Είναι παντρεμένος και ζει στην Ηλιούπολη. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων. Με την ποίηση ασχολήθηκε από μικρός, αποσπώντας το 1994 το δεύτερο βραβείο και το 1995 το πρώτο σε πανελλήνιους διαγωνισμούς που διοργάνωσε η Χ.Ο.Ν. στην Αθήνα, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Επίσης, βραβεύτηκε για την ποίησή του από την Εταιρεία Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Η πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο “Εικόνες με τύψεις και αρώματα”, εκδόθηκε το 2006.
Παράξενες γιορτές (2012), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Δια πυρός και ζωής (2013), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Το γιοματάρι της φράουλας (2015), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Διηγήματα
Μικροφίλμ (2017), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Ποίηση
Εικόνες με τύψεις και αρώματα (2006), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Το ξημέρωμα (2009), Σοκόλη
Μια στιγμή… εκεί έξω (2009), Σοκόλη
Μικροφίλμ – Πάνος Μυρμιγγίδης
25 ιστορίες. Ένας πρωταγωνιστής.
Ιστορίες μιας ανάσας. Πειραιάς, Θησείο,
παλιές αποθήκες, ταράτσες, μουσικές,
μπαλκόνια, το Κέντρο της Αθήνας,
στιγμές που έφυγαν
και αναμνήσεις που έρχονται.
Σημάδια ζωής που ξέρουν πάντα να αντέχουν.
Αυτό το φιλμ κρατάει πολύ λίγο.
Διηγήματα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2017, 56 σελ.
Το γιοματάρι της φράουλας – Πάνος Μυρμιγγίδης
Ο αποχαιρετισμός ήταν γρήγορος, είπες κάτι που τότε δεν το κατάλαβα, μου ’δωσες ένα φιλί στο μάγουλο και έφυγες.
Η ανάσα σου τρύπωσε στη μύτη μου, μύριζες φράουλα και ο απόηχος αυτής της μυρωδιάς έμεινε αρκετά καθώς σε κοίταζα να χάνεσαι στην αυλή.
Δεν είχε αέρα και τα ξανθά σου μαλλιά δεν ανέμιζαν. Δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω, ήμασταν, βλέπεις, δώδεκα χρονών, και έτσι έφυγα χωρίς να πω ούτε μια κουβέντα.
Νουβέλα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2015, 56 σελ.
Δια πυρός και ζωής – Πάνος Μυρμιγγίδης
Τα όνειρα σαγηνεύουν κάθε µικρή σπίθα
της ανεκπλήρωτης ζωής µας.
Μόνο έτσι θα µπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει ένα κοµµάτι της σκέψης που προσπαθεί
να φυτρώσει σε ένα άγονο και σκληρό ήλιο. AΓAΠΗΣΑ ΤΑ OΝΕΙΡΑ ΜΟΥ.
Με µαγεύει κάθε στιγµή που µπορώ να αντικρίζω αυτό το φως, το φως του ονείρου, που καταφέρνει να λάµψει στην ψυχή, και το έχει λατρέψει.
Όλη του η σκιά φαίνεται πολύχρωµη,
οργιάζει µέσα σε γαλάζιους ρυθµούς.
AΓAΠΗΣΑ ΤΑ OΝΕΙΡΑ ΜΟΥ.
Νουβέλα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2013, 36 σελ.
Παράξενες γιορτές – Πάνος Μυρμιγγίδης
Κοιτάω το χρόνο. Μόνο έτσι κυλάει αργά.
Μια ευτυχία μέσα σε τόσες αθλιοσιωπές,
μια κουβέντα, η μοναξιά, κάποια γυναίκα που ίσως γίνει ταίρι, ο δρόμος που δε γυρίζει ποτέ.
Μία και κάτι παραπάνω, μεγάλη παράξενη γιορτή, χωρισμένη σε παραστιγμές.
Προχωράω στο χρόνο, κάποιες φορές
με τρομάζει, κάποιες άλλες όχι.
Βλέπω ένα γιασεμί που θέλει να χορτάσει
με αστροφόρα αύριο. Μάλλον μία ακόμα γιορτή ξημερώνει δίπλα… κάθε μέρα
που περνάει γεμίζει με χτες.
Νουβέλα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2012, 31 σελ.
Μια στιγμή… εκεί έξω – Πάνος Μυρμιγγίδης
Με τον Π. Μυρμιγγίδη είχα ασχοληθεί παλαιότερα. Τότε είχα γράψει ότι πρόκειται για έναν νέο ποιητή με ανοιχτό το μέλλον μπροστά του. Τώρα διαβάζοντας τη νέα του δουλειά, χαίρομαι ιδιαίτερα που η γνώμη μου ήτανε σωστή. Ο Π. Μυρμιγγίδης έκανε μεγάλα βήματα και μας παρουσιάζει ένα νέο πρόσωπο. Έναν ποιητή που ξέρει τι θέλει να πει, έχει διαλέξει τους στίχους του και τους παρουσιάζει με μαεστρία ποιητική.
Αλέκος Χρυστοστομίδης
Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών
Ποίηση, Σοκόλη, 2009, 48 σελ.
Το ξημέρωμα – Πάνος Μυρμιγγίδης
Ένα ποίημα λουσμένο στο φως, με τον ήλιο εξιστορητή των μικρών αληθινών παραμυθιών της ζωής μας. Κι έναν ποιητή αντιμέτωπο με τον εσώτερο εαυτό του, βιώνοντας στο μέγιστο βαθμό τη μοναξιά και την απογοήτευσή του. Η πηγή της δυστυχίας του είναι ο έρωτας, καταλυτικός κι αυτός μέσα στο ποίημα. Γιατί πρόκειται για έναν άπιαστο έρωτα που φωτογραφίζει “όλα εκείνα τα όνειρα που έμειναν στη μέση”.
Ποίηση, Σοκόλη, 2009, 48 σελ.
Πηγές: Biblionet, Σοκόλη, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
