Σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε διοίκηση και οικονομία. Το 1990 αποφοίτησε από τη Σχολή Δημοσιογραφίας και ασχολήθηκε με δικές του εκπομπές στο ραδιόφωνο και από το 1992 με την τηλεόραση. Εργάστηκε ως σύμβουλος εκδόσεων. Από το 1989 δημοσιεύει κείμενά του σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 2001 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο “Δρόμων” τον οποίο και διευθύνει. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Πολιτιστικών Συντακτών (Ε.Π.Σ.). Επίσης, είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Σπίθες οργής και φωτιάς (1985), Δίρφος
Ώρες γαλήνης (1986)
Ερωτογραφίες (1991), Καλέντης
33 σκόρπια τετράστιχα (2009), Δρόμων
Εν καιρώ… (2018), Δρόμων
Νέκυια (2019), Δρόμων
Παιδική λογοτεχνία
“Τα γειτονόπουλα” της Περλ Μπακ, (διασκευή) (1992)
“Η τύχη της ασχημούλας” (παραδοσιακά παραμύθια) (1993)
Νέκυια – Ζώης Μπενάρδος
Της μνήμης και της σιωπής
Σε ένιωθα να ακουμπάς στον ώμο μου και απ’ την πνοή σου
τρεμόπαιζαν οι φλόγες των κεριών που σου παρέστεκαν…
“Εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ εν τόπω ανανύξεως…”
*******************************
Ακόμα και όλη τη ζωή μου θα έδινα
αρκεί να ερχόσουν… κι ας φεύγαμε μετά μαζί.
*******************************
Έφυγες, για πάντα έφυγες
κι έμεινα να βλέπω που ξεμακραίνεις μες στον χρόνο…
Κι έμεινε σε μένα να κοιτάζω την κορνίζα
με τον παγωμένο χρόνο στο χαμόγελό σου…
*******************************
Απάντηση δεν πήρα απ’ τη φωνή σου,
μονάχα ένα αεράκι χάιδεψε τα μαλλιά μου,
όπως έκανε το στοργικό σου χέρι
τότε που ήσουνα κοντά μας…
Ποίηση, Δρόμων, 2019, 40 σελ.
Εν καιρώ… – Ζώης Μπενάρδος
Τα ποιήματα, αυτής της συλλογής, μετοίκησαν απ’ τη σκέψη μου στον χώρο του χαρτιού σε διαφορετικές εποχές και κάτω από ποικίλες συνθήκες και συναισθήματα…
Αν η ποίηση είναι ένα ταξίδι ζωής, τότε το “Εν καιρώ” είναι το καράβι στο οποίο επιβιβάστηκαν όλα τούτα τα ποιήματα. Υπάρχουν εδώ ποιήματα που εισήλθαν με όλες τις “νομότυπες διαδικασίες” και τ’ “απαιτούμενα στοιχεία” στη συλλογή αυτή… Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα που “μπάρκαραν” ως “λαθρεπιβάτες”… αλλά δεν θέλησα να τους φερθώ με αγένεια και να τα “τιμωρήσω”… Ίσως να έχουν κι αυτά τους δικούς τους λόγους επιβίβασης, παρουσίας και μετεγκατάστασης στον καινούριο αυτόν χώρο, τον απέραντο χώρο της δημοσιο-ποίησης…
Πάντως, το σίγουρο είναι ότι όλα τα ποιήματα εισήλθαν σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς να ζητήσουν άμεσα την άδειά μου… Θέλω όμως να πιστεύω ότι δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η “επιβίβασή” τους… όσο το αν εσείς τους επιτρέψετε να “αποβιβαστούν” στον δικό σας χώρο… τον χώρο της ανάγνωσης και της αγάπης…
Ποίηση, Δρόμων, 2018, 88 σελ.
33 σκόρπια τετράστιχα – Ζώης Μπενάρδος
Ξεχασμένα πλέον τα όνειρα
μιας ζωής που άφησες κι έφυγε…
Ό,τι ακόμα απόμεινε δικό σου
είναι το δάκρυ που πέτρωσε!…
Πρόλογος: Πέρσα Ζηκάκη, φιλόλογος-συγγραφέας
Ποίηση, Δρόμων, 2010, 30 σελ.
Πηγές: Biblionet, Δρόμων, Καλέντης, Δίρφος
