται το μυαλό.
Σας αξίζει!

Αυτά.

ΜΔ Καλή κοτσάνα μού ακούγεται, πρότεινέ την κι ό,τι γίνει. Α! Δεν μου ’πες πώς θα λέγεται το βιβλίο.
ΜΜ Εεε… Ο Μεγάλος Δάσκαλος και ο Μικρός Μαθητής.
ΜΔ Σίγουρα;
ΜΜ Αλίμονο, δάσκαλε, σου ’χω πει ποτέ ψέματα;

Πεζογραφία, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2019, 224 σελ.

Η γελαστή ανηφόρα – Γιάννης Αγγελάκας

“Δεν μας έμεινε ούτε ψίχουλο να φάμε
Ούτε φαίνεται στην άκρη του ορίζοντα λιμάνι
Κι αν δεν ξέρουμε που πάμε ας μη ξέρουμε που πάμε
Μια ζωή κακούς καιρούς θα πολεμάμε
Και στ’ αστέρια το κατάρτι μας θα φτάνει
Βγάλτε τα όργανα κι ανάψτε ένα ντουμάνι
Πιάστε Μάρκο πιάστε Μπάτη και Τσιτσάνη
Ευτυχώς είναι τ’ αμπάρια στις καρδιές μας
Φορτωμένα παντεσπάνι”

Μ’ αυτούς τους στίχους στο μυαλό μου ξεκίνησα στις αρχές του 2007 να προβάρω με τους Επισκέπτες μια σειρά καινούργιων τραγουδιών. Τις σκέψεις μου, την αγωνία μου για την επιβίωση της πολυμελούς ορχήστρας των Επισκεπτών, τα συναισθήματά μου εκείνης της εποχής και κυρίως την πίστη μου στη δύναμη της μουσικής πάλευα να περιγράψω με τους στίχους που ανέφερα. Οι Επισκέπτες διαλύθηκαν, λίγο αργότερα ήρθε και η κρίση κι έτσι τα λόγια εκείνα χάσανε την πλάκα τους, την προφητικότητά τους και τον νταλκά τους.
Στη καινούργια βαριά ατμόσφαιρα (αλήθεια ποιος άνθρωπος έχων σώας τας φρένας του δεν διαισθανόταν από την δεκαετία του ’90 ότι αργά ή γρήγορα το έκτρωμα της νεοελληνικής κοινωνίας θα γκρεμοτσακιζόταν;) συνέχισα να τζαμάρω με τους αιώνιους φίλους – συνεργάτες αναζητώντας μια καινούργια ενορχηστρωτική αντίληψη. Με τον Νίκο Βελιώτη είχαμε ήδη επεξεργαστεί κάποιες ενορχηστρώσεις για τους Επισκέπτες και από εκείνη την εποχή οι ιδέες για τους ΠΟΘΟΥΣ και τις ΤΗΛΕΝΤΡΟΓΚΕΣ περάσανε σχεδόν αυτούσιες στη τωρινή ηχογράφηση…

Το CD περιέχει τα τραγούδια:
– Δικαιοσύνη
– Άγγελος
– Γλέντι
– Μαύρη Νύχτα
– Ευγνωμοσύνη
– Σαράβαλο
– Βαλίτσες
– Τηλεντρόγκες
– Πόθοι
– Η γελαστή ανηφόρα
– Ποτάμι
– Γιαννάκης
– Όλα τ’ αστέρια τ’ ουρανού.

Ποίηση, Alltogether Now, 2013, 71 σελ.

Για την καρδιά ενός κτήνους 1985-2000 – Γιάννης Αγγελάκας

Στίχοι, συνεντεύξεις και μια αδημοσίευτη συζήτηση με τον Χ. Ιωαννίδη
“Προσπαθώντας να ταξινομήσεις σχέσεις, ήχους, απόψεις, στίχους έρωτες και στάσεις ζωής αντιλαμβάνεσαι το αυτονόητο… ότι οι Τρύπες για τον καθένα είναι μια προσωπική υπόθεση.”
(Ακης Λαδικός)

Μουσικά συγκροτήματα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2001, 337 σελ.

Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε; – Γιάννης Αγγελάκας

Πριν αρχίσουν όλα
Είχαν κιόλας αρχίσει
Πριν φτάσω ήμουν ήδη εκεί
Τα ίχνη μου και ο δρόμος προϋπήρχαν
Τ’ ακολούθησα
Βρήκα ένα σπίτι στις φλόγες
Μπήκα μέσα και του ‘βαλα φωτιά.
Eικονογράφηση: Γιάννης Αγγελάκας

Ποίηση, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1999, 62 σελ.

Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι – Γιάννης Αγγελάκας

“Συγνώμη που οι λέξεις ήταν λέξεις
και δεν ήταν σφαίρες
κραυγές γλάρων
ή παιδικές μελωδίες”

Ποίηση, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1995, 58 σελ.