Αφροδίτη Λυμπέρη

Ελληνες λογοτέχνες
Η Αφροδίτη Λυμπέρη γεννήθηκε στην Αθήνα.
Είναι πτυχιούχος του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πειραιά και ειδικεύτηκε στην Ψυχολογία της Εργασίας σε μεταπτυχιακό επίπεδο, στο University of East London. Έχει ασχοληθεί με τη διοίκηση ανθρωπίνων πόρων και με το στρατηγικό marketing, αλλά οι αγάπες της ήταν και είναι η ποίηση και η δημοσιογραφία. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια ποίησης στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και στο Νεανικό Εργαστήριο Ποίησης “Τάκη Σινόπουλου”. “Rec-vie-M ή η τέχνη της ρέμβης” είναι ο τίτλος της πρώτης της ποιητικής συλλογής, που δημοσιεύθηκε το 2013. Από τότε, εξακολουθεί να γράφει και να διαβάζει με μανία για όλα αυτά που κάνουν τις μέρες να περνούν. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και διαδικτυακά περιοδικά ποίησης.
Έχει το blog: Αφροδίτη Λυμπέρη.
Ποίηση
Rec-vie-m ή η τέχνη της ρέμβης (2013), Θράκα

Συλλογικά έργα
Ξύπνησα σε μια χώρα: Ελληνική ποίηση σε ενεστώτα χρόνο (2019), Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ – Παράρτημα Ελλάδας

Rec-vie-m ή η τέχνη της ρέμβης – Αφροδίτη Λυμπέρη




ΑΝΟΙΞΗ
Αναβάτης ατίθασης πεταλούδας
εκδρομέας του αγρού
δρασκελίζω στα πέταλά σου
παπαρούνα.
Από σένα παίρνω τους χυμούς
και το κόκκινό σου ρούχο κλέβω
-όχι για να ντύσω την γύμνια μου-
από συνήθεια παρανομώντας
με εαρινή διάθεση
εγώ,αρχηγός των φτερωτών πλασμάτων του υποκόσμου.
Μην με κατηγορήσεις, ω Κάρμεν του Μαγιού.
Πες πως σε πλάνεψε ο ταυρομάχος αγέρας
σε κάποια βεγγέρα αθώων λουλουδιών
με τις σκάρτες υποσχέσεις του για πρόωρο καλοκαίρι.
Λυπήσου τον βιαστή σου, ανθισμένη Ερινύα
κι αυτός ο τρισκατάρατος
-καρπός μοναδικής ένωσης Χειμώνα και Αβύσσου-
θα σε αφήσει να τον μισήσεις
με αίσθημα
συμβατό
με την ηθική
παπαρούνας.

ΑΝΑΙΡΕΣΗ
Μετάνιωσα για τα μυρμήγκια
που άφησα να ποδοπατηθούν.
Μάζευαν τόσο αρμονικά τα ψίχουλά μου
τα υπολείμματα απ’ τον πάγκο της κουζίνας
και την σήψη του σπιτιού.
Έπρεπε να σεβαστώ τον εργαζόμενο
και να του παράσχω τ’ αναγκαία.
Κι άλλα σκουπίδια για κουβάλημα
κι άλλες ενοχές για να τις κρύψουν στις τρύπες του παρκέ.
Ε κι αφού τελειώσουν με όλα αυτά
τότε θα μπορούσα να τα ψεκάσω
με το φιλικό στο περιβάλλον σπρέι
και να το δηλώσω εργατικό ευτύχημα
για μένα.
Ξέρεις το ν’ απαλλαγείς από αυτά σημαίνει
κυριαρχία στο ζωικό βασίλειο.
Χάθηκε η ευκαιρία.
Ας στρέψω το βλέμμα τώρα στις αράχνες.

Ποίηση, Θράκα, 2013, 48 σελ.

Πηγές: Biblionet, Θράκα