Γιάννης Γαβράς

Σαμποτάζ – Γιάννης Γαβράς

Το ποτό έγινε το ελιξίριο της ελευθερίας μου. Ήταν μια πράξη επαναστατική, μια πράξη αντίδρασης, αντίστασης. Στην αρχή μπορεί και να ήταν έτσι. Το οινόπνευμα άνοιγε δρόμους. Τι πλάνη! Η επανάσταση πνίγηκε μέσα σε θάλασσες αλκοόλ, σε μεθυσμένες νύχτες καταστροφής, στα κόκκινα μάτια, σε ανόητα φιλιά, στο αλόγιστο ξόδεμα του χρόνου. Πέρασα και καλά, μα σαν ήρθε η ώρα, το αλκοόλ που μου “έδινε” απλόχερα τον πρώτο καιρό, ήρθε σαν τοκογλύφος πιστωτής, όχι μόνο να μου τα πάρει όλα, μα και να με ρίξει στην ανημπόρια, στην αρρώστια και στο χάσιμο του ίδιου μου του εαυτού.

Μια καταιγιστική πρωτοπρόσωπη αφήγηση ζωής ενός νέου που, σε ρόλο σαμποτέρ στην οικογένεια, στο σχολείο και στην κοινωνία, πέρασε διά πυρός και σιδήρου, για να κερδίσει τελικά τη μάχη, για “μία μέρα τη φορά, μόνο για σήμερα”.

Νουβέλα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2019, 108 σελ.

Της ζωής ο σκηνοθέτης – Γιάννης Γαβράς

Η υπαρξιακή αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου αποτυπώνεται έντονα στους στίχους. Αντιμέτωποι με τα αιώνια ερωτήματα, σε σχέση με την ζωή και το νόημά της, τον έρωτα, την μοναξιά, την βιοπάλη, τον θάνατο, ψάχνουμε απαντήσεις-λύσεις.
Ασπρόμαυρες εικόνες της πόλης και των ανθρώπων της, μικρές ιστορίες καθημερινότητας, φλας και αναλαμπές στην μονοτονία και στο γκρίζο της ρουτίνας.
Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός αποδεικνύονται πολύτιμοι σύμμαχοι κόντρα σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη και δύσκολη πραγματικότητα, απέναντι στην αλλοτρίωση που προκαλεί το δυστοπικό περιβάλλον της νέας εποχής.
Πολλές φορές, πίσω από την αμεσότητα και απλότητα των λέξεων και των στίχων, πότε με ευθύ και κοφτό τρόπο και πότε με πιο ανάλαφρο, υπάρχουν βαθύτερα νοήματα, μηνύματα SOS, ξεσπάσματα, και η αναζήτηση της ελπίδας, που λίγο ή πολύ αφορούν τον καθένα από εμάς.
Τελικά, όπως έχει πει ο Τζακ Κέρουακ “Μόνο η Αγάπη”.

Ποίηση, Μετρονόμος, 2019, 58 σελ.