Τα ενδιαφέροντά του, μέσα από τα βιβλία του, τα άρθρα του και τις «Επιφυλλίδες» του στην εφημερίδα «Το Βήμα», εστιάζονται στη μελέτη του πολιτικού λόγου και στα φαινόμενα μετάθεσης εξουσίας από τις θεσμικές σε άτυπες μορφές. Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (2012) έχει διατελέσει Προσκεκλημένος Καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Aix-en-Provence, της Βουδαπέστης (ELTE) και του Στρασβούργου (Université R. Schuman, École Doctorale). Στο τελευταίο διοργανώθηκε, το 2008, Διεθνής διάσκεψη, «Conférence Métaxas», με θέμα «Art et Pouvoir: à propos des peintures diachroniques».
Το 2010 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κρήτης στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου που οργανώθηκε με θέμα: «Πολιτική Επιστήμη-Σύγχρονα διακυβεύματα και η συμβολή του Α-Ι. Δ. Μεταξά».
Είναι τακτικό Μέλος της «Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα» και εκπρόσωπός της στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καθώς και Μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων του «Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου» και του «Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» στο οποίο είναι Εντεταλμένος Σύμβουλος για το αρχείο “Καβάφη”.
Έχει δημοσιεύσει πλήθος επιστημονικών βιβλίων και την ποιητική συλλογή “Κατά καιρούς” (Γαβριηλίδης, 2011).
Κατά καιρούς – Γιάννης Μεταξάς
Το πρωινό το φως με την ευγένεια του λίγου δείχνει να σέβεται τα χρώματα,τα σχήματα. Και δεν τα σβήνει. Καθώς όμως η μέρα προχωρεί κι ο ήλιος τώρα δυνατός τις όψεις των πραγμάτων εξισώνει πολλά απ’ την αλήθεια τους στερεί. Μ’ αργά τ’ απόγευμα, για λίγο,όλα πάλι,όπως είναι θα φανούνε. Ενώ τη νύχτα θα χαθούν. Τώρα όμως τη νύχτα, που μόνο να τα σκέφτεσαι τα χρώματα μπορείς,ξέρεις, πόσο το φως,όχι μονάχα φανερώνει, αλλά πως έρχονται στιγμές που κρύβει και τυφλώνει.
Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2011,66 σελ.
Μετά όμως, μετά… – Γιάννης Μεταξάς
ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕ
Ήταν σ’ απόσταση ψιθύρου.
Κι έτσι νόμιζε πως όλα θα μπορούσε να τα πει.
Χωρίς ν’ ακουσθεί
απ’ όσους βέβαια δεν θα έπρεπε να μάθουνε
το μυστικό προώρως.
Τα χαμηλόφωνα όμως, ακριβώς, τόσο πολύ προφυλαγμένα
και με τα σώματα κοντά να τα μιλάνε
μεγάλη περιέργεια γεννάνε
για όλα αυτά τα έτσι ειπωμένα.
Γι’ αυτό σε απόσταση ψιθύρου όσα λέγονται
τη φαντασία ακόμα πιο πολύ την προκαλούνε.
Μιλάτε δυνατά όσοι θα θέλατε
κάποια να μη φανούν, και ακουσθούνε.
Eικονογράφηση: Γιάννης Ψυχοπαίδης
Ποίηση, Ίκαρος, 2017, 96 σελ.
Κατά καιρούς (2011), Γαβριηλίδης
Μετά όμως, μετά… (2017), Ίκαρος
Μεταφράσεις
Heywood, Andrew, Εισαγωγή στην πολιτική (2014), Επίκεντρο
Πηγές: Biblionet, Ίκαρος, Γαβριηλίδης
